| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,213 |
| تعداد مقالات | 18,002 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,456,773 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,951,744 |
مطالعه تطبیقی «مقیاس معادل» خانوارهای شهری ایران قبل و بعد از اجرای طرح هدفمندی یارانهها | ||
| پژوهشنامه اقتصادی | ||
| مقاله 1، دوره 18، شماره 70، مهر 1397، صفحه 1-22 اصل مقاله (464.26 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/joer.2018.9558 | ||
| نویسندگان | ||
| فاطمه میرمحمدعلی تجریشی* 1؛ تیمور محمدی2؛ علی اصغر سالم3 | ||
| 1دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| 2دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| 3استادیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبائی | ||
| چکیده | ||
| الگوی مخارج میان خانوارها به دلیل تفاوت در شرایط اقتصادی آنها و اندازه و ترکیب خانوارها، متفاوت است. بنابراین، تغییرات در قیمتهای کالاها طی زمان، اثرات متفاوتی را بر خانوارها خواهد گذاشت. «مقیاس معادل»[1] شاخصی است که امکان مقایسههای رفاهی و اندازهگیریهای فقر و نابرابری را در میان خانوارهای ناهمگن - با در نظر گرفتن خصوصیات جمعیتی خانوارها و صرفههای مقیاس مصرفی در خانوار- فراهم میکند. همچنین اجرای سیاست هدفمندسازی یارانهها در ایران که باعث ایجاد تغییرات قیمتی قابل توجه در سالهای اخیر شده است، مقیاس معادل خانوارهای ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است. در این پژوهش با بهکارگیری مقیاسگذاری قیمتی[2] و سیستم تقاضای تقریباً ایدهآل درجه دوم[3]، مقیاس معادل خانوارهای شهری ایران با استفاده از دادههای هزینه و درآمد خانوارهای شهری برای سالهای 1387 تا 1391 از روش رگرسیونهای بهظاهر نامرتبط غیرخطی[4]، مورد برآورد قرار گرفت و تغییرات هزینهی نسبی هر کودک نسبت به یک بزرگسال در خانوار شهری اندازهگیری شد. نتایج دلالت بر آن دارد که هزینه نسبی یک کودک در خانوار شهری برای سالهای 1387، 1388 و 1389 معادل با 13 درصد هزینه یک بزرگسال است و تاثیر هدفمندی یارانهها بر مقیاس معادل، منفی و معنیدار است. [1] Equivalence Scale [2] Price Scaling (PS) [3] Quadratic Almost Ideal Demand System (QUAIDS) [4] Non-linear seemingly unrelated regressions (nlsur) | ||
| کلیدواژهها | ||
| مقیاسگذاری قیمتی؛ سیستم تفاضای تقریبا ایدهآل درجه دوم؛ رفاه خانوار؛ هزینه نسبی کودک؛ رگرسیونهای به ظاهر نامرتبط غیرخطی | ||
| مراجع | ||
|
راغفر، حسین، علیرضا خلجی و تیمور محمدی (1386)، «الگوهای اندازهگیری مقیاس معادل خانوار و محاسبه آن در ایران»، فصلنامه علمی-پژوهشی رفاه اجتماعی، سال ششم، شماره 24، ص 199-221. شفیعی، هدی (1390)، اندازهگیری مقیاس معادل خانوارهای ایرانی در سال 1387، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی دانشگاه الزهرا (س). فرزاد، مژده (1388)، اندازهگیری مقیاس معادل برای خانوارهای با ابعاد مختلف در شهر تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی دانشگاه الزهرا (س). محمودزاده، محمود، بیژن صفوی و رسول رجبی (1391)، «برآورد و پیشبینی تقاضای خودروی پراید در ایران: رهیافت سیستم تقاضای تقریبا ایدهآل»، فصلنامه پژوهشنامه اقتصادی، سال دوازدهم، شماره 44، 251-289. Ray, R. (1983), “Measuring the Costs of Children: An Alternative Approach”, Journal of Public Economics, No. 22, 89–102.
Banks, J. and R. Blundell and A. Lewbel (1997), “Quadratic Engel Curves and Consumer Demand”, Review of Economics and Statistics, 79, 527–39.
Blackorby, C. and D. Donaldson (1993), “Adult Equivalence Scales and the Economic Implementation of Interpersonal Comparison of Well-being”, Social Choice and Welfare, 10, 335-61.
Blacklow, p. and A. Nicholas and R. Ray (2008), “Demographic Demand Systems with Application to Equivalence Scales Estimation and Inequality Analysis: The Australian Evidence”, The UTAS School of Economics and Finance, Discussion paper.
Deaton, A. and J. Muellbauer (1980), “An Almost Ideal Demand System”, The American Economic Review, Vol. 10, No. 3, 312-360.
Engel, E. (1895), “Die Lebenskosten Belgischer Arbeiter-Familien Früher und Jetzt”, International Statistical Institute Bulletin, 9, 1–74.
Jorgenson, Dale W. and Daniel T. Slesnik (1987), “Aggregate Consumer Behavior and Household Equivalence Scales”, Journal of Business and Economic Statistics, Vol. 5, No. 2, 219-231.
Lewbel, A. (1989), “Household Equivalence Scales and Welfare Comparisons”, Journal of Public Economics, No. 39, 377-91.
Lind, Jo Thori (2000), “The Use of Household Welfare Functions to Estimate Equivalence Scales”, Norway Research Department, 1-64.
Mishra, A. and R. Ray (2011), “Prices, Inequality and Poverty: Methodology and Indian Evidence”, Review of Income and Wealth, Series 57, No. 3, 428-448.
Pollak, R. A. and T. J. Wales (1979), “Welfare Comparisons and Equivalence Scales”, American Economic Review, 69, 216-21.
Phipps Shelley and Thesia l. Garner (1994), “Are Equivalence Scales the Same for the United States and Canada?”, Review of Income and Wealth, Series 40, No. 1, 1-17.
Rahimi, Abolfazl and Hassan Molana (2015), “Relative Cost of Child Rearing for Iranian Households: Estimates of Child Equivalence Scales for Iran”, Quarterly Journal of Economics and Modelling, Shahid Beheshti University. 13-34.
Rothbarth, E. (1943), Note on a Method of Determining Equivalent Income for Households of Different Composition, In C. Madge (ed.), War-Time Pattern of Savings and Expenditure, Cambridge University Press, Cambridge, 123–30.
Stone, R. (1954), “Linear Expenditure System and Demand Analysis: An Application to the Pattern of British Demand”, The Economic Journal. Takeda, Yuka (2010), “Equivalence Scales for Measuring Poverty in Transitional Russia: Engel's Food Share Method and the Subjective Economic Wellbeing Method”, Applied Economic Letter, 17, 351-355. Vashchilko, A. (2014), “Household Expenditure Patterns, Equivalence Scales and Poverty in Belarus”, Eastern European Economics, Vol. 52, No. 6, 92-108. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 860 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 777 |
||