- برکپور، ناصر، اسدی، ایرج و بصیرت، میثم. (1391)، گونهشناسی حریم و تجربیات جهانی برنامهریزی و مدیریت آن، نشریه پژوهشی- آموزشی شهرنگار، تهران: سال دوازدهم، شماره 56 و 57.
- بنا، مرتضی، سرور، رحیم و قربانینژاد، ریباز. (1397)، ظرفیت سنجی نهادی صیانت و توسعه پایدار حریم منطقه 19 شهر تهران، فصلنامه جغرافیایی سرزمین، سال پانزدهم، شماره 60.
- توفیق، فیروز. (1391)، در حاشیه طرح راهبردی حریم پایتخت. (تهران)، نشریه پژوهشی- آموزشی شهرنگار، سال دوازدهم، شماره 56 و 57.
- داداشپور، هاشم، جوادی، محمد و رفیعیان، مجتبی. (1393)، بررسی نحوه ایجاد کمربند سبز و تأثیر آن در هدایت و کنترل رشد شهری حریم تهران، معماری و شهرسازی آرمانشهر، شماره 13.
- رهنما، محمدرحیم، خاکپور، براتعلی و عباسزاده، غلامرضا. (1394)، بررسی تأثیر قانون تعاریف محدوده و حریم بر ساختار کالبدی- فضایی آینده شهرها نمونه موردی: شهر مشهد، فصلنامه مدیریت شهری، دوره 14، شماره 40.
- سرور، رحیم. (1392)، آیندهنگری روند تحولات و راهبردهای مدیریت رشد سکونتگاههای غیررسمی در حریم پایتخت، پژوهشنامه جغرافیای انتظامی، شماره سوم.
- شیخی، محمد، شهسواریان، مهسا و فضلی شمسآبادی، آرش. (1392)، رویکرد شبکهای به حکمروایی اراضی پیرامون کلانشهرها؛ نمونه موردی: منطقه شهری کرج، فصلنامه مدیریت شهری، شماره 32.
- زیاری، کرامتاله. (1391)، بررسی تحولات جمعیت و فعالیت در گستره حریم کلانشهرهای ایران و الزامات مدیریتی آن؛ مطالعه موردی: کلانشهر تهران، اولین همایش ملی مدیریت شهری در افق 1404، تهران: مرکز مطالعات تکنولوژی دانشگاه شریف.
- فلیک، اووه. (1387)، درآمدی بر تحقیق کیفی، ترجمه: هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
- کاظمیان، غلامرضا. (1391)، در حاشیه طرح راهبردی حریم پایتخت (تهران)، نشریه پژوهشی- آموزشی شهرنگار، سال دوازدهم، شماره 56 و 57.
- مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، مهندسین مشاور طرح و کاوش. (1391)، برنامه راهبردی مدیریت و برنامهریزی حریم پایتخت، تهران: نشر مدیریت فناوری اطلاعات و مرکز اسناد.
- میلادی، مهدی و فرهادی، لاله. (1393)، رویکردهای کنترل رشد افقی شهرها، نمونه موردی: تهران، نشر مدیریت فناوری اطلاعات و مرکز اسناد، تهران: مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
- نوری، نعمتالله و دریاباری، سید جمالالدین. (1397)، بررسی مسائل مدیریتی حریم کلانشهر تهران در ارتباط با روند فعلی و آتی تحولات کالبدی و جمعیتی، فصلنامه علمی- پژوهشی نگرشهای نو در جغرافیای انسانی، سال دهم شماره دوم.
- Amoateng, P., Cobbinah, B. P., & Owusu- Adade, K. (2013). Managing Physical Development In Peri-urban Areas of Kumasi, Ghana: A Case of Abuakwa. Journal of Urban and Environmental Engineering. p.96-109. doi: 10.4090/juee.2013.v7n1.096109.
- Friedmann, John. (2016). The future of periurban research. Cities, 53, 163–165.
- Jotikapukkana, S., Berg, A. & Pattanavibool, A. (2010). Wildlife and human use of buffer-zone areas. Wildlife Research, 37(6),466-474.
- Kontgis, C., Schneider, A., Fox, J., Saksena, S., Spencer, H. J., & Castrence M. (2014). Monitoring peri-urbanization in the greater Ho Chi Minh City metropolitan area. Applied Geography, 53, 377-388.
- Sorensen, A. (2016). Periurbanization as the institutionalization of place: The case of Japan. Cities, 53, 134- 140.