مطالعه کیفی نوع‌شناسی و عقلانیت حاکم بر سازمان‌های مردم‌نهاد (مورد مطالعه: محله هرندی در تهران)

-     ارشد، لیلی و درویشی‌فرد، علی‌اصغر. (1393) «خرده‌فرهنگ فقر و آسیب‌های اجتماعی در محلات شهری (مطالعه موردی محله هرندی)، فصلنامه پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، شماره 1: 135-103.

-     انتظاری، علی و جدائیان، مرضیه. (1390) «بازنمایی فرهنگ کار در کتاب‌های داستانی کودکان»، راهبرد فرهنگ، شماره 14 و 15: 228-205.

-     بانک جهانی. (1394). توانمندسازی و کاهش فقر (کتاب مرجع)، ویراستار: دیپا نارایان، ترجمه: فرزام پور اصغر سنگاچین و جواد رمضانی، ویراستار فارسی: حبیب جباری، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی.

-     برنامه توسعه محله هرندی منطقه 12، کارفرما: اداره کل تحقیق و توسعه شهرداری تهران، مدیر و ناظر طرح: داریوش فرج‌اللهی، مجری: مؤسسه پژوهشی توسعه دانش سلامت: 78-1377.

-     بهرامی، معصومه. (1393). هم‌اندیشی با موضوع بررسی اثرات انجمن‌ها و NGO های محلی در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی، معاونت امور اجتماعی منطقه 12، گردآورنده معصومه بهرامی.

-     پروین، ستار. (1394). «مهاجرت درون‌شهری و امکان شکل‌گیری آسیب‌های اجتماعی (مطالعه موردی: محله دروازه غار)، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، دوره 4، شماره 35: 130-107.

-     پروین، ستار و درویشی‌فرد، علی‌اصغر. (1394). «خرده‌فرهنگ فقر و آسیب‌های اجتماعی در محلات شهری»، فصلنامه برنامه‌ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، شماره 23: 89-51.

-     پروین، ستار؛ درویشی‌فرد، علی‌اصغر و کاظمی، قباد، «بی‌سازمانی اجتماعی و آسیب‌های پنهان شهری (مطالعه موردی: محله هرندی)، مطالعات جامعه‌شناختی، دوره 23، شماره 1: 121-91.

-     ترنر، استیفن؛ هوسرل، ادموند؛ برنشتاین، ریچارد؛ تیلور، چارلز؛ تریگ، راجر؛ لوید، ژنویه؛ هورک‌هایمر، مارکس؛ مک اینتایر، السدیر، کوهن، جاناتان و فوکو، میشل (1390). عقلانیت (مجموعه مقالات)، مترجمان: مرتضویان، علی؛ فرهاد پور، مراد؛ اباذری، یوسف؛ لاجوردی، هاله؛ مهاجر؛ محبوبه، ناجی، سعید؛ حنایی کاشانی، محمد سعید، تهران: سازمان چاپ و انتشارات.

-     رضائی تبار، رضا. (1388)، «طراحی و تبیین الگوی تعاملی سازمان‌های مردم‌نهاد (NGOs) کمیته امداد امام خمینی(ره) به‌منظور افزایش بهره‌وری خدمات حمایتی به محرومین و اقشار آسیب‌پذیر»، (پایان‌نامه کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشکده مدیریت دانشگاه تهران).

-     سند توسعه محلات شهر تهران، شهرداری منطقه 12، محله هرندی.

-     شکوری، علی. (1393). «بررسی نقش سازمان‌های مردم‌نهاد در توانمندسازی کودکان کار خیابانی»، مطالعات توسعه اجتماعی- فرهنگی. دوره 3، شماره 3: 33-60.

-     فرهادیخواه، حسین؛ زیاری، کرامت الله و کلانتری، محسن. (1397). «ارزیابی فضاهای بی‌دفاع شهری با استفاده از مدل safety aydit (مطالعه موردی: محله هرندی تهران)»، فصلنامه مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، دوره 13، شماره 1، شماره پیاپی 42: 36-19.

-     فلیک، اووه. (1387). درآمدی بر تحقیق کیفی، ترجمه هادی جلیلی، تهران: نشر نی.

-     قلی پور، آرین. (1388). جامعه‌شناسی سازمان‌ها، رویکرد جامعه‌شناختی به سازمان و مدیریت، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).

-     طرح ساماندهی محله هرندی. (1392). منطقه 12، ناحیه 4، اردیبهشت ماه.

-     طرح و برنامه‌های معاونت امور اجتماعی و فرهنگی در محله هرندی شهرداری منطقه 12، بی‌سا.

-     طرح ارتقاء کیفیت زندگی در مرکز شهرداری منطقه 12، سازمان مشاور فنی و مهندسی شهر تهران.

-     طرح ارتقای کیفیت زندگی در مرکز تاریخی تهران. (1394). بازبینی نظام پهنه‌بندی و شبکه معابر پیشنهادی طرح تفصیلی، (محله شهید هرندی).

-     کرمی، مینا؛ سوخکیان، محمدعلی؛ فرهادی. پیام. (1388). «بررسی و ارزیابی عملکرد انواع سازمان‌های مردم‌نهاد در ایران»، فصلنامه سیاست‌های راهبردی و کلان، دوره 7، شماره 27: 160-141.

-     گزارش طرح‌ها و برنامه‌های معاونت امور اجتماعی و فرهنگی، در طرح انضباط شهری منطقه 12: ستاد ساماندهی محله هرندی، گزارش فعالیت‌های ستاد، تیرماه 1392.

-     گزارش مرحله اول طرح توسعه و ساماندهی فضای شهری محله هرندی واقع در ناحیه 4، اسفند 1390، همکاری مهندسان مشاور شهرساز و معمار.

-     علی فرهادی، مهر. (1394).  گزارش طرح بهسازی اجتماعی محله هرندی.

-     گزارش اداره توانمندسازی و مشارکت‌های اجتماعی منطقه، بخش کارآفرینی و توانمندسازی (بی سا).

-     هابرماس، یورگن. (1384). نظریه کنش ارتباطی، جلد 2: جهان زیست و نظام، ترجمه: کمال پولادی، تهران: روزنامه ایران، مؤسسه انتشاراتی.

-     هاو، آل. ای. (1387). یورگن هابرماس، ترجمه: جمال محمدی، تهران: گام نو.

 

-     Akhtaruzzaman khan, M., Islam, M. A., & Ali, A. J. (2014). “Educational Development of NGO Beneficiaries in Bangladesh: a Disjunction between Programmes and Implementation”, Asian Social Science, 10(22), 69-57.

-     Aslpour,H., Khanmohammadi, H. &  abdolmohamad. (2019). “Ranking the Types of NGOs to Improve the Effectiveness of Urban Management with the public participation Approach”, Urban Management, Volume 17 , Number 53 , 251-268.

-     Bloch, D., & Borges, N. (2002). Organisational learning in NGOs: an Example of an Intervention Based on the Work of Chris Argyris. Development in Practice, 12(3-4), 461-472.

-     Britton. B, Organizational Learning in NGOs: Creating the Motive, means and Opportunity, http://www.mspguide.org/resource/organisational-learning-ngos-creating-motive-means-and-opportunity.

-     Boyatzis, R.E. (1998). Transforming Qualitative Information: Thematic Analysis and Code Development, London: Sage Publication.

-     Buchy, M., & Ahmed, S. (2007). Social Learning, Academics and NGOs: Can the Collaborative Formula Work? Action research, 5(4), 358-377.

-     Burg, S. L. (2007). “NGOs and Ethnic Conflict: Lessons from the Work of the Project on Ethnic Relations in the Balkans”, Negotiation Journal, 23(1), 7-33.

-     Center for the study of American Business (1996). The Dynamic AmericanFirm (Eds:Kenneth shilton murry weidenbaum and Robert botterson(, Boston, Dordrecht, London: Kluwer Academic Publishers.

-     Campos, L., Andion, C., Serva, M., Rossetto, A., & Assumpçao, J. (2011). “Performance Evaluation in Non-Governmental Organizations (NGOs): An Analysis of Evaluation Models and Their Applications in Brazil”. VOLUNTAS: International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 22(2), 238-258.

-     Desai, V. & Preston, I. (2000). “Urban Grassroots Nongovernmental Organizations in Bombay: A Suggested Typology”. Environment and Planning C: Government and Policy,18(4), 453 – 468.

-     Gibelman, M., Sheldon, R. & Gelman, A. (2004). “Loss of Credibility: Patterns of Wrongdoing among Nongovernmental Organizations”, International Journal of Voluntary and Nonprofit Organizations, 15(4), 355-381.

-     Heath, J. (2001). Communicative Action and Rational Choic, London, England: Cambridge, Massachusetts.

-     Hennink. M. (2014). Focus Group Discussiuns, Oxford: OxfordUniversity Press.

-     Imran, A., & Nisar, Q. A. & Ashraf, S. (2014). “Exploring Relationship among Organizational Learning Practices, Innovativeness and non-financial performance: A descriptive study on NGOs Sector”, International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, October 4(10), 193-209.

-     Islam, M. R. (2011). “Rural Women’s Empowerment through Self-Income Generating Activities: A Study on NGO Development Programs in Bangladesh”, Journal of Global Citizenship & Equity Education, 1(1), 96-123.

-     Islam, M. R. (2015). “NGOs’ Social Capital Development Initiatives for Social Welfare: Bangladesh Experience”, Global Social Welfare, 2(4), 167-176.

-     Islam. M. R. (2016). NGOs, Social Capital and Community Empowerment in Bangladesh, Palgrave, Macmillan.

-     Kang, J., Anderson, S. G., & Finnegan, D. (2012). The Evaluation Practices of US international NGOs. Development in Practice, 22(3), 317-333.

-     Kasperson,R. E., Golding, D. & Kasperson, J. X. (2013).Risk, trust & democratic theory, in (Eds) Cvetkovich, G & Lofstedt, R.E., Social Trust and Management of Risk, EarthScan (From Routledge).

-     Kaynak, E., & Sai, Y. (1995). The Eight Core Values of the Japanese Businessman: Toward an Understanding of Japanese Management. Psychology Press.

-     King, N & Horrocks, C. (2010). Interviews in Qualitative Research. London: Sage Publication.

-     Krueger, R.I & Casey, M.A. (2015). Focus Groups a Practical Guide for Applied Research, 5th Edition. Thousand Oaks, California: sage Publication.

-     Lewis, D. (2014). Non-Governmental Organization, Management and Development, Third Edition, London and New York: Routledge.

-     Martin, Erin. (2013). "Learning to Learn: How International NGOs Can Become Learning Organizations". Capstone Collection. 2598.

         https://digitalcollections.sit.edu/capstones/2598.

-     Merz, R. L. (2006). A Declaration of American Business Values, Ethics, Equityand Efficiency in the New Millennium, Cerry Hill, New Jersey: Values of America Company.

-     Nikkhah, H. A., & Redzuan, M. R. B. (2010). “The Role of NGOs in Promoting Empowerment for Sustainable Community Development”, Journal of Human Ecology, 30(2), 85-92.

-     Newton, K., Stolle, D. & Zmerli, S. (2018). Social and Political Trust, in (Ed) Uslaner, E.M, The Oxford Handbook of Social and Political Trust. Oxford: OxfordUniversity Press.

-     Platt. J. (2012). The History of the Interview, in (Eds) Gubrium,J.F., Holstein, J.A., Marvasti,A.B & McKinney,K. D., The SAGE Handbook of Interview Research: The Complexity of the Craft, Second Edition. London: Sage Publication.

-     Shinha, J. B. (2008). Culture and Organizational Behavior.Sage: London.

-     Schulz, A. (2006). Chinese Bussines Culture. Diplom. De: Hamburg.

-     Sztompca, P. (1999). Ttust: A Sociological Theory, Cambridge: Cambridge

-     Taylor, C. (1982). Rationality, in (eds.) Hollis, M & Lukes, S., Rationality and Relativism, Cambridge: MIT Press.

-     Uslaner, E. M. (2018). The Study on trust, in (Ed), Uslaner, R.M., The Oxford Handbook of Social and and Political Trust, oxford: Oxford University Press.

-     Vinch, P. (1964). “Understanding a Primitive Society”, American Philosophical Quarterly, 1 (4), 307–324.

-     Whatley, B. (2013). “Improved learning for Greater Effectiveness in Development NGOs”, Development in Practice, 23(8), 963-976.

-     Yaziji, M., & Doh, J. (2009). NGOs and Corporations: Conflict and Collaboration. CambridgeUniversity Press.

-     Zhifang, H. (2007). “NGOs’ Function and Influence in Resolving Conflicts in Africa”, West Asia and Africa, 5.