تعداد نشریات | 57 |
تعداد شمارهها | 1,867 |
تعداد مقالات | 14,934 |
تعداد مشاهده مقاله | 32,821,534 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,285,489 |
حقّ جدایی جبران ساز در پرتو رویه قضائی ملّی و منطقه ای | ||
پژوهش حقوق عمومی | ||
مقاله 1، دوره 16، شماره 46، شهریور 1394، صفحه 9-37 اصل مقاله (457.46 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
نویسندگان | ||
سیدقاسم زمانی* ؛ علی نواری | ||
دانشگاه علامه طباطبائی | ||
چکیده | ||
در خصوص جدایی یکجانبه در حقوق بینالملل معاصر، دیدگاه غالب این است که حقوق بینالملل در این زمینه فاقد قاعده است و در این نظم حقوقی، جدایی نه مجاز است و نه ممنوع . اگر چه عدهای از حقوقدانان بینالمللی نیز با تأکید بر اصل احترام به تمامیت ارضی دول مستقل و حاکم، جدایی یکجانبه را نامشروع تلقّی نمودهاند. در این میان، رویکرد بینابینی و نسبتاً جدیدی مطرح شده است « دکترین جدایی جبرانساز » از سوی برخی از حقوقدانان بینالمللی تحت عنوان که بر اساس آن، اگرچه حقوق بینالملل از اصل احترام به تمامیت ارضی دول مستقل و حاکم در جامعۀ بینالمللی حمایت مینماید، لیکن در شرایط و اوضاع واحوالی خاص، یک دولت دیگر نمیتواند به تمامیت ارضی خود استناد جوید و اصل حقّ مردم در تعیین سرنوشت خود، بر این اصل، اولویت پیدا میکند و جدایی بخشی از قلمروی سرزمینی یک دولت از جانب گروهی از مردم آن سرزمین، امکانپذیر میشود. مبنای حقو قی این استدلال، تفسیری است که از مفهوم مخالف بند مشروط مندرج در قطعنامۀ 2625 ، مجمع عمومی سازمان ملل متّحد شده است و چنین قیدی به صورت مشابهی در اعلامیه و برنامۀ اقدام وین نیز تکرار شده است . در این مقاله تلاش شده است تا جلوههای حقّ جدایی جبرانساز در رویۀ قضائی ملّ ی و منطقه ای مورد بررسی قرار گیرد | ||
کلیدواژهها | ||
جدایی جبرانساز؛ حقوق بین الملل؛ حقّ مردم در تعیین سرنوشت خود؛ حقوق بشر؛ تمامیت ارضی | ||
مراجع | ||
- فلسفی هدایت الله، ( 1390 )، صلح جاویدان و حکومت قانون: دیالکتیک همانندی و تفاوت، چاپ اول، تهران، فرهنگ نشر نو.
- کک دین نگوین، آلن پله و پاتریک دییه، ( 1382 )، حقوق بین الملل عمومی ، ترجمۀ حسن حبیبی، جلد نخست، چاپ اول، تهران، انتشارات اطلاعات.
- والاس، ربکا، ( 1382 )، حقوق بینالملل، ترجمۀ قاسم زمانی و مهناز بهراملو، چاپ اول، تهران، مؤسسۀ مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش.
- Bayefsky, F.A, (2000), Self-Determination in International Law, Quebec and Lesson Learned, The Hague /London/Boston, Kluwer Law International.
- Brownlie, I, (1998), Principles of Public International Law. Sixth ed, Oxford, Oxford University Press.
- Buchheit, L.C, (1978), Secession: The Legitimacy of Self-Determination. New Haven and London, Yale University Press.
- Cassese, A, (1995), self-Determination of Peoples: A Legal Reappraisal. Cambridge, Cambridge University Press.
- Cassese, A, (2003), International Law, Oxford, Oxford University Press.
- Crawford, J, (2006), The Creation of States in International Law, Second Edition, Oxford, Clarendon Press.
- Harris, D, (1998), Cases and Material on International Law, fifth ed, London, Sweet and Maxwell.
- Raič, D. (2002), Statehood and the Law of Self-Determination, The Hague, Kluwer Law International.
- Radan Peter, (2004), The Break Up of Yugoslavia and International Law, Oxford, Taylor & Francis Group.
- Shaw, M.N, (2006), International Law, Sixth ed, Cambridge, Cambridge University Press. Umozurike Oji, Umozurike, (1972), Self-Determination in International Law,Hamden, Connecticut, the Shoe String Press.
- Rozakis, C.L, (1987), “Territorial Integrity and Political Independence”, in Bernhardt, R.(ed), Encyclopedia of Public International Law, Instalment 10.
- Tomuschat, C, (1993), “Self-Determination in a Post-Colonial World”, in Tomuschat, C. (ed), Modern Law of Self-Determination.
- Tomuschat, C, (2006), “Secession and Self-Determination”. In Kohen, M.G. (ed), Secession: International Law Perspectives.
- Suzuki, E, (1976), “Self-Determination and World Public Order: Community
Response to Territorial Separation”, Virginia Journal of International Law, Vol. 16, Issue 4.
- Wildhaber, L, (1995), “Territorial Modifications and Breakups in Federal States”, Canadian Yearbook of International Law, Vol. 33. Cases
- African Commission on Human and Peoples' Rights, Katangese Peoples' Congress v. Zaire, Communication No.75/ 92, Eighth Annual Activity Report of the Commission
on Human and Peoples' Rights, 1995.
- African Commission on Human and Peoples' Rights, Kevin Ngwanga Gumne et al. v. Cameroon, Comm. No. 266/2003, 2009.
- European Court of Human Rights, Loizidou v. Turkey, Application No. 15318/89, Judgment (Merits), 18 December 1996.
- Quebec Case (1998), Reference re: Secession of Quebec [1998] 2 SCR 217, 161 DLR (4th) 385, (1999) 115 ILR 536. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,481 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,256 |