تحلیل استعاره صلح و نوعدوستی در نظریه دولت آیینی مانی

• آقامحمدی، علی محمد، (1384)، مانی، مانیگری و صوفیگری، تهران: انتشارات فرهاد.
• احمدوند، شجاع، بردبار، احمدرضا، (1398)، «مبانی دینی دولت در ایران باستان از دوره اساطیری تا دولت هخامنشی»، فصلنامه دولت‌پژوهی، سال 5، شماره 19، پاییز، صص 106-81.
• اخوان کاظمی، بهرام، (1395)، «صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز در دیپلماسی اسلامی»، مجموعه مقالات همایش ملی اخلاق مهار جنگ، اخلاق صلح، اخلاق عفو و دوستی، دانشگاه شیراز، صص 42-13.
• اردستانی رستمی، حمیدرضا، (1393)، «مانیِ شاهنامه زروانیست»، پژوهشنامه ادب حماسی، سال دهم، شماره هجدهم، پاییز و زمستان، صص 42-11.
• اسماعیل­پور، ابوالقاسم، (1382)، «مانی و مانویت در روایات کهن پارسی تا سده پنجم هجری»، دوفصلنامه شناخت، شماره 38، تابستان، صص134-111.
• باقری، سعید و حقیقت، سیدصادق، (1392)، «نظریه جنگ عادلانه در فلسفه سیاسی سنت آگوستین»، دوفصلنامه غرب­شناسی بنیادی، سال چهارم، شماره دوم، پاییز و زمستان، صص50-23.
• باقری، مهری، (1377)، «تابعه مانی»، فصلنامه زبان و ادب فارسی، شماره 166، بهار، صص 48-25.
• بختیاری، آرمان و درویشی، سپیده، (1394)، «بازسازی انجیل زنده مانی بر پایه متن­های ایرانی مانوی، یونانی، قبطی و اسلامی»، دو فصلنامه ادیان و عرفان، سال چهل و هشتم، شماره دوم، پاییز و زمستان، صص 204-185.
• برهمند، غلامرضا و مجتبایی، سیدفتح اله، (1384)، «مانی و شاپور تجربه­ای تاریخی از پلورالیزم التقاطی»، فصلنامه تاریخ اسلام در آیینه پژوهش، شماره80 ، زمستان، صص50-31.
• بویس، مری، (1369)، «دستنوشته­های مانی»، ترجمه ابوالقاسم اسماعیل­پور مطلق، فصلنامه آینده، سال شانزدهم، فروردین تا تیر، صص 74-71.
• بهار، محمدتقی، (1313)، زندگانی مانی، بی جا، بی نا.پورداوود، ابراهیم، (1387)، یسنا: بخشی از کتاب اوستا، تهران: نشر اساطیر.
• بهبهانی، امید، (1384)، در شناخت آیین مانی، تهران: انتشارات بندهش.
• بهبهانی، امید، (1381)، «کشف متون ایرانی در تورفان چین و سهم آن در ترسیم سیر گسترش مانویت به جهان باستان»، دو فصلنامه مطالعات ایرانی، شماره20، پاییز، صص 82-71.
• بهبهانی، امید، (1377)، «مانی در شاهنامه فردوسی»، فصلنامه فرهنگ، شماره‌های 25و26، بهار و تابستان، صص172-155.
• بهبهانی، امیدملاک، (1389)، «چهره و نقش زن در آیین مانی»، فصلنامه زن در فرهنگ و هنر (پژوهش زنان)، دوره 2، شماره2، زمستان، صص96-87.
•  
•  
• تاراپوروالا،ا.جی.اس، (1387)، «آیین­مانی»، ترجمه­ فرشید نادری، ماهنامه چیستا، شماره‌های 254و255، دی و بهمن، صص10-5.
• تقی­زاده، سید حسن، (1335)، مانی و دین او، تهران: نشریه انجمن ایرانشناسی.
• حاجیانی، فرخ، (1387)، «شخصیت عیسی مسیح (ع) در متون مانوی»، دو فصلنامه مطالعات ایرانی، شماره13، بهار، صص56-41.
• حسنوند، محمدکاظم و شمیم، سعیده، (1393)، «بررسی نقشمایه گل لوتوس در هنر مصر، ایران و هند»، فصلنامه جلوه هنر، شماره 11، بهار و تابستان، صص 39-22.
• دیلم صالحی، بهروز، (1398)، «مقایسه رابطه جهان‌شناسی و اندیشه سیاسی در ایران باستان و یونان باستان»، رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، دوره 11، شماره 2، زمستان، صص 44- 28.
• رضایی باغ بیدی، حسن، (1376)، «نقش جاده ابریشم در انتقال مانویت به شرق»، ایران شناخت، شماره 5، تابستان، صص 227-212.
• رومر، کورنلیا، و گئینون، لدویک، (1378)، بازمانده­های زندگی مانی، ترجمه امیرحسین شالچی، تهران: نشر آتیه.
• زوندرمان، ورنر، (1399)، «حاکمیت عیسی در آخرالزمان، یک سند مانوی تازه (برگه­های 14-13)»، ترجمه حمیدرضا اردستانی رستمی، تاریخنامه خوارزمی، سال هفتم، شماره 29، بهار، صص70-58.
• شاکری، مریم، (1386)، «تساهل­گری مذهبی آل بویه»، نامه تاریخ پژوهان، شماره 12، زمستان، صص77-54.
• شایان، فریدون، (1356)، سیری در تاریخ ایران، تهران: انتشارات رز.
• شریفی، یاسر و حاجیانی، فرخ، (1392)، «مطالعه تطبیقی کیش مانی با سایر مکاتب گنوسی از منظر کیهان­شناسی و خداشناسی»، دو فصلنامه مطالعات ایرانی، شماره 23، بهار، صص114-91.
• شکری فومشی، محمد، (1382)، «مبانی عقاید گنوسی در مانویت (با رویکردی بر پدیدارشناسی نظام اساطیر)»، نامه ایران باستان، سال سوم، شماره اول، بهار و تابستان، صص 66-35.
• صادقی، محسن، (1379)، «زن در عصر مانی»، مجله حقوق زنان، تیر و مرداد، شماره 16، صص 63-60.
• فکری ارشاد، جهانگیر، (1355)، «قطعه­ای از مانی (1)»، نشریه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، دوره اول، شماره 14-13، صص 190-181.
• قائم، گیسو، (1387)، «مانی و تاثیر او بر هنر دوره خود»، فصلنامه صفه، دوره هفدهم، شماره 1 و 2، بهار و تابستان، صص50-29.
• گرن، ویدن، (1350)، مانی و تعلیمات او، ترجمه نزهت صفا، تهران: بی نا.
• گلزار، حنیف رضا، (1387)، «جنبش‌های مانی و مزدک؛ ریشه‌ها، اندیشه‌ها و پیامدها»، اطلاعات سیاسی_اقتصادی، شماره-250-249، خرداد و تیر، صص 97-80.
• مشکور، محمدجواد، (1345)، «دین مانی»، مجله وحید، شماره23، آبان، صص950-943.
• معلوف، امین، (1393)، مانی پیامبر باغ های اشراق، تهران: نشر ثالث.
• معینی سام، بهزاد، (1391)، «آیین احترام در زمان هخامنشیان و ساسانیان»، فصلنامه پژوهش­های تاریخی، شماره دوم، تابستان، صص 118-99.
• مفتخری، حسین و ضائفی، راحله، (1386)، «حیات فکری مانویان در قرون نخستین اسلامی»، فصلنامه تاریخ اسلام، سال هشتم، پاییز، صص130-107.
• ناطق، ناصح، (1357)، بحثی درباره زندگانی مانی و پیام او، تهران: انتشارات امیرکبیر.
• وامقی، ایرج، (1378)، نوشته‌های مانی و مانویان، تهران: انتشارات خوارزمی.
• وهمن، فریدون، (1378)، «در علل ناپایداری آیین مانی»، مجله ایران‌نامه، شماره 66، بهار، صص228-215
• هوار، کلمان، (1384)، ایران و تمدن ایرانی، ترجمه حسن انوشه، تهران: انتشارات امیرکبیر.
• یورد شاهیان، اسماعیل، (1380)، «تأملی در زندگی و آیین مانی پیامبر ایرانی»، دوماهنامه بخارا، شماره 19، مرداد، صص372-361.
•  

- Boyce, Mary, (1979), Zoroastrians (Their Religious Beliefs and Practices), London: Routledge. 

 - Gruwez, Christine, (2014), Mani & Rudolf Steiner: Manichaeism, Anthroposophy, and their Meeting in the

Future, Barrington: SteinerBooks.                                                

• Matthews, Warren, (2010), World Religions, Wadsworth, Cengage Learning.
• Tardieu, Michel, (1981), Manichaeism, Translated by M.B.DeBevoise, Chicago: University of I llinois Press.
• Walzer, Michael, (2006), Just and Unjust Wars: A Moral Argument with Historical Illustrations, Basic Books