منابع
بخشی پور، عباس، چلبیانلو، غلامرضا و جهانبین، فرناز (1398). مقایسه تکانشگری سرعتِ پاسخ و تکانشگری انتخاب در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیشفعالی و کودکان عادی. نشریه تازههای علوم شناختی، 21(4)، 1-11
بهمنی، مهسا و جهان بخشی، زهرا (1399). اثربخشی برنامه مداخلهای بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک بر بهبود کیفیت تعامل والد-کودک و کاهش پرخاشگری کودکان پیشدبستانی. نشریه فرهنگ مشاوره و رواندرمانی،11(44)،131-156.
جاوید، محبوبه، محمدی، نورالله و رحیمی، چنگیز (1391). ویژگیهای روانسنجی نسخه فارسی نسخه یازدهم مقیاس تکانشگری بارت. مجله روشها و مدلهای روانشناختی، 2(8)، 21-32.
حسنزاده، سعید، پور حسین، رضا، سیاری فرد، فاطمه، میر طلایی، مریم سادات (1395). اثربخشی بازیدرمانی با رویکرد فیلیال تراپی بر تعامل والد کودک، استرس والدینی و مهارتهای اجتماعی کودکان دیابتی. نهمین کنگره بینالمللی رواندرمانی، تهران: اجلاس آسیایی در بستر ارزشهای فرهنگی.
خواجوند خوشلی، افسانه، فرخزادی، فریده، محمدی، محمدرضا، اکبر فهیمی، ملاحت و علی بیگی، ندا (1397). اثربخشی تنظیم هیجان بر علائم کمتوجهی بیش فعالی در کودکان 7 تا 14 ساله. فصلنامه کودکان استثنایی، 18(4)،101-116
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی ویراست پنجم (1398). ترجمه رضاعی، فرزین، فخرایی، علی، فرمند، آتوسا، نیلوفری، علی، هاشمی آذر، ژانت و شاملو، فرهاد. تهران: نشر ارجمند
شاکری نسب، محسن، اکرمی، زهرا، قلعهنوی، زهره (1397). اثربخشی بازیدرمانی بر کاهش پرخاشگری و درخودماندگی کودکان کمتوان ذهنی. پنجمین همایش ملی پژوهشهای نوین در حوزه علوم تربیتی و روانشناسی ایران، با رویکرد فرهنگ مشارکتی، تهران: همایش ملی پژوهشهای نوین ایران
شاکری نسب، محسن، درتومی، مهدیه و پهلوان، زهرا (1395). بیشفعالی در دانش آموزان. بجنورد، انتشارات: ارزینه.
شهاییان، آمنه، شهیم، سیما، بشاش، لعیا و یوسفی، فریده (1386). هنجاریابی، تحلیل عاملی و پایایی فرم کوتاه ویژه والدین مقیاس درجهبندی کانرز برای کودکان 6 تا 11 ساله در شهر شیراز. نشریه مطالعات روان شناختی، 3(3)، 97-120.
فرحزادی، فریده، محمدی، محمدرضا، علی پور، احمد، مداحی، محمدابراهیم، سلمانیان، مریم (1394). مقایسه سلامت روانی والدین کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیشفعالی با والدین کودکان سالم. فصلنامه کودکان استثنایی، 15(2)، 43-56
فرهادی، هادی (1398). اثربخشی فیلیال تراپی مجازی مادران بر مهارتهای اجتماعی و پرخاشگری در کودکان دارای اختلال یادگیری. پنجمین کنفرانس بینالمللی بازیهای رایانهای، فرصتها و چالشها، تهران: کنفرانس بینالمللی بازیهای رایانهای
لندرث، گری آل؛ کلام، ترزا و براتون سو سی (2006). بهبود رابطهی والد و کودک از طریق بازی راهنمای درمانگران. ترجمه محمودی قرایی، جواد؛ مصطفوی، سعیده سادات و علیرضایی، نرگس (1401). تهران: انتشارات قطره.
مسعودی، ندا، کلانتر هرمزی، آتوسا و فرحبخش، کیومرث (1397). اثربخشی بازیدرمانی کودک محور بر خود مهارگری و بهبود رفتارهای تکانشی در کودکان تک والد. مجله سلامت روان کودک، 5(4)، 14-35
یادگاری، اعظم و خوشاخلاق، حسن (1399). اثربخشی فیلیال تراپی (بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد کودک) بر بیشفعالی در کودکان پیشدبستانی شهر فلاورجان. کنفرانس ملی پژوهش در روانشناسی، ساری: پژوهشهای ملی در روانشناسی
یوسفی، فریده و خیر، محمد (1381)، بررسی پایایی و روایی مقیاس سنجش مهارتهای اجتماعی ماتسون و مقایسه عملکرد دختران و پسران دبیرستانی در این مقیاس. ویژهنامه علوم تربیتی، 18(2)، 147-158
References
Baranovich, D. L., & Han, C. C. (2019). Filial Play Therapy Process of a Malaysian Parent. In Multicultural Counseling Applications for Improved Mental Healthcare Services (pp. 84-92). IGI Global.
Barratt, E. S., Patton, J. H., & Stanford, M. S. (1995). Factor structure of the Barratt impulsiveness scale. Journal of clinical psychology, 51(6), 768-774.
Conners C. (1997). Conners' rating scales: revised technical manual. North Tonawanda Multi-Health Systems, http: www.mhs.com.
Dittman, C. K., Farruggia, S. P., Keown, L. J., & Sanders, M. R. (2016). Dealing with disobedience: An evaluation of a brief parenting intervention for young children showing noncompliant behavior problems. Child Psychiatry & Human Development, 47(1), 102-112
Dugré, J. R., & Potvin, S. (2022). Developmental multi-trajectory of irritability, anxiety, and hyperactivity as psychological markers of heterogeneity in childhood aggression. Psychological medicine, 52(2), 241-250.
Faleschini, S., Matte-Gagné, C., Luu, T. M., Côté, S., Tremblay, R. E., & Boivin, M. (2020). Trajectories of overprotective parenting and hyperactivity-impulsivity and inattention among moderate-late preterm children: a population-based study. Journal of Abnormal Child Psychology, 48(12), 1555-1568.
Gagnon, A., Descoteaux, M., Bocti, C., & Takser, L. (2022). Better characterization of attention and hyperactivity/impulsivity in children with ADHD: the key to understanding the underlying white matter microstructure. Psychiatry Research: Neuroimaging, 111568.
Griffith, S. F., & Arnold, D. H. (2019). Home learning in the new mobile age: Parent–child interactions during joint play with educational apps in the US. Journal of Children and Media, 13(1), 1-19.
Hamilton, K. R., Mitchell, M. R., Wing, V. C., Balodis, I. M., Bickel, W. K., Fillmore, M., ... & Moeller, F. G. (2015). Choice impulsivity: Definitions, measurement issues, and clinical implications. Personality Disorders: Theory, Research, and Treatment, 6(2), 182.
Jeong, H., Yim, H. W., Lee, S. Y., Lee, H. K., Potenza, M. N., Jo, S. J., ... & Kim, G. (2020). Low self-control and aggression exert serial mediation between inattention/hyperactivity problems and severity of internet gaming disorder features longitudinally among adolescents. Journal of behavioral addictions, 9(2), 401-409.
Kuhn, M., Gonzalez, E., Weil, L., Izguttinov, A., & Walker, S. (2022). Effectiveness of Child-Focused Interventions for Externalizing Behavior: a Rapid Evidence Review. Research on Child and Adolescent Psychopathology, 24(1), 1-23.
Landreth, G. L. (2012). Play therapy: The art of the relationship (3rd ed.). New York, NY: Brunner-Routledge.
Little, S. G., Swangler, J., & Akin-Little, A. (2017). Defining social skills. In Handbook of social behavior and skills in children (pp. 9-17). Springer, Cham..
Matson J.L., Rotatori, A, F,. & Helsel, W. J. (1983), development of a Rating Scale to Measure Social Skils in children: The matson evaluation of social skills with youngsters (MESSY), behavior research and therapy, 21(4), 335-340
Parladé, M. V., Weinstein, A., Garcia, D., Rowley, A. M., Ginn, N. C., & Jent, J. F. (2020). Parent–Child Interaction Therapy for children with autism spectrum disorder and a matched case-control sample. Autism, 24(1), 160-176.
Pekarsky, R. (2012). Effect of the child directed interaction phase of parent-child interaction therapy on behavioral impulsivity in young children. Hofstra University.
Prest, K. R., Borek, A. J., & Boylan, A. M. R. (2022). Play‐based groups for children with cerebral palsy and their parents: A qualitative interview study about the impact on mothers' well‐being. Child: Care, Health and Development.
Ray, D. C., Burgin, E., Gutierrez, D., Ceballos, P., & Lindo, N. (2022). Child‐centered play therapy and adverse childhood experiences: A randomized controlled trial. Journal of Counseling & Development, 100(2), 134-145.
Retz, W., Ginsberg, Y., Turner, D., Barra, S., Retz-Junginger, P., Larsson, H., & Asherson, P. (2021). Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder(ADHD), antisociality and delinquent behavior over the lifespan. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 120(3), 236-248.
Şahin, F. T. (2014). Mother–Child Relation And Factors Affecting This Relation. International Journal of Sport Culture and Science, 2(3), 79-88..
Storebø, O. J., Andersen, M. E., Skoog, M., Hansen, S. J., Simonsen, E., Pedersen, N., ... & Gluud, C. (2019). Social skills training for attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in children aged 5 to 18 years. Cochrane Database of Systematic Reviews, 1(6), 134-145