پوراحمد، احمد.، مراد پور، نبی.، حاتمی نژاد، حسین. (1397). بررسی تأثیر ابعاد کالبدی فضایی بر پیاده مداری در شهر تهران (نمونه موردی: محلات امیرآباد و دانشگاه تهران). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی سال هجدهم. شماره 51. زمستان 97.
پورسرتیپ، فریناز. (1389). پیاده راه: تحکیم رابطه انسان و محیط شهری. جستارهای شهری، 29-35.
ثقفی اصل، آرش. (1389). پیاده مداری گامی بهسوی شبکه کارآمد حملونقل شهر پایدار. تفکر معماری، 15-22.
جباری، منا. (1388). پیاده مداری در شهر. ماهنامه بینالمللی راه و ساختمان، 70-77.
حبیبی، کیومرث.، بهزادفر، مصطفی.، جابری، آیرین. (1390). پیاده راه، محرک توسعه در بافت کهن شهری. ویژهنامه منظر مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران.
شهابیان، پویان.، بیآزار، بهاره. (1394). بررسی ویژگیها و تحلیل فضاهای پیاده رهوار با استفاده از شیوه واک اسکور (نمونه موردی محله گلها تهران). تهران: پایاننامه کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد تهران مرکز.
شهابیان، پویان.، لاهیجی، رومینا.، علی بخشی، رومینا.، علی بخشی، فاطمه. (1394). امکانسنجی قابلیت پیاده رهواری در معابر شهری با تلفیق سه روش. صفه شماره 39, 37-52.
ظریف پور لنگرودی، آناهیتا.، البرزی، فریبا.، سهیلی، جمالالدین. (1401). بررسی نماهای خیابانهای شهری از منظر ادراک شهروندان (نمونه موردی: پیاده راه 15 خرداد، تهران). نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال بیست و دوم، شماره 66 پاییز 1401.
عباس زاده، شهاب.، تمری، سودا. (1391). بررسی و تحلیل مؤلفههای تأثیرگذار بر بهبود کیفیات فضایی پیاده راهها بهمنظور افزایش سطح تعاملات اجتماعی؛ مطالعه موردی: محورهای تربیت و ولیعصر تبریز. مطالعات شهری، 1-10.
عماری، حسن. (1393). روانشناسی، شهر و زندگی روزمره. تهران: انتشارات تیسا.
فیضی، محمدجواد.، رجبی، آزیتا.، حسینی، یاسمین. (1391). بازشناخت جنبش پیاده مداری در پایداری فضاهای متراکم شهری. مدیریت شهری. 179-194.
گل، یان.،اسوار، بل. (2013). بررسی زندگی فضای عمومی (ترجمه: ایزدی، س؛ و محمدی، س؛ و خیبری، س، (1394)). تهران: مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران.
گل، یان. (2010). شهر انسانی (ترجمه: غفاری، ع؛ و غفاری، ل.(1392)). تهران: انتشارات موسسه علم معمار.
لطفی، صدیقه. (1391). بررسی نقش عوامل مصنوع در افزایش پیادهروی شهروندان در شهر؛ مطالعه موردی: شهر تهران. مطالعات شهری، 27-34.
مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری نفوس و مسکن سال. تهران: مرکز آمار ایران.
معینی، محمدمهدی. (1394). شهرهای پیاده مدار. انتشارات آذرخش.
منشور نوشهرگرایی (ترجمه: دانش، علیرضا؛ و بصیری، رضا) (1387). تهران: انتشارات پردازش و برنامهریزی شهری.
موسوی، سیدیعقوب. (1391). محله نوین، الگوی جامعهشناسی شهری از توسعه محلهای. منظر ویژهنامه مرکز مطالعات و برنامهریزی شهرداری تهران، 67-73.
References
Abley, Steve. (2005). Walkability Scoping. Christchurch.
Aneshensel, Carol. (2002). Theory-Based Data Analysis for the Social Sciences. Thousand Oaks, California: Pine Forge Press.
Babiano, Mateo. (2016). Pedestrian's needs matters:Examining Manila's walking environment. Transport Policy, 107-115.
Barton, Hugh. (2000). Conflicting perceptions of neighborhood in barton. 3-18.
Burden, Dan. (2001). Building Communities with transportation. Transportation research record: Journal of the transportation research board,1773(1), 5-20.
Cortright, Joe. (2009). Walking The Walk: How Walkability Raises Home Values In US. CEos For The Cities.
Cowan, Robert(2005). The Dictionary Of Urbanism. Streetwise Press.
Dar Hwang, Liang. (2014). Association between objective measurement of walking activity and neighborhood walkability. University of Washington: A thesis Of Master oF science.
Fitzsimons, Lorraine. (2013). A multidisciplinary examination of walkability: Its concept, assessment and applicability. Dublin City University: for the award of PhD.
Frank, Lawrence, L. Schmid, Thomas., Sallis, James, Chapman, James, & Saelens, Brian (2005). Linking Objectively Measured Physical Activity with Objectively Measured Urban Form. American Journal of Preventive Medicine, 117-125.
Front Seat Team (2015). Walkscore. Retrieved from Walkscore Methodology: https://www.walkscore.com/methodology.shtml
Jabari, Mona. (2008), "Pedestrian circulation in the city", International Monthly Road and Construction: 77-70.
Jenks, Mike, & Dempsey, Nicola (2007). Defining the neighbourhood. TRP, 153-177.
Jiang, Bin, Claramount, Christopher, & Bjorn, Klarqvist (2000). Integration of space syntax into GIS for modelling urban spaces. JAG, 161-171.
Jones, Lindsey (2010). Investigating Neighborhood Walkability and its Association with Physical Activity Levels and Body Composition of a Sample of Maryland Adolescent Girls, Epidemiology and Biostatistics, University of Maryland, College Park.
Leinberger, Christopher(2008). The Option Of Urbanism:Investing in a New American Dream. Island Press.
Shahabian,Pooyan; Biazar,Bahare. (2014). Investigating the characteristics and analysis of pedestrian spaces using the walk score method (a case study of Golha neighborhood in Tehran). Master's thesis of Tehran Azad University, Center.
Lamit, Hasanuddin, Shafaghat, Arezoo, & Abd.Majid, Muhdzaini. (2013). Application of the Path Walkability Index (Pawdex) Model. American Scientific Publishers, 3021-3024.
Lerner, Jaime (2014). Urban Acupuncture. Island Press.
Mantri, Anupama. (2008). A GIS Based Approach to Measure Walkability of a Neighborhood. School of Planning University of Cincinnati: A thesis for the degree of Master of Community Planning.
Mckinney, Oana. (2014). An Investigation of Methodologies for Determining Walkability. University of South Florida: thesis.
Moura, Flipe, Cambra, Paulo, & Goncalves, Alexandre (2017). Measuring walkability for distinct pedestrian groups with a aparticipatory assessment method: A case study in Lisbon. Landscape and Urban Planning, 282-296.
Park, Sungjin. (2008). Defining, Measuring, and Evaluating Path Walkability, and Testing Its Impacts on. University of California, Berkeley: A dissertation for the phd degree of City and Regional Planning.
Porta, Sergio, & Renne, John (2005). Linking urban design to sustainability: formal indicators of social urban sustainability field research in Perth,Western Australia. Urban Design International, 51-64.
Speck, Jeff. (2014). Walkable Cities: How Downtown Can Save America, One Step at a Time. North Point Press.
Gehl, Jan. (2013). Cities for People. United Kingdom: Island Press.
References [In Persian]
Abbaszadeh, Shahab & Tamry, Sevda. (2017). Analysis of Factors Affecting the Improvement of Pedestrian Walkway Spatial Quality and Pedestrian-oriented Spaces, in order to Increase the Social Interactions Level of People (The case study: Tarbiat & Valiasr axis, Tabriz metropolitan). Urban Studies, No. 4: 95-104. [In Persian]
Amari, Hassan. (2013). psychology, city and daily life. Tehran: Tisa Publications. [In Persian]
Arendt, Randall. (2007). New Urbanism Charter, translated by: Alireza Danesh and Reza Basiri, Tehran: Process and Urban Planning Publications. [In Persian]
Faizi, Mohammad Javad; Rajabi, Azita & Hosseini, Yasmin. (2017). Recognition of pedestrian movement in the sustainability of dense urban spaces. Urban Management, 10th Volume, No. 30: 179-193. [In Persian]
Gehl, Jan and Svarre, Birgitte. (2014). How to study public life, translated by: Mohammad Saeed Ezadi, Samaneh Mohammadi and Samaneh Khabeiri, Tehran: Center for Studies and Research of Urban Planning and Architecture of Iran. [In Persian]
Gehl, Jan. (2013), Human City, translation: Ali Ghafari and Leila Ghafari, Tehran: Architect Science Institute Publications. [In Persian]
Habibi, Kiyomars; Behzadfar, Mostafa and Jaberi, Irin. (2017). Pedestrian, driver of development in the old urban context. special issue of Manzar of Tehran City Studies and Planning Center, No. 15: 55-61. [In Persian]
Iran Statistics Center. (2015). Population and Housing Census of 2015. Tehran: Iran Statistics Center. [In Persian]
Lotfi, Siddiqe. (2012). Investigation of the role of artificial factors in increasing walking of citizens in the city; Case study: Tehran city", Urban Studies, No. 5: 27-34. [In Persian]
Moeini, Mohammad Mahdi. (2014). Pedestrian Cities. Tehran: Azarakhsh Publications. [In Persian]
Mousavi, Sidi Yaqub. (2016). New Neighborhood, Urban Sociology Model of Neighborhood Development". the special issue of Manzar Tehran Municipality Planning and Studies Center, fourth period, number 18: 67-73. [In Persian]
Porsartip, Farinaz. (2009). Pedestrian: Strengthening the relationship between man and the urban environment. Urban Studies, No. 31: 29-35. [In Persian]
Pourahmad, Ahmad; Muradpour, Nabi and Hataminejad, Hossein (2017). Investigating the impact of physical dimensions - space to encourage walking in Tehran (Case Study: neighborhood Amirabad and Daneshgah Tehran). Journal of Applied Research in Geographical Sciences; 18 (51):1-22. [In Persian]
Saghafi.A, Arash. (2009). Pedestrianization is a step towards an efficient transport network in a sustainable city. Architecture Thought, No. 22: 15-22. [In Persian]
Shahabian,Pooyan; Lahiji, Romina; Ali Bakshi, Romina and Ali Bakshi, Fatemeh. (2014). Pedestrian Feasibility Assessment in Urban Roads by Combining Three Methods. Seffe, No. 39: 37-52. [In Persian]
Zarif Pour Langroudi, Anahita; Al-Barzi, Fariba and Sohaili, Jamaluddin. (1401). Investigation of urban street facades from the perspective of citizens' perception (case example: 15 Khordad sidewalk, Tehran). Journal of Applied Research in Geographical Sciences, Year 22, Number 66: 325-341. [In Persian]
استناد به این مقاله: مزرعتی تاجآبادی، امید.، شهابیان، پویان.، هنرور، جمالالدین. (1402). سنجش تطبیقی پیاده مداری محلی با روشهای کمّی و اعتبارسنجی نتایج آنها با تحلیل آماری،
فصلنامه برنامهریزی توسعه شهری و منطقهای، 8(27)، 163 -202. DOI: 10.22054/urdp.2023.67860.1439
Urban and Regional Development Planning is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License...