قرآن کریم. ترجمه محمدمهدی فولادوند.
آلپورت، گردن و پستمن، لئو. (۱۳۷۲). روانشناسی شایعه. ترجمه ساعد دبستانی. تهران: نشر سروش.
ابنسعد، محمد. (۱۳۸۰ق). طبقات الکبری. بیروت: دارالصادرللطباعه و النشر.
ابنعاشور، محمدطاهر. (۱۴۲۰ق.). تفسیرالتحریرو التنویر. بیروت: مؤسسه التاریخ العربی.
ابن فارس، احمد. (۱۴۲۰ق.). معجم المقاییس اللغه. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن کثیر، اسماعیل بن حماد. (۱۴۱۹ق.). تفسیرالقرآن العظیم. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن منظور، محمد. (۱۴۰۸ق. ). لسان العرب. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
ابن هشام. محمد بن اسحاق. (۱۳۵۵ق.). سیره النبویه. قم: مکتبه المصطفی.
افروز، غلامعلی. (۱۳۷۵ش.). روانشناسی شایعه و روشهای مقابله. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
تقوا، ارسیا. (۱۳۸۸ش.). شایعه نفس میکشد. تهران: نشر قطره.
جوادی آملی. عبدالله. (۱۳۷۸ش.). تسنیم. قم: مرکز نشر اسراء.
حسینی، حسن بن احمد. (۱۳۸۴ش.). تفسیراثنی عشری. چاپ اول. تهران: میقات.
حلى، حسن بن یوسف. (۱۴۰۱ق. ). اجوبة مسائل المهنائیه. قم: مطبعة الخیام.
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (۱۴۱۲ق. ). مفردات الفاظ قرآن. محقق. بیروت: دارالشامیه.
زحیلی، وهبه الله. (۱۴۱۱ق.). تفسیرالمنیرفی العقیدة و الشریعة و المنهج. چاپ دوم. دمشق: دارالفکر.
زمخشری، جارالله. (۱۴۱۵ق.). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فی وجوه التأویل. بیروت: دارالکتب العلمیه.
سبحانی، جعفر. (۱۳۸۰ش.). فروغ ابدیت. چاپ هفدهم. قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
سید رضی. (۱۳۷۹ش.). نهجالبلاغه. ترجمه محمد دشتی. قم: دارالجهره.
سیوطی. عبدالرحمنبن ابی بکر. (۱۴۰۴ق.). درالمنثور فی تفسیر بالمأثور. قم: کتابخانه عمومی حضرت آیتالله مرعشی نجفی.
صویان، احمد. (۱۳۸۶ش.). المنهج الشرعی فی تلقی الاخبار. ترجمه عبدالصمد مرتضوی. تهران: نشر احسان.
طباطبایی، محمدحسین. (۱۳۷۴). ترجمه تفسیر المیزان. مترجم محمدباقر موسوی. چاپ پنجم. قم: جامعه مدرسین حوزه علمیة. دفتر انتشارات اسلامی.
_____________. (۱۳۹۰ش.). تفسیر المیزان. چاپ دوم. بیروت: مؤسسه الاعمی للمطبوعات.
طبرسی، فضل بن حسن. (۱۳۷۲ش.). تفسیر مجع البیان فی تفسیرالقرآن. چاپ سوم. تهران: انتشارات ناصر خسرو.
______________. (۱۳۷۵ش.). ترجمهجوامعالجامع. مترجم علی عبدالحمیدی و همکاران. مشهد: آستان قدس رضوی. بنیاد پژوهشهای اسلامی.
طوسی، محمد بن حسن. (۱۳۸۹ش.). التبیان فیتفسیرالقرآن. بیروت: داراحیاء التراث العربی.
طبری، محمد بن جریر. (۱۴۱۲ق.). جامع البیان فی تفسیرالقرآن. بیروت: دارالمعرفه.
الفراهیدی. خلیلبناحمد. (۱۴۰۹ق.). العین. الطبعة الثانیه. ایران. دارالهجره.
فیومی، احمد بن محمد. (۱۴۰۵ق.). مصباح المنیر. قم: دارالهجره.
قرطبی، محمد بن احمد.( ۱۴۲۷ق.). الجامع لاحکام القرآن. بیروت: مؤسسه الرساله.
قنوجی بخاری. حسن بن علی. (۱۴۱۵ق.). فتح البیان فی مقاصدالقرآن. چ دوم. بیروت: مکتبه العصریه.
کاپفرر. ژان نوئل. (۱۳۸۰ش.). شایعه. ترجمه خداداد موقر. تهران. نشر شیرازه.
متفکر، حسین. (۱۳۸۶ش.). جنگ روانی. قم: دفتر عقل. پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
متقی هندی، علاءالدین علی. (۱۴۰۵ق.). کنزالعمال فی سنن الاقوال و الافعال. چاپ پنجم. بیروت: الرساله.
محمدی ریشهری، محمد. (۱۴۰۴ق.). میزان الحکمه. چاپ اول. قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
محمودی، محمد. (۱۳۷۶ش.). شبهه و شایعه دو منکر مطبوعاتی. قم: نشر معروف.
مدرسی، محمدتقی. (۱۴۱۹ق.). من هدی القرآن. چاپ اول. تهران: دارمحبی الحسین.
مصطفوی، حسن.( ۱۴۱۷ق.). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران. وزارت ارشاد.
مغنیه، محمدجواد. (۱۹۸۱م.). تفسیر الکشاف. چاپ دوم. بیروت: دارالعلم الملایین.
مکارم شیرازی، ناصر. (۱۳۷۱ش.). تفسیر نمونه. چاپ دهم. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
___________. (۱۳۸۱ ش.). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
___________. (۱۳۸۲ش.). برگزیده تفسیر نمونه. احمدعلی بابایی. چاپ سیزدهم. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
موسوی خویی، ابوالقاسم. (۱۴۲۸ق.). مبانی تکملهالمنهاج. چاپ سوم. قم: مؤسسه احیاء آثارالامام الخویی.
نجفی، محمدبن حسن. (۱۳۶۲ش.). جواهرالکلام. چاپ سوم. تهران: دارالکتب اسلامیه.
واقدی، محمد بن عمر. (۱۴۰۹ق.). المغازی. محقق جونزمارزدن. چاپ سوم. بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
یوکل، گری. (۱۳۸۲). «مدیریت و رهبری در سازمانها». ترجمه محمد ازگلی. قاسم قنبری. چاپ اول. تهران: انتشارات دانشگاه امام حسین(ع).
کاپلو، تئودور. پاسکال ونسن. (۱۳۸۹). جامعهشناسی جنگ. ترجمۀ هوشنگ فرخجسته. تهران: جامعهشناسان.
حسینی علیآباد، سید روحالله. ابوطالبی، مهدی. (۱۳۹۷ش.). «نگاه قرآنی به شایعه و شبهه. دو روش نفوذ دشمن از طریق رسانه». مجله معرفت. سال ۲۷. شماره چهارم.
میرزایی، مجتبی. (۱۳۸۹ش.). «شایعه از نگاه قرآن. زمینهها. پیامدها. راههای رویارویی». دانشگاه علوم و معارف قرآن. دانشکده علوم و فنون قرآن.
موسی خانی و محمدنیا. (۱۳۸۵). «ارائه و تبیین شاخصهای انتخاب مدل رهبری نوین و نحوه یکپارچه سازی آن در سازمانها (مقایسه تطبیقی رهبری خدمتگزار و رهبری تحول گرا)». نشریه مدیریت فرهنگ سازمانی. شماره چهاردهم. ص۱۶۴.