صورت‌بندی مشارکت سیاسی در نظام سیاسی مشروع؛ رهیافتی قرآنی

قرآن کریم.

نهج‍البلاغه.

 اسلام مجدی نسب، محمّد. (1394). مشارکت سیاسی چگونگی و چرایی. تهران: جامعه شناسان.

 ایرنبرگر، هارالد. (۱۳۷۵). نصیحت از دیدگاه اسلام. تهران: سازمان تبلیغات اسلامی. مرکز چاپ و نشر.

آب نیکی، حسن. (1390). «جهانی شدن وچالش مشاکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران». دو فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش سیاست نظری. دوره جدید. شماره دهم. پایین و زمستان. 109-131 ؟

آذری قمی، احمد. (1371). ولایت فقیه از دیدگاه قرآن. قم: مؤسسۀ مطبوعاتی دارالعلم.

آصفی، محمد مهدی. (1385). مبانی نظری حکومت اسلامی. تهران: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامى.

آقاجانی، علی. (1396). «تأملی در صورت‎بندی دلالت‎های سیاسی آیه«اولوالامر» با تأکید بر تفاسیر معاصر شیعه. فصلنامه علمی- پژوهشی حکومت اسلامی. 22(2)، 83-104.؟

آمدی، عبدالواحد بن محمد. (۱۴۲۹ق). غررالحکم و درر الکلم. تحقیق: سید مهدی الرجائی. قم: مؤسسة دار الکتاب الاسلامی.

بلاغی نجفی، محمد جواد. (1420ق). آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن. قم:  بنیاد بعثت.

پای، لوسین. (1370). «فرهنگ سیاسی و توسعه سیاسی».ترجمه مجید محمدی. نامه فرهنگ. شماره 5 و6. سال دوم. نامه فرهنگ پاییز و زمستان. 37 – 47.

جلیلی، سید هدایت. (1372). روش‏شناسی تفاسیر موضوعی قرآن. تهران: انتشارات کویر.

جوادی آملی، عبدالله. (1388). تفسیر تسنیم. تحقیق عبدالکریم عابدینی. ج16. چاپ اول. قم: اسراء.

حجازی،  محمد محمود. (1413ق). التفسیر الواضح. چاپ دهم.  بیروت: دار الجیل الجدید.

حرانی، ابن شعبه. (1363). تحف العقول. تصحیح الغفاری. قم: النشرالاسلامی لجامعه المدرسین.

حسینی شیرازی، سید محمد. (1424ق). تقریب القرآن الی الاذهان. بیروت: دارالعلوم.

حسینی همدانی، سید محمد حسین. (1404ق). انوار درخشان. تهران: کتابفروشی لطفی.

حسینى حائرى، سید کاظم. (1399ق). أساس الحکومة الإسلامیه. بیروت – لبنان: مطبعة النیل.

حسینی شیرازی،سید محمد. (1371). الدوله الاسلامیه. قم: انصار حسین (ع).

خرمشاد، محمدباقر و پرویز امینی. (۱۳۹۷).  «مسئله مشروعیت در نظریه مردم سالاری دینی آیت الله خامنه ای». دولت پژوهی. سال چهارم. پاییز شمارۀ ۱۵. 107 – 135.

خلوصی، محمدحسین. (1395). شاخص مشارکت سیاسی در الگوی پیشرفت اسلامی. قم: موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی.

خوش نظر، محمد. (1379). «فرهنگ نصیحت(3) - کیفیت عمل به «النصیحة لائمة المسلمین‏» در عصر غیبت». فرهنگ کوثر. شماره 44. 20-29.

راش، مایکل . (1383). جامعه و سیاست. ترجمه منوچهر صبوری. تهران: سمت.

رحمانی، ناصرعلی. (1394). راهکارهای فقه سیاسی شیعه برای گسترش مشارکت سیاسی. قم: نشر المصطفی.

زحیلى، وهبة بن مصطفى . (1418ق). التفسیر المنیر فى العقیدة و الشریعة و المنهج‏. ج دوم. بیروت دمشق: دار الفکر المعاصر.

سبحانی، جعفر . (1427ق). مفاهیم القرآن. چاپ اول. قم: مؤسسه امام صادق(ع).

سبزواری نجفی، محمد. (1419ق). ارشاد الاذهان الی تفسیر القرآن. بیروت: دارالتعارف.

سروش محلاتی. محمد. (1375).« نصیحت ائمه مسلمین (1)». مجله حکومت اسلامی. شماره 1. ؟ 135 – 189.

سیدباقری، سیدکاظم. (١٣٩٧). «حق مشارکت شهروندان و آزادی سیاسی با تأکید بر قرآن‌کریم». پژوهش‍های سیاست اسلامی. سال ششم. شمارۀ چهاردهم. پاییز و زمستان. صفحه 41-65.

شمس‍الدین، محمدمهدی. (‎۱۴۱۴ ق). فی الاجتماع السیاسی الاسلامی؛ المجتمع السیاسی الاسلامی محاوله تاصیل فقهی و تاریخ. قم: دارالثقافه.

شیرخانی، علی. (1397). «نصیحت در فقه سیاسی شیعه». فصلنامه علمی پژوهشی علوم سیاسی. دوره 21. شماره 83 زمستان . صفحه 83-106.

صادقى تهرانى، محمد. (1365). الفرقان فی تفسیر القرآن با القرآن. قم: انتشارات فرهنگ اسلامی.

صالحی نجف آبادی، نعمت الله. (1380). ولایت فقیه حکومت صالحان. قم: امید فردا.

صدر. سید محمد باقر. (1399ق). المدرسه القرآنیه . نجف: بی نا.

طالقانی، سید محمود. (1362). پرتوی از قرآن. تهران: شرکت سهامی انتشار.

طوسى، ابو جعفر محمد بن حسن. (1414ق). الأمالی. در یک جلد. ج اول. قم: دارالثقافه.

طیب، سید عبدالحسین. (1378). اطیب البیان فی تفسیر القرآن. تهران: انتشارات اسلام.

عبدالستار، فتح الله. (1418ق). المدخل فی التفسیر الموضوعی. چاپ سوم. قاهره: دارالتوزیع. نشر الاسلامیه.

علیخانى، على‏اکبر. (1377). مشارکت سیاسی. تهران: سفیر.

فضل‍الله، سید محمد حسین. (1419ق). من وحی القرآن. بیروت: دارالملاک.

فیرحی، داود .(1377). «مفهوم مشارکت سیاسی». فصلنامه علوم سیاسی. سال اول. شماره اول تابستان.؟؟ 36 – 70.

قرشى،  سید على اکبر.  (1371). قاموس قرآن. ‏ چاپ ششم‏. تهران: دار الکتب الإسلامیه. 

کاشف‌الغطاء،  عباس. (۱۳۸۴=۲۰۰۵). الدین النصیحه. نجف:؟دارالعلوم.

کرمی حویزی، محمد. (1402ق). التفسیر لکتاب الله المنیر. قم: علمیه.

کلینى، محمد بن یعقوب. (1429ق). الکافی. چ اول. قم: دار الحدیث للطباعة و النشر.

 مجلسی، محمدباقر. (بی‍تا). بحار الأنوار. بیروت: دارالاحیاء التراث.

مدرسی، سید محمد تقی. (1419ق). من هدی القرآن. تهران: دار محبی الحسین.

مرویان، محمود. (1387). «روش‍شناسی تفسیر موضوعی از منظر آیت‍الله معرفت». در معرفت قرآنی: یادنگار آیت‍الله محمدهادی معرفت (رحمه‍الله علیه). زیر نظرگروه قرآن پژوهی پژوهشگاه به کوشش: نصیری. علی؛ چاپ اول. تهران: سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.

م‍ص‍ب‍اح‌ ی‍زدی،‌ م‍ح‍م‍دت‍ق‍ی. (۱۳۷۹)‌. نگاهی گذرا به نظریه ولایت فقیه. م‍ح‍م‍دم‍ه‍دی‌ ن‍ادری‌‌ ق‍م‍ی‌. ق‍م‌: م‍وس‍س‍ه‌ آم‍وزش‍ی‌ و پ‍ژوه‍ش‍ی‌ ام‍ام‌ خ‍م‍ی‍ن‍ی‌(ره).

مصطفوی، حسن. (1360). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم. تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.

مصفّا، نسرین. (1375). مشارکت سیاسی زنان در ایران. تهران: وزارت امور خارجه.

مطهری، مرتضی. (۱۳۶۸). مجموعه آثار استاد شهید مطهرى. تهران: صدرا.

مکارم شیرازی، ناصر. (1386). ‌پیام قرآن. چاپ  نهم. تهران: دار الکتب الاسلامیه‌.

 منتظری، حسین علی. (۱۴۰۸ق). دراسات فی ولایه الفقیه و فقه الدوله الاسلامیه. قم‌: المرکز العالمی للداراسات الاسلامیه و دارالفکر.

موسوی خلخالی، محمد مهدی. (1380). حاکمیت در اسلام. قم:. دفتر انتشارات اسلامى.

نائینی، محمدحسین. (۱۳۵۸).تنبیه الامه و تنزیه المله. یا حکومت از نظر اسلام. به ضمیمه مقدمه و پا صفحه و توضیحات. به قلم محمود طالقانی: تهران: بی‌نا.

نجفی،  محمدحسن. (1404ق). جواهر الکلام فی شرح شرائع الإسلام. چ هفتم. بیروت – لبنان: دار إحیاء التراث العربی.