منابع
ابهر زنجانی، فرناز، توزنده جانی، حسن و امانی، پریسا. (1399). نقش میانجیگرایانه ترس از ارزیابی منفی در رابطه با الگوهای ارتباطی و انگیزش پیشرفت ورزشکاران حرفهای. مجله اصول بهداشت روانی،22(3)، 163-168.
بختیارپور، سعید، حیدری، علیرضا و علی پورخدادادی، شهلا. (1390). ارتباط میان سوگیری توجه و خودکارآمدی عمومی با اضطراب اجتماعی در دانشجویان زن. زن و فرهنگ، 3(10)، 71-85.
به پژوه، احمد، اکملی، ملیحه، غباری بناب، باقر، پرند، اکرم و سیدنوری، سیده زهرا. (1402). اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر عزتنفس و مهارتهای اجتماعی دانشآموزان با مشکلات عاطفی و رفتاری. فصلنامه مطالعات تغییر رفتار.
پروانه، آذر، رسولی، آراس، رشیدی، علیرضا، گل محمدیان، محسن و رستمی نظیر، فاطمه. (1396). اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر رویکرد امید درمانی بر بهزیستی روان شناختی دانش آموزان. فصلنامه علمی پژوهشنامه تربیتی دانشگاه آزاد واحد بجنورد، 12(51), 1-18.
پورصالح، عطیه، حمید، نجمه و داوودی، ایران. (1399). اثربخشی آموزش ذهن شفقت ورز بر علائم اختلال اضطراب اجتماعی و سرمایههای روانشناختی دانشجویان دختر دارای اختلال اضطراب اجتماعی. اندیشه و رفتار در روانشناسی بالینی (اندیشه و رفتار) )، 14(56)، 83-94.
حسنزاده، مهرداد، مولوی، پرویز، آذرکلاه، آنیتا و پورعبدل، سعید. (1398). اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص. در: دومین همایش ملی آسیبهای اجتماعی، 1398/08/22، دانشگاه محقق اردبیلی.
حواسی، زینب. (1396). تأثیر آموزش شناختی ارتقاء امید بر کاهش اهمالکاری و خودناتوان سازی تحصیلی دانش آموزان شهرستان دلفان، سومین همایش بینالمللی افقهای نوین در علوم تربیتی، روانشناسی و آسیبهای اجتماعی، تهران.
دمرچلی، نسیم، کاکاوند، علیرضا و جلالی، محمدرضا. (1396). نقش واسطهای ترس از ارزیابی مثبت و منفی در ارتباط اضطراب اجتماعی و اختلال خوردن در ارتباط اضطراب اجتماعی و اختلال خوردن. روانشناسی تحولی (روانشناسان ایرانی)، 13(51)، 271-284.
رباط میلی، سمیه و کریمی، مینا. (1397). نقش پیشبینی کنندگیِ باورهای فراشناختی، ذهن آگاهی و ترس از ارزیابی منفی در اضطراب اجتماعی نوجوانان. پژوهشهای روانشناسی اجتماعی، 8(31)، 51-68.
رضایی، محسن، فرهادی، علی و گودرزی، کوروش. (1399). مقایسه اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی و گروهدرمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش بر عزتنفس و اختلال هراس اجتماعی کارمندان. یافته، 22(3 (پیاپی 85))، 23-33.
زرگر، یداله، به ساک نژاد، سودابه، اخلاقی جامی، لیلی و زمستانی، مهدی. (1393). مقایسه تأثیر آموزش گروهی مهارت اجتماعی و گروهدرمانی شناختی - رفتاری در کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان. مجله مطالعات علوم پزشکی (مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه)، 25(3)، 172-181.
طاولی، آزاده، الهیاری، عباسعلی، آزاد فلاح، پرویز و فتحی آشتیانی، علی. (1400). مقایسه اثربخشی درمان بین فردی و درمان شناختی- رفتاری بر کاهش توجه متمرکز بر خود و ترس از ارزیابی منفی در اختلال اضطراب اجتماعی. مطالعات روانشناسی بالینی، 11(42), 23-50.
کیانی، جمیله، حاجیونی، علیرضا، قلی زاده، فاطمه و عباسی، فرهاد. (1398). اثربخشی آموزش شناختی-رفتاری و امید درمانی بر کیفیت زندگی، امید به زندگی و تابآوری بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور. مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، 27(4)، 1482-1495.
گلمحمدی، کریم، شعیری، محمدرضا، اصغری مقدم، محمدعلی وظهرابی، شیما. (1399). اثربخشی تکنیک «آموزش تمرکز بر تکلیف» بر کاهش ترس از ارزیابی منفی افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی. روانشناسی بالینی و شخصیت، 15(1), 7-15.
محبوبی، طاهر. (1398). اثربخشی آموزش شناختی ارتقاء امید برآشفتگی روانشناختی دانشجویان دانشگاه پیام نور. شناخت اجتماعی، 8(1 (پیاپی 15))، 51-64.
موسوی، ستاره. (1399). تأثیر برنامههای درسی معنوی بر آموزش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان. پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی، 2(4)، 33-62.
مصلح، سیدقاسم، بدری گرگری، رحیم و نعمتی، شهروز. (1398). اثربخشی آموزش شناختی ارتقاء امید بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان پسران دانشآموز قلدر. مطالعات روانشناختی، 15(3)، 7-22.
نوروزی، مرسده، میکاییلی منیع، فرزانه و عیسی زادگان، علی. (1395). شیوع شناسی اختلال اضطراب اجتماعی در دانشجویان دانشگاه ارومیه. مجله مطالعات علوم پزشکی (مجله پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه)، 27(2)، 155-166.
نظری، زهرا و مطهری، فرزانه. (1401). بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای اجتماعی بر، حرمت خود و پایگاه مهارگری دانش آموزان نابینا ۱۲ الی ۱۵ ساله، سیزدهمین همایش ملی پژوهشهای مدیریت و علوم انسانی در ایران، تهران.
هاشمی زاده نهی، نرگس، جاجرمی، محمود و مهدیان، حسین. (1399). اثربخشی امید درمانی گروهی بر تعلل ورزی تحصیلی و خودتنظیمی در یادگیری دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه. مطالعات روانشناسی تربیتی، 17(39)، 77-102.