| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,041 |
| تعداد مقالات | 16,469 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,653,487 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,823,035 |
نظام‌های سیاسی و مسئله اصلاحات توسعه‌گرا در نظام‌های آموزشی؛ بررسی تطبیقی چهار کشور چین، کره جنوبی، ترکیه و مصر | ||
| فصلنامه علوم اجتماعی | ||
| مقاله 2، دوره 30، شماره 103، دی 1402، صفحه 41-92 اصل مقاله (1.29 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/qjss.2024.80977.2807 | ||
| نویسندگان | ||
| فرشاد جمالی تنها* 1؛ اسماعیل عالی زاد2؛ محمدحسین پناهی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری جامعه شناسی سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| 2استادیار جامعه شناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| 3استادجامعه شناسی سیاسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| نظام‌های سیاسی همواره خواسته‌هایی را در قالب اسناد تحولی و دستورالعمل‌های اصلاحی برای تغییر و تبدیل بازدهی‌های آموزشی به بازدهی‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مطرح می‌کنند. در این پژوهش، الزامات نهادی-سیاسی را در سه بعد بررسی کرده‌ایم: 1- شکل‌گیری، قانون‌گذاری و برنامه‌ریزی؛ 2- اجرا؛ و 3- ارزیابی برنامه‌های مدون شده در نظام‌های آموزشی منتخب. روش پژوهش کیفی و از نوع اسنادی و تطبیقی است. برای تحلیل داده‌ها از شیوه تحلیل تماتیک و الگوی تطبیقی جرج بردی استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که ساحت آموزش و پرورش و مسأله توسعه در آن، روابط پیچیده‌ای با نظام سیاسی دارد. شناخت نوع منافع بازیگران مؤثر درون و بیرون نظام آموزشی و شیوه کنشگری آن‌ها در فهم و چگونگی توزیع کنترل در جامعه و مقایسه مسیر توسعه‌گرایی نهاد آموزش اهمیت دارد. سطح تحقق الزامات نهادی-سیاسی دولت در جامعه کره جنوبی بیشتر از سایرین است؛ چین توانسته است با اعمال برخی پویایی‌های نهادی به توفیقاتی در این زمینه دست یابد؛ و تسهیل‌گری عناصر فرهنگی اسلامی در ترکیه موجب همگرایی بازیگران سیاسی و جلب مشارکت در این حوزه شده است. پیامد سخت‌کیشی عناصر مذکور در مصر و چین، چالش‌هایی برای نظام آموزشی آن‌ها به وجود آورده است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش‌وپرورش توسعه‌گرا؛ اصلاحات توسعه‌گرا؛ الزامات نهادی- سیاسی اصلاحات توسعه‌گرا؛ عدالت آموزشی | ||
| مراجع | ||
|
Aghazadeh, A. (2008). Education issues in Iran. Tehran: Samt.
Almen, & Kim. (2015). The democratizing effect of education research and politics. Journal of Education Policy, October 2015. https://doi.org/10.1177/2053168015613360
Ahmed, J. U. (2010). Documentary research method: New dimensions. Indus Journal of Management & Social Sciences, 4, 1-14.
Acemoglu, D., & Robinson, J. A. (2012). Why nations fail: The roots of power, wealth, and poverty (M. Mirdamadi & M. H. Naimipour, Trans.). Tehran: Roseneh Publications.
Apple, M. W. (2021). Education and power (H. Jalili, Trans.). Tehran: Farhang Javid Publishing House.
Andrews, M., Pritchett, L., & Woolcock, M. (2018). Development as government empowerment: Evidence, analysis, practice. Tehran: Daily Publication.
Barzegar, I. (2007). A conceptual framework for understanding political developments in Egypt. Law and Politics Research, 9(22), Spring and Summer 1386.
Bavakhani, A., & Yarmohammadian, M. H. (2019). A comparative study of revision models of teacher education curriculum in Australia, Singapore, and Turkey: New patterns for Iran. Iranian Journal of Comparative Education, 2(3), 278-297.
Brady, Jr. (1990). A comparative analysis of selected program planning procedures for adult educational activities as perceived by adult educators and urban planners in Florida. The Florida State University.
Brunsky, T., & Hassan, N. (2021). Sociology of education (N. Rouhani, Trans.). Tehran: Hosh Nab Publishing House.
Evans, P. (2001). Development or chaval; The role of the government in industrial transformation (A. Mokhbar, Trans.). Tehran: New Design.
Gharib, H. (2021). Eastern wisdom: Explaining the development and progress of South Korea. Tehran: Third Millennium of Thought.
Khahramanpour, R. (2003). Turkey and the European Union: A bilateral dilemma. Middle East Studies Quarterly, 10(3).
Li, J. (2017). Educational policy development in China for the 21st century: Rationality and challenges in a globalizing age. Chinese Education & Society, 50(3), 133-141. https://doi.org/10.1080/10611932.2017.1330992
Li, J. (2016). Quest for world-class teacher education? A multiperspectival study on the Chinese model of policy implementation. Singapore: Springer.
Maadandar, A., & Arani, M. (2008). Education and development. Tehran: No Publishing.
Migdal, J. (2015). Government in society (M. T. Delfrooz, Trans.). Tehran: Kavir.
Movahedi, E., & Karimi, M. (2018). The role of Iran’s political structure in the cultural politicization of sociology books in education. Political Science Quarterly, 4(48).
Movatheghi, S., & Moradi, F. (2014). The social and cultural function of religion in the economic development of Malaysia. SID Site.
Mustafa, K. (2004). Political reform in Turkey. Directorate for Political Affairs, Turkey.
Mustafa, N., King, K., & Yu, C. H. (2022). Education 2.0: A vision for educational transformation in Egypt. https://doi.org/10.1007/978-3-030-93951-9_3
Öztürk, İ. H. (2011). Curriculum reform and teacher autonomy in Turkey: The case of history teaching. International Journal of Instruction, 4(2), 1-14. https://www.e-iji.net
Pirsalami, F. (2021). The structure of China’s political system: An institutional approach to decision-making. Bi-quarterly Journal of Politics and International Relations, 4(8).
Sen, A. (1995). The quality of life (Oxford: Clarendon Press).
Sen, A. (1995). Capacity and prosperity. Strategy Magazine, 13.
Shaturaev, J. (2021). A comparative analysis of the public education systems of Indonesia and Uzbekistan. Bioscience Biotechnology Research Communications, 14(Special Issue 5), 89–92. https://doi.org/10.21786/bbrc/14.5/18
Thoma, J. (1900). Global education issues (A. Aghazadeh, Trans.). Tehran: Academic Publishing Center.
UNESCO. (2011). World data on education. UNESCO-IBE.
UNDP. (2017). Report on human development.
Večerník, J. (2004). Who is poor in the Czech Republic? The changing structure and faces of poverty after 1989. Sociologický časopis/Czech Sociological Review, 40(6), 807–833.
World Data on Education. (2011). 7th edition, 2010/2011. Available at: www.ibe.unesco.org.
Zaki Ewiss, M. A., Abdelgawad, F., & Elgendy, A. (2019). School educational policy in Egypt: Societal assessment perspective. Journal of Humanities and Applied Social Sciences, 1(1), 55-68. https://doi.org/10.1108/JHASS-05-2019-004
Zare, M. (2004). The causes of the growth of Islamism in Turkey. Tehran: Noor Institute of Thinkers Studies.
Zhang, J., & Jiang, Y. (2019). Toward education quality improvement in China: A brief overview of the national assessment of education quality. Journal of Educational and Behavioral Statistics, 44(6), 733–751. https://doi.org/10.3102/1076998618809677
Zhang, C., & Zhuang, L. (2011). The composition of human capital and economic growth: Evidence from China using dynamic panel data analysis. China Economic Review, 22, 165-171.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 127 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 33 |
||