منازعات میان جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی از طریـق دیـدگاههـای مختلـف در متـون روابـط
بینالملل مورد بررسی قرار گرفته است. دیدگاههایی چون سازهانگاری، رئالیسم، توازن قوای منطقهای، از جمله
این دیدگاهها هستند. در مقالات فوق وضعیت ژئوپولوتیکی، ایـدئولوژیک، ژئواسـتراتژیک، ژئوکـالچر و البتـه
مسائل و مبانی دیگری مورد بررسی محققان و پژوهشگرانی قـرار گرفتـه اسـت کـه بـه انحـاء مختلـف سـعی در
بازگویی دلایل و آثار این منازعهی دائمی در خاورمیانه داشتهاند. اما در این مقاله کوشش شده است که هر کدام
از این دو دولت به عنوان یک نظام هنجاری و ارزشی دیده شوند که در قالـب گفتمـانهـای متفـاوت، سـعی در
گسترش هنجارها و ارزشهای خود در عرصـهی بـینالمللـی دارنـد. بنـابراین پرسـش اصـلی مقالـهی حاضـر در
خصوص واکاوی عواملی است که باعث ایجاد دیدگاهی سلبی میان دو کشور شده است. در واقع بایـد بگـوییم
که گسترش نظام ارزشی هر یک از این دو، باعث ورشکستگی هنجارهای دولت دیگر در نظام بینالملل میشود.
به عبارتی دیگر؛ گسترش هنجارهای هر کدام از این دو نظام ارزشی متضاد، اسـتمرار و حیـات آن کشـور را در
عرصهی نظام بینالملل تضمین خواهد کرد و عرصهی تنفس را برای دولت حریف تنگ خواهد نمود