- آزاد، اسدالله. (1387). مفهوم ارتباطات و اطلاعات و میانکش بین آنها. مجله کتابداری و اطلاعرسانی، شماره 11.
- بهشتی، احمد. (1384). تربیت از دیدگاه اسلام. قم: ایران.
- پورنقدی، بهزاد. (1388). اخلاق در فناوری اطلاعات و آسیبشناسی اخلاق ارتباطات. نشریه اخلاق در علوم و فناوری، شماره 4.
- حاجی صادقی، عبدالله. (1382). انسان کامل در اندیشه مطهر. مجله قبسات، شماره 31.
- حقیقی، محمدرضا. (1392). نقش شبکههای مجازی در توسعه رسانههای اجتماعی. مجله روابط عمومی، شماره 86.
- خانمحمدی، کریم و رحیمی، داود. (1391). درآمدی بر ارتباطات اسلامی در جامعه دینی، از علم دینی تا ارتباطات دینی. مجله گلستان قرآن، شماره 73.
-دهقانی، رحیم. (1391). تربیت عقلانی، محور اساسی در تبلیغ دینی. مجله پژوهشنامه تربیت تبلیغی، شماره 1.
- ذاکر، عبدالله. (1381). اصول ارتباطات انسانی و روابط عمومی. مجله روابط عمومی، شماره 23.
- رئوفی، محمود. (1389). مؤلفههای هویت دینی. مجله دین و ارتباطات، شماره 37.
-کشاورز، سوسن. (1387). شاخصها و آسیبهای تربیت دینی. مجله تربیت اسلامی، شماره 6.
- مولانا، سید حمید. (1388). در نسبت دین و ارتباطات، درآمدی بر کتاب دین در عصر رسانه نوشته استوارت هوور. ترجمه: علی عامری مهابادی، فتاح محمدی و اسماعیل اسفندیار، قم: مرکز پژوهشهای اسلامی صداوسیما.
- مطهری، مرتضی. (1374). تعلیم و تربیت در اسلام. تهران: صدرا.
- مهر علی، حمیدرضا. (1384). توسعه ارتباطات جمعی و امنیت ملی. مجله دانش انتظامی، شماره 24.
- نیکزاد، محمود. (1379). مشاوره گروهی. تهران: کیهان.
- Creswell,J. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative and Mixed Methods, Approaches,
- Denscombe, Hartyn. (2001). The Good Research Guide: for small scale social research projects, Philadelphia; Biddies publication.
- Golafshani, N. (2003). Understanding reliability and validity in qualitative research. The qualitative report, Vol 8, No 4.
- Rogers, E. (2015). A History of Communication Study: A Biographical Approach Ed10, New York: Free Press.
- Watzlawick, B. (2000). Pragmatics of human communication, Ed11, NewYork: Norton press.
- Woodside, A and Wilson, E. (2003). case study research methods for theory building, Journal of Business& Zndustrial Marketing, vol. 18, No.6.