قرآن کریم.
احمدی، بابک. (1389). ساختار و تأویل متن. چ 12. تهران: مرکز.
ــــــــــــــــ . (1383). ساختار و هرمونتیک. چ 3. تهران: گام نو.
استاجی، ابراهیم. (1392). «تحلیل ریختشناسی داستان سیاوش بر اساس نظریة ولادیمیر پراپ». متنشناسی ادب فارسی دانشگاه اصفهان. س 5. ش 3. صص 52ـ37.
اسکولز، رابرت. (1393). درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات. ترجمة فرزانه طاهری. چ 3. تهران: آگاه.
اشرفی، بتول، گیتی تاکی و محمد بهنامفر. (1393). «بررسی خویشکاریها و شخصیتپردازی در داستان حضرت سلیمان در قرآن کریم بر اساس نظر پراپ». مجله زبان و ادب فارسی. س 67. ش 230. صص 47ـ25.
الیاده، میرجا. (1362). چشماندازهای اسطوره. ترجمة جلال ستاری. چ 1. تهران: توس.
ایگلتون، تری. (1388). پیشدرآمدی بر نظریة ادبی. ترجمة عبّاس مخبر. چ 5. تهران: مرکز.
پراپ، ولادیمیر. (1368). ریختشناسی قصههای پریان. ترجمة فریدون بدرهای. تهران: توس.
ــــــــــــــــ . (1371). ریشههای تاریخی قصههای پریان. ترجمة فریدون بدرهای. تهران: توس.
حسینی، محمّد. (1395). ریختشناسی قصههای قرآن. چ 4. تهران: ققنوس.
داد، سیما. (1383). فرهنگ اصطلاحات ادبی. چ 2. تهران: مروارید.
شجاعپوریان، ولیالله. (1392). «تأمّلی در شاخصههای قصه در قرآن». مجلة ادب عربی. س 5. ش 2. صص 113ـ133.
کاظمی، شهاب. (1379). آفرینش هنری در داستان ابراهیم(ع). چ 1. قم: احسنالحدیث.
کوپا، فاطمه. (1389). «تجزیه و تحلیل حکایاتی از کوشنامه بر اساس نظریة ولادیمیر پراپ». فصلنامة تخصصی پیک نور. س 1. ش 1. صص 103ـ122.
محمّدی اشتهاردی، محمّد. (1381). قصههای قرآن. چ 2. تهران: کتاب یوسف.
ویلمبرنتز، یوهانس. (1368). مقدّمات نظریة ادبی. ترجمة فرزان سجودی. چ 1. تهران: آهنگ دیگر.