| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,040 |
| تعداد مقالات | 16,469 |
| تعداد مشاهده مقاله | 43,652,975 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,822,592 |
بررسی ریشه‌های امر دیونیزوسی و آپولونی فلسفة هنر نیچه در فلسفة شوپنهاور | ||
| حکمت و فلسفه | ||
| مقاله 3، دوره 14، شماره 55، مهر 1397، صفحه 53-76 اصل مقاله (544.83 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/wph.2018.9362 | ||
| نویسندگان | ||
| احمدعلی حیدری* 1؛ علی عزیزیان2 | ||
| 1 دانشیار فلسفه، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران | ||
| 2دانشجوی دکتری فلسفة هنر، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران؛ | ||
| چکیده | ||
| هدف این مقاله، بررسی ارتباط امر دیونیزوسی و آپولونی در فلسفة هنر نیچه با فلسفة شوپنهاور است. در این زمینه، ضمن بیان سابقة تفاسیر موجود در ارتباط امر دیونیزوسی و آپولونی با اراده، تصور، والا و زیبا، به بررسی نقاط قوّت و ضعف آن می‌پردازیم. سپس در بحثی تکمیلی و متفاوت با سنّت تفاسیر موجود، رابطة امر دیونیزوسی و آپولونی را در فلسفة اخلاق شوپنهاور جویا می‌شویم. در فلسفة اخلاق، شوپنهاور خودخواهی اراده را اساس عمدة اعمال اخلاقی ما در نظر می‌گیرد. او این خودخواهی را به خودخواهی غیر منفعطت‌طلبانه تعبیر می‌کند که شامل خودخواهی ارادة زندگی و خودخواهی به شکل شرارت محض است. از این نظر که خودخواهی اراده همان آری‌گویی به اراده است، نیچه آن‌ها را با تغییر ارزشگذاری، اساس فلسفة هنر خود قرار داده‌است و نام‌های دیونیزوسی و آپولونی را به آن‌ها داده‌است. این امر، خودخواهانه بودن اشعار دیونیزوسی آرخیلوخوس و نیز آپولونی بودن حماسة هومر (سرود خودخواهی آشیل در پوشش حماسه) را با قوّت تمام توجیه می‌کند و دلیلی محکم برای ارتباط امر دیونیزوسی و آپولونی با اخلاق شوپنهاور است. همچنین، ارتباط عمیق فلسفة نیچه را با اخلاق و ارزشگذاری که در همة زمینه‌ها وجود دارد، در زمینة هنر نشان می‌دهد. به این ترتیب، علاوه بر اراده، تصور، زیبا و والا در فلسفة اخلاق شوپنهاور، جوانب مختلف امر دیونیزوسی و آپولونی نیز آشکار می‌شود و ما را به تعریفی جامع از آن‌ها می‌رساند، البته تا جایی که به فلسفة شوپنهاور مربوط هستند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| امر دیونیزوسی؛ امر آپولونی؛ آری‌گویی به زندگی؛ زیبا و والا؛ فلسفة اخلاق شوپنهاور | ||
| مراجع | ||
|
پلیچ، کارل. (1395). نیچه جوان (برآمدن نابغه). ترجمة رضا ولی‌یاری. تهران: نشر مرکز. شوپنهاور، آرتور. (1388). جهان همچون اراده و تصور. ترجمة رضا ولی‌یاری. تهران: نشر مرکز. ــــــــــــــ . (1392). در باب طبیعت انسان. ترجمة رضا ولی‌یاری. تهران: نشر مرکز. ــــــــــــــ . (1395). دو مسئله بنیادین اخلاق. ترجمة رضا ولی‌یاری. تهران: نشر مرکز. نیچه، فردریش. (1349). چنین گفت زرتشت. ترجمة داریوش آشوری. تهران: نشر آگه. ـــــــــــــ . (1384).انسان مصلوب (آنک انسان). ترجمة رؤیا منجم. تهران: نشر کتاب مس. ـــــــــــــ . (1385). زایش تراژدی از روح موسیقی (یونانی‌گروی و بدبینی!). ترجمة رؤیا منجم. آبادان: پرسش. ـــــــــــــ . (1390).میراث (مجموعه مقالات و سخنرانی‌های نیچه). ترجمة منوچهر اسدی. آبادان: پرسش. هومر. (1388).ایلیاد. ترجمة سعید نفیسی. تهران: انتشارات سپهر ادب. یانگ، جولیان. (1395). فلسفة تراژدی (از افلاطون تا ژیژک). ترجمة حسن امیری‌آرا. تهران: انتشارات ققنوس. یگر، ورنر. (1376). پایدیا. ترجمة محمدحسن لطفی. تهران: انتشارات خوارزمی. Behler, Ernst. (1998). "Nietzsch’s Challenge to Romantic Humanism". Routledge Encyclopedia of Philosophy. Routledge. Vol.8. No3. Pp 14- 47.
Berkowitz, Peter. (1996). Nietzsche: the Ethics of an Immoralist. Cambridge M: Harvard U.
Brian, Leiter. (2002). Nietzsche on Morality. Abingdon: Routledge.
Da Rosa, Marc. (1987). "The Socratic Distraction of origins in The Birth of Tragedy". Under construction. Vol. 18. No.2. Pp.340-368.
Del Caro, Adrian. (2012). A Companion to F. Nietzsche. Carolina: Camden House.
Hinden, Michel. (1988). "The five voices of “The birth of Tragedy". Comparative Dram. Vol.122, No.2, Pp.102-145.
E. Atwell, John. (1996). Art as Libertation: a Centeral Theme of Schopenhauer’s philosoph. Cambridge: Cambridge U.
K. Jensen, Anthony. (2005). "The centrality and Development of Anschauung in Nietzsche’s epistemology". Journal of Nietzsche studies. Vol. 43. No.2. Pp. 320-327.
Kemp Winfree, Jason. (1985). "Before the subject: Reading the birth of tragedy". Journal of the History of Ideas. Vol. 88. No. 4. Pp. 445-477.
Murray Peter, Durno. (1999). Nietzsche’s affirmation Morality: a Revaluation based in the Dionysian Word View. New Yourk: Walter De Gruyter.
Neal Dolson, Grace. (2009). "The Influence of Schopenhauer upon Nietzsche". Journal article in the philosophical review. Vol.10, No.5, Pp. 38-46.
Nietzsche, Fredrich. (1972). Fredrich Nietzsche Werke. Herausgegeben von Karl Schlechta: München.
Porter, James. (2000). The Invention of Dionysus, an Essay on the Birth of Tragedy. Stanford: Stanford U.
Raimond Daniels, Paul. (2015). "Nietzsche and The Birth of tragedy". The Journal of aesthetic Education. Spring. Vol.51. No.3. Pp. 111-115.
Schmidt, Jochsen. (2012). Kommentator zu Nietzsche “Die Geburt der Tragödie”. Berlin: Walter de Gruyter.
Silk & J.P, Stern. (1981). Nietzsche on Tragedy.Cambridge: Cambridge U.
Staten, Henry. (1997). "The Birth of Tragedy Reconstructed". Studies in Romanticism. Vol. 29. No.4. Pp.679-686.
Sweet, Dennis. (1999). “The birth of The birth of Tragedy”. Journal of the History of Ideas. Vol. 60. No. 2. Pp. 335-345.
Vandenabeele, Bart. (2003). “Schopenhauer, Nietzsche, and the Aesthetically Sublime”. The Journal of Aesthetic Education. Vol. 37. No. 1. Pp. 88-93. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 714 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 749 |
||