ابراهیمی، سید عباس و دیگران (1393)، «طراحی مدل خطمشیگذاری مبتنی بر شواهد در نظام سلامت ایران (پژوهشی کیفی)»، پژوهشهای مدیریت عمومی، سال هفتم، شماره 24، صفحات 5-24.
احمدی، هانیه (1390)، فهم دلایل عدم انسجام (ناهمسویی) خطمشیهای عمومی در ایران: روش دلفی، (کارشناسی ارشد)، دانشگاه تربیت مدرس، تهران.
استراوس،آنسلم؛ جولیت، کوربین (1385)، اصول روش پژوهش کیفی، نظریۀ مبنایی، رویهها و شیوهها، ترجمۀ بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
بزرگی، میترا (1389)، تجزیه و تحلیل خطمشی عمومی در سازمان، قابل دسترس در سایت علمی پژوهشی http://www.shahrashub. com/db/t3policy. htm
دانایی فرد، حسن؛ حسینی، سید یعقوب؛ فانی، علی اصغر (1392)، ظرفیت خطمشیگذاری عمومی: کلید توسعهیافتگی ملی، تهران: صفار.
دانایی فرد، حسن (1391)، «ردای خدمت یا خلعت قدرت؟ چالشهای فراروی فرآیند سیاستگذاری ملی»، ماهنامه فرهنگی تحلیلی سوره اندیشه، شماره هشتم (60-61).
داناییفرد، حسن (1386)، «همسازی شیوههای کمی و کیفی در پژوهشهای سازمانی: تأملی بر استراتژی پژوهش ترکیبی»، فصلنامه حوزه و دانشگاه (روششناسی علوم انسانی)، 13(53)، 63-35.
داناییفرد، حسن (1388)، «تحلیلی بر موانع تولید دانش در علوم انسانی: رهنمودهایی بر ارتقای ظرفیت سیاست ملی علم ایران»، فصلنامه سیاست علم و فناوری، شماره 1، 16-1.
داناییفرد، حسن؛ کرد نائیج، اسدالله؛ لاجوردی، سمانه (1390)، «ارتقای ظرفیت خطمشیگذاری کشور: گونهشناسی نقش کانونهای تفکر»، مدیریت دولتی، دوره سوم شماره 6، 55 - 78.
داناییفرد، حسن؛ الوانی، سیدمهدی؛ آذر، عادل (1391)، روششناسی پژوهش کیفی در مدیریت: رویکردی جامع، تهران: انتشارات صفار-اشراقی.
داناییفرد، حسن؛ ثقفی، عمادالدین؛ مشبکی، اصغر (1389)، «اجرای خطمشی عمومی: بررسی نقش عقلانیت در مرحله تدوین خطمشی»، پژوهشهای مدیریت در ایران، دوره 14، شماره 4، 15-79.
رز، ریچارد (1390)، یادگیری در پرتو سیاستهای عمومی تطبیقی: رهنمودی کاربردی، ترجمه حسن داناییفرد و منصور خیرگو، تهران: انتشارات امام صادق (ع).
قریب، حسین (1390)، بررسی کارکردهای انواع عقل در سیاستگذاری عمومی جمهوری اسلامی ایران، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
کرسول، جان (1391)،طرح پژوهش (رویکردهای کمی، کیفی و شیوه ترکیبی)، ترجمه حسن داناییفرو علی صالحی، تهران: مؤسسه کتاب مهربان نشر.
کرسول، جان (1391)، پویش کیفی و طرح پژوهش؛ انتخاب از میان پنج رویکرد (روایتپژوهی، پدیدارشناسی، نظریه دادهبنیاد، قومنگاری و مطالعه موردی)، ترجمه حسن داناییفرد و سید حسین کاظمی، تهران: انتشارات صفار-اشراقی.
کرسول، جان (1392)، طرح پژوهش: رویکردهای کمی، کیفی و ترکیبی، ترجمه حسن داناییفرد و علی صالحی تهران. انتشارات: صفار.
محمدی فاتح، اصغر؛ شرفی نژاد، نورالدین؛ دهبان، اسماعیل (1393)، روندهای جدید در مدیریت دانش سازمانی، تهران: نیاز دانش.
مقدس پور، سعیده؛ داناییفرد، حسن؛ کرد نائیج، اسد ا... (1391)، «واکاوی عوامل کلیدی در عدم موفقیت برخی خطمشیهای عمومی در جمهوری اسلامی ایران: مطالعه خطمشیهای مالیاتی کشور»، فصلنامهعلمیپژوهشیمدیریتفرهنگسازمانی، دوره یازدهم، شماره اول، 33-68.
مودب، محمد صادق (1384)، «تحلیلی از نارساییهای خطمشیگذاری عمومی»، مطالعات مدیریت، شماره 47، 162- 178.
میرزمانی، اعظم و دیگران (1392)، «واکاوی دلایل بنیادین خطمشیگذاری عمومی در جامعه اسلامی ایران»، پژوهشهای مدیریت اسلامی، سال 21، شماره 2، 37-56.
الوانی، سید مهدی (1381)، «راهکارهای مشارکت عامه در خطمشیگذاری عمومی»، مجله مجتمع آموزشی عالی قم، سال چهارم، شماره سیزدهم، 17-5.
الوانی، سید مهدی؛ شریفزاده، فتاح (1392)، خطمشیگذاری عمومی، تهران: نشر دانشگاه علامه طباطبایی.
Anderson, J. E (2011), Public policy making: An introduction. Boston, MA: Cengage.
Bolong, L (2003), “Improving the quality of public policy-making in china: Problems and prospects”, Public Administration Quarterly, 27(1/2),125-141.
Bullock, H& Mountford, J, & Stanley, R (2001), Better policy-making, London: Cabinet Office.
Cloete, F.& De, C. C (2011), Improving public policy : Theory, practice and results, Pretoria: Van Schaik Publishers.
Creswell, john. W (2005), Educational research: Planning, conducting and evaluating, quantitative qualitative research, Upper saddle river, N: pearson.
Deleon, P& Steelman, T. A (2001), “Making public policy programs effective and relevant: The role of the policy sciences”, Journal of Policy Analysis and Management, 20(1), 163-171.
Denhardt, J. V& Denhardt, R. B (2007), The new public service: Serving, not steering, ME Sharpe.
Dror, Y (1983), Public policy making reexamined, Transaction Publishers.
Fischer, Frank& Gerald J. Miller, eds (2006), Handbook of public policy analysis: theory, politics, and methods, crc Press.
Geurts, T (2010), Public Policy making: The 21st century perspective, Beinformed., Wagenrustlaan, DL, Apeldoo, Netherland.
Glaser, G. Barney (2002), “Conceptualization: On theory and theorizing using grounded Theory”, International Journal Of Qualitative Methods.1(2), 23-38.
Gore, A (2000). Good public policy making: How Australia fares. Agenda,8(1),33-46.
Hallsworth, M (2011), “Policy‐Making in the Real World”, Political Insight, 2(1),10-12.
Hallsworth, M& Rutter, J (2011), Making policy better. Institute for Government, available at: www.Institute for government.org.uk/publications/28,2.
Hart, P& Vromen, H (2008), “A new era for think tanks in public policy? International trends, Australian Realities”, The Australian Journal of Public Administration, 67 (2), 135-148.
Kettunen, P (2008), “The innovative comparison of public policies”, Journal of Public Administration Review. Washington, 68 (2).
Peters, B. G& Pierre, J (Eds) (2006), Handbook of public policy, Sage.
Puhan, Tatj ana-Xenia (2008),
Balancing exploration and exploitation by creating organizational think tanks, with a foreword by prof, Dr Jetta Frost, 1 st Edi ton, Gabler Verlag is part of the specialist publishing group Springer Sci ence, Business Media,
www.gabler.de.
Robbinz Stephen P& Mary coutler (2012), Management.prcetice, Hall.
Soroka, S& Wlezien, C (2010), Public opinion and public policy, The Oxford Handbook of Canadian Politics.
UK government (1999), Modernising government, white paper presented to parliament by the prime minister and the minister for the cabinet office by Command of Her Majesty, London, March.
Weitzman, B. C, Silver, D& Brazill, C (2006),” Efforts to improve public policy and programs through data practice: experiences in 15 distressed American cities”, Public Administration Review, 66(3), 386-399.