ابنفارس، احمد. (1420ق.). معجم مقاییساللغۀ. تحقیق ابراهیم شمسالدین. چ 1. بیروت: دارالکتب العلمیّة
ابنمنظور، محمدابن مکرم. (1388ق.). لسانالعرب. تحقیق احمد فارس. چ 1. بیروت: دار صادر للطباعۀ و النشر.
اندلسی، محمدابن یوسف. (1420ق.). البحر المحیط فی التفسیر. تحقیق صدقی محمد جمیل. چ 1. بیروت: دارالفکر.
جوادی آملی، عبدالله. (1385ش.). تفسیر تسنیم. چ 1. قم: مرکز نشر اسراء.
حسینی، اعظمالسادات. (1390ش.). «داستان آفرینش و سرگذشت حضرت آدم در قرآن». مطالعات قرآن و حدیث. سال پنجم، شمارة اول. صص 27ـ 52.
حسینی شاهعبدالعظیمی، حسینابن احمد. (1363ش.). تفسیر اثناعشری. چ 1. تهران: انتشارات میقات.
حسینی شیرازی، سید محمد. (1423ق.). تبیین القرآن. چ 1. بیروت: دارالعلم.
حویزی، عبد علیبن جمعه. (1383ش.). تفسیر نورالثلقین. تصحیح و تعلیق و اشراف سید هاشم رسولی محلاتی. چ 4. قم: المطبعۀ العلمیّة.
راغب اصفهانی، حسینابن محمد. (1416ق.). المفردات لالفاظ القرآن. تحقیق صفوان عدنان داوودی. چ 1. دمشق: دارالشامیّۀ.
رشید رضا، محمد. (بیتا). تفسیر القرآن الکریم. (تفسیر المنار). چ 1. بیروت: دارالمعرفۀ.
زمخشری، جارالله محمود (بیتا). اساسالبلاغۀ. تحقیق استاد عبدالرحیم محمود. چ 1. (بیجا): دفتر تبلیغات اسلامی.
زمخشری، جارالله. تحقیق صفوان عدنان داوودی. چ 1. دمشق: دارالشامیّۀ.
سبحانی، جعفر. (1364ش.). تفسیر صحیح آیات مشکله. تنظیم و نگارش هادی خسروشاهی. چ 1. تهران: مؤسسة نشر و تبلیغ.
سهروردی، شهابالدین. (1375ش.). مجموعه مصنفات شیخ اشراق. به کوشش هانری کربن و سید حسین نصر و نجفقلی حبیب. چ
1. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
شرتونی، سعید. (1416ق.). اقرب الموارد فی فصح العربیۀ و الشوارد. تهران: دار الأسوۀ.
صادقی تهرانی، محمد. (1405ق.). الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنۀ. چ 1. بیروت: مؤسسۀ الوفاء.
صدوق، محمدابن علیبن بابویه. (1381ش.). خصال شیخ صدوق با ترجمة فارسی. تهران: کتابچی.
طباطبایی، محمدحسین. (1973م.). المیزان فی تفسیر القرآن. چ 4. بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
طبرسی، فضلابن الحسن (1379ش..). مجمع البیان فی التفسیر القرآن. تصحیح ابوالحسن شعرانی. چ 1. تهران: کتابفروشی اسلامیّه.
طریحی، فخرالدین. (1376ش.). مجمعالبحرین. چ 3. تهران: انتشارات مرتضوی.
طنطاوی، محمد. (1997 م.). التفسیر الوسیط للقرآن الکریم. چ 1. مصر: دار نهضۀ و النشر و التوزیع.
طوسی، محمدابن الحسن. (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن. بیروت: : دار احیاء التراث العربی.
عسکری، مرتضی. (1412ق.). معالم المدرستین. چ 4. تهران: موسسۀ البعثۀ.
فراهیدی، خلیلابن احمد. (1414ق). ترتیب کتاب العین. تحقیق دکتر مهدی مخزومی و دکتر ابراهیم السّامرایی. تصحیح استاد اسعد طیّب. چ 1. قم: انتشارات اسوه.
فیض کاشانی، ملامحسن. (1415ق.). تفسیر صافی. تحقیق حسین اعلمی. چ 2. تهران: انتشارات الصدر.
قرائتی، محسن. (1383ش.). تفسیر نور. چ 2. تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن.
قرشی، سید علیاکبر. (1375ش.). قاموس قرآن. چ 2. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
قرهی، روحالله. (زمستان 95). درس تفسیر آیة الله قرهی. www.mehrnews.com
قمی مشهدی، محمدابن رضا. (1411ق.). کنز الدقائق و بحر الغرائب. تحقیق حسین درگاهی. چ 1. تهران: سازمان چاپ و انتشارات
وزارت ارشاد اسلامی.
کاوند، علیرضا. (1388ش.). «بررسی مفهوم خلیفۀاللهی انسان در آیة خلافت (آیة 30 سورة بقره». پژوهشنامة علوم و معارف قرآن کریم.
زمستان 88. شمارة 5. صص 83ـ 103.
کریمی، محمود. (1391ش.). «بازیابی ابعاد تفسیر کلامی آیة ﴿إنّی جاعِلٌ فِی الاَرضِ خَلیفَۀً﴾. پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن، پاییز و
زمستان 1391، دوره 1، شماره 1، صص 23-40.
مجلسی، محمدباقر. (1403ق.). بحارالانوار الجامعۀ لدرر اخبار الائمۀ الاطهار. چ 1. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
مجلسی، محمدباقر . (بیتا). حقالیقین. تهران: علمیه اسلامیه.
مراغی، احمد مصطفی. (1985م.). تفسیر المراغی. چ 1. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
مصباح یزدی، محمدتقی. (1376ش.). معارف القرآن. چ 1. قم: مؤسسة آموزشی و پژوهش امام خمینی(ره).
مصباح یزدی،محمدتقی . (پاییز 95). درس تفسیر آیۀالله مصباح یزدی، www.mesbahyazdi.com
مصطفوی، حسن. (1417ق.). التحقیق فی کلمات القرآن. چ 1. تهران: وزارۀ الثقفافۀ و الارشاد الاسلامی.
مکارم شیرازی، ناصر. (1378ش.). تفسیر نمونه. چ 32. تهران: دارالکتب الاسلامیۀ.
میرزا خسروانی، علیرضا. (1390ش.). تفسیر خسروی. محمدباقر بهبودی. چ 1. تهران: انتشارات اسلامیۀ.
ندائی، کاظم. (پاییز 95). معنی جعل خلیفه در زمین. nedaiazquran.persianblog.ir
نصیری، علی. (زمستان 95). بررسی معناشناسی و تفسیر آیة خلیفۀاللهی. مطالعات تفسیری، پاییز 1391، سال سوم شماره 11، صص69-86.