پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 61 |
| تعداد شمارهها | 2,213 |
| تعداد مقالات | 18,001 |
| تعداد مشاهده مقاله | 55,410,087 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 28,945,090 |
تاثیرآموزش شفقت بهخود بر امیدواری و باورهای غیرمنطقی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری | ||
| روانشناسی افراد استثنایی | ||
| دوره 10، شماره 39، مهر 1399، صفحه 157-178 اصل مقاله (742.38 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jpe.2021.47203.2058 | ||
| نویسندگان | ||
| اعظم صالح آبادی1؛ علی محمد ناعمی* 2 | ||
| 1کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، ، دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار، سبزوار، ایران. | ||
| 2استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار، سبزوار، ایران. (نویسنده مسئول(. | ||
| چکیده | ||
| پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیرآموزش شفقت بهخود بر امیدواری و باورهای غیرمنطقی مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری سبزوار انجام شد. روش این پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون باگروه گواه بود. جامعة آماری این پژوهش شامل تمامی مادران کودکان 6 تا 12 ساله مبتلا بهناتوانی یادگیری سبزوار در سال تحصیلی 98-1397 بود. بدین منظور تعداد 40 مادر کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری بر حسب شرایط ورود به پژوهش بهعنوان نمونه به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و بهصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش(20نفر) وگواه (20نفر) جایگزین شدند. پس از انجام پیشآزمون به کمک پرسشنامههای امیدواری و باورهای غیرمنطقی، گروه آزمایشی ده جلسه (هرهفته یک جلسه) 75دقیقهای برنامة آموزش شفقت بهخود را دریافت کرد. درحالی که گروه گواه هیچ برنامة مداخلهای دریافت نکرد. پس از پایان دورة آموزشی از هر دو گروه پسآزمون بهعمل آمد و دادههای بهدست آمده با استفاده از روشهای آمارتوصیفی (میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل کواریانس چند متغیره) باکمک نرم افزار (spss ویراست 23) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که آموزش شفقت بهخود سبب افزایش امیدواری و کاهش باورهای غیر منطقی در مادران کودکان مبتلا به ناتوانی یادگیری سبزوار شده است. بنابراین، آموزش شفقت بهخود بک برنامة مداخلهای موثر برای کمک به مادران کودکان دارای ناتوانی یادگیری است. | ||
| کلیدواژهها | ||
| آموزش شفقت بهخود؛ امیدواری؛ باورهای غیر منطقی؛ ناتوانی یادگیری؛ مادران | ||
| مراجع | ||
|
اورکی، م. بیات، ش. نجفی، م. و نورمحمدی، ا. (1397). رابطه باورهای فراشناخت، امید به زندگی و کیفیت زندگی با افسردگی بیمارستانی در بیماران کلیوی تحت همودیالیز شهر کرج. مجله علوم پزشکی صدرا، 6(2)، 87-100. برقی ایرانی، ز؛ بگیان کولهمرز، م. و بختی، م. (1395). اثربخشی درمان شناختی مبتنی بر ذهن شفقتورز بر تعدیل روانسازههای ناسازگار و کاهش عواطف منفی دانشآموزان مبتلا به اختلال ریاضی. روانشناسی معاصر، 11(1)، 103-117. درویشی، س؛ و خیاطان، ف. (1396). اثر آموزش شفقت نسبت بهخود بر شادکامی و کیفیت زندگی مادران کودکان دارای اتیسم. فصلنامه کودکان استثنایی، 17(4)، 77-86. رضائی آشیانی، ا؛ یارمحمدیان، ا؛ و فرهادی، ه. (1396). اثربخشی آموزش مبتنی بر شفقت بهخود مادران بر کیفیت خواب کودکان پیشدبستانی با نشانههای ناتوانی یادگیری. مجله روانشناسی بالینی، 9 (4)، 82-71. سپهوند، ت؛ و کرمی، خ. (1398). بررسی روند تحولی امیدواری و مؤلفههای آن در کارکنان: یک مطالعه مقطعی از 20 تا 60 سالگی. پژوهشنامه روانشناسی مثبت، 5(1)، 29-39. عبادی، غ؛ و معتمدین، م. (1384). بررسی ساختار عاملی آزمون باورهای غیرمنطقی جونز در شهر اهواز. دانش و پژوهش در روانشناسی، 7(23)، 73-92. علیزاده صحرایی، ا؛ خسـروی، ز؛ و بشـارت، م. (1389). رابطـه باورهای غیرمنطقی با کمالگرایی مثبت و منفی در دانشآمـوزان شهرستان نوشهر، مطالعات روانشناختی، 6(1)، 9-41. عنابستانی، ص؛ و ناعمی، ع. (1398). آموزش مثبت نگری بر شفقت به خود و امید به زندگی مادران کودکان اختلال طیف اتیسم. فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی، 9(33)، 45-68. فیضآبادی، ز؛ و ناعمی، ع. (1397). تأثیر آموزش مهارتهای حرکتی ظریف بر توجه انتخابی و ادراک دیداری دانشآموزان دارای اختلال ریاضی دوره اول ابتدایی. فصلنامه روانشناسی افراد استثنایی، 8(31)، 79-100. Brabcová, D., Zárubová, J., Kohout, J., Jošt, J., & Kršek, P. (2015). Effect of learning is abilities on academic self-concept in children with epilepsy and on their quality of life. Research in Developmental Disabilities, (45- 46), 120-128.
Ellis, A. (2001).Humanistic psychotherapy: The rational-emotive approach. Three Rivers Press.
Ellis, A., & Dryden, W. (2007). The Practice of Rational-Emotive Behavior Therapy. 2nd ed. New York, NY: Springer Publishing Company.
Foreard, M. J. C., & Seligman, M. E. P. (2012). Seeing the glass half full: A review of the causes and consequences of optimism. Critiques Psychologies, 18(2), 107-120.
Gohel, M.,, Mukherjee, S., & Choudhary, SK. (2011). Psychosocial impact on the parents of mentally retarded children in Anand District. Healthline, 2(2), 62-71.
Gilbert, P., & Procter, S. (2006). Compassionate mind training for people with high shame and self-criticism: overview and pilot study of a group therapy approach. Clinical Psychology Psychoterapy, 13, 353-379.
Gilbert, P. (2009). Introducing compassionfocused therapy. Advances in psychiatric treatment, l15, 199-208.
Hayes, S. C., Luoma, J. B., Bond, F. W., Masuda, A., & Lillis, J. (2006). Acceptance and commitment therapy: Model, processes and outcomes. Behaviour Research and Therapy, 4(1), 1-25.
Irons, C., & Lad, S. (2017). Using compassion focused therapy to work with shame and self-criticism in complex trauma. Australian Clinical Psychologist, 3(1), 54-47.
Luhmann, M., Necka, EA., Schönbrodt, FD., & Hawkley, LC. (2016). Is valuing happiness associated with lower well-being? A factor-level analysis using the Valuing Happiness Scale. Journal of research in personality, 60, 46-50.
Marques, S. C., & Gallagher, M. W. (2017). Age differences and short-term stability in hope: Results from a sample aged 15 to 80. Journal of Applied Developmental Psychology, 53, 120-126.
Neff, K. D. (2011). Self-compassion, selfesteem, and well-being. Social and Personality Psychology Compass, 5(1), 1-12.
Neff , K. D. & Faso, D. (2015). Self-Compassion and Well-Being in Parents of Children with Autism. Mindfulness, 6, 938–947.
Neff, K. D., & Beretvas, S.N. (2013). The role of Self-compassion in romantic relationships. Self and Identity, 12(1), 78-98.
Neff, K. D., & Germer, C. K. (2013). A pilot study and randomized controlled trial of the mindful self-compassion program. Journal of Clinical Psychology, 69(1), 28–44.
Neff, K. D, Germer, C. (2017). Self Compassion and Psychological Wellbeing, In J, Doty (Ed.) Oxford Handbook of Compassion Science, Chap. 27,Oxford University Press.
Nieuwenhuijsen, K., Verbeek, J. H. A. M., De Boer, A.G. E. M., Blonk, R. W. B. & Van Dijk F. J. H. (2010). Irrational beliefs in employees with an adjustment, a depressive, or an anxiety disorder, a prospective cohort study. Journal of Rational-Emotive and Cognitive-Behavior Therapy, 28(2), 57-72. Pauley G, McPherson S. (2010). The experience and meaning of compassion and self-compassion for individuals with depression or anxiety. Psychol Psychother, 83, 129-143
Rafiee, Z., Karami, J., & Rezaei, M. (2019). The Effectiveness of Self-Compassion Group Training on RaisingHope in Diabetics. International Journal of Behavioral Science, 13(1), 40-45.
Rovira, M. (2017) Addiction to Automatic Negative Thoughts: A Perspective from Rational Emotive Behaviour Therapy. MOJ Addiction Medicine & Therapy, 3(4), 00048.
Snyder, CR., Harris, C., Anderson, JR., Holleran, SA,. Irving, LM., Sigmon, ST., et al. (1991). The will and the ways: Development and validation of an individual-differences measure of hope. Journal of Personality and Social Psychology, 60(4), 570-585.
Stephenson, E., Watson, P. J., & Chen, Z.J., & Morris, R. J. (2017). Self-Compassion, Self-Esteem, and Irrational Beliefs. Current Psychology, 1-10.
Tang, Y-Y., Tang, R., & Posner, MI. (2016). Mindfulness meditation improves emotion regulation and reduces drug abuse. Drug and Alcohol Dependence,163, S13-S8.
Toussaint, L., Barry, M., Angus, D., Bornfriend, l., & Markman, M. (2017). Self-forgiveness is associated with reduced psychological distress in cancer patients and unmatched caregivers: Hope and self-blame as mediating mechanisms. Journal of Psychosocial Oncology, 1-17.
Torbet, S., Proeve,M., & Roberts, R. (2019). Self-Compassion: a Protective Factor for Parents of Children with Autism Spectrum Disorder. Mindfulness, 10, 2492–2506. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,166 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,263 |
||
Scholarly Journals Management System © 1991.05.01 by Allameh Tabatabaei University is
licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International.