تعداد نشریات | 57 |
تعداد شمارهها | 1,866 |
تعداد مقالات | 14,923 |
تعداد مشاهده مقاله | 32,788,117 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,268,935 |
بازتعریف شاخصهای مکانی ارتقاء دهندۀ پایداری اجتماعی با رویکرد راهبرد بازآفرینی شهری در بافت تاریخی شهر سنندج | ||
فصلنامه برنامه ریزی توسعه شهری و منطقه ای | ||
مقاله 6، دوره 4، شماره 9، شهریور 1398، صفحه 147-179 اصل مقاله (825.73 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/urdp.2021.53302.1223 | ||
نویسندگان | ||
ژیلا سجادی* 1؛ روناک اردلانی2؛ رضوان ماندگار3؛ عین الله جمالی حاجی حسن سفلی4؛ کمال رسولی5 | ||
1دانشیار جغرافیای انسانی، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران | ||
2کارشناسی ارشد شهرسازی دانشگاه یزد | ||
3کارشناسی مهندسی شهرسازی، دانشگاه پیام نور بوشهر، بوشهر، ایران | ||
4دانشجوی کارشناسی ارشد برنامهریزی شهری، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تبریز | ||
5کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
وسعت بافتهای تاریخی و فرسوده در ایران و کمتوجهی به لایههای اجتماعی در تشخیص اینگونه بافتها، لزوم پرداختن به حوزههای اجتماعی و مکان را روشن میسازد. رویکرد اخیر، «بازآفرینی شهری» است که دید جامعی به بافتهای تاریخی و حفاظت آن دارد. هدف این پژوهش بازتعریف شاخصهای مکانی ارتقاء دهندۀ پایداری اجتماعی با رویکرد بازآفرینی شهری در بافت تاریخی شهر سنندج میباشد. روش تحقیق بهصورت توصیفی - تحلیلی و نوع آن کاربردی میباشد. نمونهگیری بهصورت تصادفی بوده و با فرمول کوکران، 400 نفر برای پرسشگری انتخاب شدند. دادههای بدست آمده از طریق نرمافزارهای SPSS و AMOS تجزیهوتحلیل شدند. نتایج نشان داد که شاخصهای تنوع فعالیتی، تراکم و فشردگی، طراحی منظر محله به ترتیب با ارزش عددی «0.854، 0.748، 0.871» بیشترین تأثیر را بر ابعاد فعالیتپذیری، انسجام فضایی – کالبدی و عدالتمندی دارند. همچنین شاخصهای مربوط به «هویتمندی» با میانگین عددی 0.730 و شاخصهای مربوط به «عدالتمندی» با میانگین عددی 0.691 بیشترین تأثیر را بر پایداری اجتماعی بافت ناکارآمد مرکزی شهر سنندج دارند. | ||
کلیدواژهها | ||
شاخصهای مکانی؛ پایداری اجتماعی؛ بازآفرینی شهری پایدار؛ بافت تاریخی شهر سنندج | ||
مراجع | ||
- احمدینژاد، فرشته. (1392)، ارزیابی شاخصهای کیفیت زندگی با تأکید بر اصول شهر زیست پذیر، نمونه موردی: شهرک گلستان در منطقه 22 تهران، پایاننامه کارشناسی ارشد، به راهنمایی دکتر علیرضا بندرآباد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی. - اسماعیلپور، نجما؛ رحیمیان، محمدحسن و قربانی، سحر. (1391)، بازآفرینی بافتهای فرسوده شهری با تأکید بر بسیج اجتماعی (مطالعه موردی محله کشتارگاه در شهر یزد)، مطالعات و پژوهشهای شهری و منطقهای، سال چهارم، شماره پانزدهم. - امیرفخریان، مصطفی و مبینی، حسین. (1397)،تحلیل اثرات مداخلات کالبدی بازسازی شهری بر پایداری اجتماعی در پروژه تجاری – اقامتی مجد شهر مشهد،پژوهشهای بومشناسی شهری، سال نهم، شماره 2 (پیاپی 18): 87 – 104. - ایزدی، آرزو؛ ناسخیان، شهریار و محمدی، محمود. (1397)،تبیین چارچوب مفهومی بازآفرینی پایدار بافتهای تاریخی (بررسی اسناد، بیانیهها و منشورهای بازآفرینی)، ،مطالعات باستانشناسی پارسه، سال دوم، شماره 6. - ایزدی، سعید و فیضی، رضا. (1389)، بازآفرینی شهری کنش و بینشی جامع و یکپارچه در ساماندهی محدودههای هدف برنامههای بهسازی و نوسازی شهری،هفت شهر،شماره 33 و 34. - آزادیان، علی. (1393)، راهکارهای افزایش مشارکت مردان در سرای محله پامنار، معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران. - آقاپور صباغی، محمد. (1390)، بررسی میزان تأثیر هوای سالم بر قیمت خانههای مسکونی شهر تهران در سال 1387، مجله سلامت و محیط، فصلنامه علمی پژوهشی انجمن علمی بهداشت محیط ایران، شماره 2: 213–222. - بندرآباد، علیرضا. (1389)، تدوین اصول الگوی توسعه فضایی و شکل شهر زیست پذیر ایرانی(مطالعه موردی مناطق 15، 1 و 22 تهران)، رساله دکتری به راهنمایی دکتر حمید ماجدی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران. - بهزاد فر، مصطفی. (1387)، هویت شهر(نگاهی به هویت شهر تهران)، تهران: موسسه نشر شهر. - توانا، مصطفی و نوریان، فرشاد. (1396)، سنجش پایداری اجتماعی در محلات پراکنده رو (موردمطالعه: محله شادآباد تهران)، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دوره 49، شماره 4: 885 – 900. - جعفری اسدآبادی، حمزه. (1392)، بررسی زیستپذیری شهرها در راستای توسعه پایدار شهری (موردمطالعه کلانشهر تهران)، پایاننامه کارشناسی ارشد به راهنمایی دکتر فرزانه ساسانپور، دانشکده جغرافیا، دانشگاه خوارزمی. - حسنزاده، مهرنوش و سلطانزاده، حسین. (1396)، تدوین مدل مفهومی تحقق پایداری بافتهای تاریخی با رویکرد راهبردی برنامهریزی بازآفرینی، باغ نظر، شماره 56: 57 – 70. - رزاقی اصل، سینا و خوشقدم، فرزانه. (1396)، سنجش عوامل بهبود پایداری اجتماعی در بازآفرینی از منظر ساکنان (موردمطالعه: محله شیوا تهران)، فصلنامه مطالعات شهری، شماره 22: 59 – 74. - زبردست، اسفندیار و نورائی، همایون. (1395)، سنجش کیفیت زندگی در قلمرو مسکن در بافتهای فرسودۀ واجد شرایط تاریخی شهر اصفهان، نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی، دوره 21، شماره 4: 29 – 38. - شفیعی دستجردی، مسعود و مرادیان بروجنی، پیمان. (1394)، مدلسازی روش مکانگزینی در بازآفرینی محلات فرسوده شهری در محدوده زینبیه اصفهان، اقتصاد و مدیریت شهری، سال سوم، شماره 12. - صرافی، مظفر؛ توکلی نیا، جمیله و محمدیان مصمم، محمد. (1393)، اندیشههای نو در برنامهریزی شهری، تهران: انتشارات قدیانی. - منتظری، مرجان؛ جهانشاه لو، لعلا؛ ماجدی، حمید. (1396)، تحولات ساختار کالبدی – فضایی شهر یزد و عوامل مؤثر بر آن، مطالعات محیطی هفت حصار، سال ششم، شماره بیست و یکم: 27–42.
- Larice, M. (2005). Great Neiborhoods: The Livability and morphology of High density neighborhoods in Urban North America, Doctor of Philosophy in City and Regional Planning, University of California, Berkeley, Professor Michael SouthworthLau leby jasmine & Hashim, Ahmad Hariza, 2010, Liveability dimensions and attributes: their relative importan the eyes of neighbourhood resid dents, Journal of construchion in developing countries.
- Arnett, Hannah. (2017). the challenges in quantifying social sustainability at a neighborhood level, Cities & Health, Vol.1, No.2, pp.139-140.
- Assefa G. and Frostell B. (2007). social sustainability and social acceptance in Technology Assessment,technologies in society (29):63-78.
- Blakeley, B. Evans, B. (2009). who participates, how and why in urban regeneration projects? The case of the new city of east Manchester. Social policy & administration, 43 (1), 15-32.
- Bramley, Glen. & Dempsey, Nicola. & Power, Sinéad. Brown, Caroline. (2009). Social sustainability and urban form: evidence from five British cities, Environmentand planning A, Vol.41, No.9, pp.2125-2142.
- Cauvain, Jenni (2018), Social sustainability as a challenge for urban scholars, City, Vol.22, No.4, pp.595-603
- Chan E. and lee G.K.L. (2008). critical factors for improving social Sustainability of urban Renewal projects, social indictors research, (85): 2, 243- 256
- Colantonio & Dixon. (2011). Urban Regeneration & Social Sustainability: Best Practice from European Cities.
- Colantonio A. & Dixon T. (2009). Measuring socially sustainable urban regereration in Europe. the oxford institude for Sustainable development (OISD), oxford.
- Colantonio, Andrea. (2007). Measuring Social Sustainability: Best Practice from Urban Renewal in the EU, 2007/01: EIBURS Working Paper Series: Oxford Institute for Sustainable Development (OISD) - InternationalLandMarketsGroupOxfordBrookesUniversity.
- De Chazel. (2010). A System Approach to Livability and Sustainability: Defining Terms and Mapping Relationships to Link Desires with Ecological Oppurtunities and Constraints, Systems Research and Behavioral Science Syst. Res. Vol 27. pp 585-597.
- De Magalhães, Claudio. (2015). Urban Regeneration, International Encyclopedia of Social & Behavioral Science 2nd Edition, The BartlettSchool of Planning, UniversityCollegeLondon.
- Deakin, Mark. (2009). A Community-Based Approach to Sustainable Urban Regeneration, Journal of Urban Technology, Vol.16, No.1, pp.91-112.
- Evans, P, ed. (2002). Livable Cities? Urban Struggles for Livelihood and Sustainability. California, USA: University of California Press Ltd.
- Huston, Simon. (2015). Smart sustainable urban regeneration; Institutions, quality and financial innovation, Cities, 48.
- Jokilehto, J. (2005). Definition of cultural heritage: References to documents in history, ICCROM Working Group ‘Heritage and Society’.
- Lang, T. (2005). Insights in the British Debate about Urban Decline and Urban Regeneration. Working Paper. Erkner. Leibniz-Institute for Regional Development and Structural Planning.
- LUDA. (2003). Appraisal of Urban Rehabilitation Literature and Projects, Including a Glossary of Terms and a Preliminary Set of Indicators Characterising LUDA. Large Scale Urban Distressed Areas (LUDA),Dresden.
- McDonald, S. (2009). urban Regeneration for sustainable communities, Ltd,London. Technological and Economic Development of Economy. https://doi.org/10.3846/1392-8619.2009.15.49-59
- Ozlem, G. (2009). Urban Regeneration and increased comparative power: Ankara in an era of globalization. Cities. Vol.26.P:27-37.
- Popovic, Tamara. & Barbosa-Povoa, Ana. & Kraslawski, Andrzej. & Carvalho, Ana. (2018). Quantitative indicators for social sustainability assessment of supply chains, Journal of Cleaner Production, Vol.180, pp.748-768.
- Rodrigue, J. P., Claude, C. and Brian, S. (2009). The Geography of Transport Systems, New York: Routledge.
- Stren, Richard; Polèse, Mario. (2000). The Social Sustainability of Cities: diversityand the management of change,Toronto: University of Toronto Press.
- Stubbs, Michael. (2004). Heritage-sustainability: developing a methodology for the sustainable appraisal of the historic environment, Planning, Practice andResearch, Vol.19, No.3, pp.285-305.
- Wang, Jiao. Et al. (2011). a Comparative Study of Beijing and Three Global Cities: A Perspective on Urban Livability, Earth Science, Vol.5, pp 323- 329.
- Werner, I.B. (2005). The liveability of the city - A study of living with children in different urban design. Paper presented at ENHR Conference, July 7, 2005, Reykjavik, KTH, Stockholm | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 670 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 591 |