اخلاصی، امیر. (1393). برندسازی برای مکان، مراکز خرید و مقاصد گردشگری. تهران: انتشارات علمی.
اسدی، درنا و رفیعیان، مجتبی (1397). بررسی عوامل مؤثر بر بازآفرینی محلات تاریخی با تأکید بر رویکرد برندسازی شهری (نمونه موردی: محله سنگ سیاه شیراز). مطالعات محیطی هفت حصار، سال 6، شمارهی 24، صص. 14-5.
امینزاده، شهرام، فرهنگی، علیاکبر و نعامی، عبدالله. (1396). طراحی مدلی برای بهکارگیری رسانههای اجتماعی در برندسازی ملی جمهوری اسلامی ایران از منظر گردشگری مذهبی. دوفصلنامهی علمیـ پژوهشی اسلام و علوم اجتماعی، سال 9، شمارهی 17، صص. 16-5.
ایمانی خوشخو، محمدحسین و ایوبی یزدی، حمید (1389). عوامل مؤثر بر ارزش ویژهی برند در مقصد گردشگری شهر یزد. فصلنامهی مطالعات مدیریت گردشگری، شمارهی 13، صص. 137-113.
آقاجانی، حسین، امیرفخریان، مصطفی و کاظمی بینیاز، مهدی (1391). زیارت و گردشگری در برنامهها و اسناد کلان توسعهی کشور (با تأکید بر زیارت امام رضا (ع)). مطالعات اجتماعی گردشگری، شمارهی 1، صص. 75-63.
پرچکانی، پروانه (1397). طراحی الگوی برند پایدار در مقاصد گردشگری ساحلی (مطالعه موردی: منطقهی ساحلی چابهار). رسالهی دکتری، چاپنشده، دانشگاه علم و فرهنگ تهران.
ترکستانی، محمدصالح، بخشیزاده، کبری، و جاهدی، پدرام. (1397). نگاشت شبکهی تداعیهای برند گردشگری منطقهی آزاد کیش با استفاده از روش نقشهی مفهومی برند. فصلنامهی مطالعات مدیریت گردشگری، سال 13، شمارهی 42، صص. 65-41.
جاودان، مجتبی، فیروزی، معصومه، ادیبی سده، زهرا، و پاوهای، سعیده. (1393). ارزیابی سیاستها و برنامههای توسعهی گردشگری ایران در چارچوب رهیافت توسعهی پایدار گردشگری. همایش بینالمللی علمی راهبردی توسعهی گردشگری جمهوری اسلامی ایران چالشها و چشماندازها، جهاد دانشگاهی.
جلالیان، سیداسحاق. (1397). بررسی عوامل مؤثر بر ارزش ویژهی برند در مقصد گردشگری، مطالعهی موردی: شهر مریوان. فصلنامهی گردشگری شهری. دورهی 5، شمارهی 4، صص. 86-73.
جهانیان، منوچهر، آقایی، محمد، و واحدی، الهام. (1399). الگوی پارادایمی خلق ارزش برند مقصدهای گردشگری ایران. دوفصلنامهی مطالعات اجتماعی گردشگری، سال 8، شمارهی 16، صص. 222-191.
حاجی گل یزدی، فائزه. (1394). تأثیر برند گردشگری شهر یزد در ایجاد رضایت و وفاداری گردشگران داخلی. پایاننامهی کارشناسی ارشد، چاپنشده، دانشگاه علامه طباطبایی.
خاکپور، براتعلی، عباسی، حامد، و شاکرمی، نعمت (1397). ارزیابی و تحلیل جایگاه برند گردشگری استان فارس بر پایهی هویت رقابتپذیری ملی. فصلنامهی مطالعات مدیریت گردشگری، شمارهی 44، صص. 142-109.
دینی، کیت. (2008). برندسازی ملی: مفاهیم، مسائل و کاربردها (دهقان، نبیاله، پوررضا، محمد، علیزاده، حمید، و شریفی سیگارودی، سبحان، مترجم، 1395). تهران: نشر فوژان.
رحیمی، مرضیه (1395). بررسی چالشهای برند مقصد گردشگری ورزشی ایران. پایاننامهی کارشناسی ارشد، چاپنشده، دانشگاه حکیم سبزواری.
شهماری گلستان، عسگر، و فرهودی، آرش. (1399). شناسایی و اولویتبندی مؤلفههای ارزش ویژهی برند در مقاصد گردشگری (مطالعهی موردی: شهر خلخال). فصلنامهی علمی پژوهش و برنامهریزی شهری، سال 11، شمارهی پیاپی 40، 90-77.
صنایعی، علی، و مولایی، احمدرضا. (1393). برندسازی در مقاصد گردشگری. شیراز: نامهی پارسی.
ضرغام بروجنی، حمید، و بارزانی، هلیا. (1392). آسیبشناسی برند گردشگری ایران. فصلنامهی علمیـ پژوهشی تحقیقات بازاریابی نوین، سال 3، شمارهی 1، شمارهی پیاپی 8، صص. 80-63.
ضرغام بروجنی، حمید، و بذرافشان، مرتضی. (1393). بررسی عوامل مؤثر بر اجرای خطمشیهای گردشگری جمهوری اسلامی ایران (از دیدگاه پژوهشگران دانشگاهی). مجلهی برنامهریزی و توسعهی گردشگری، سال سوم، شمارهی 9، صص. 51-31.
ضرغام بروجنی، حمید، و حیدری، اصغر. (1395). تأثیر رسانههای نوین بر توسعهی استراتژیهای گردشگری در راستای اهداف سند چشمانداز بیستسالهی کشور افق 1404. فصلنامهی میراث و گردشگری، دورهی 1، شمارهی 2، صص. 25-13.
ضرغام بروجنی، حمید، و صداقت، مریم. (1397). مدل فرایندی توسعهی پایدار گردشگری جمهوری اسلامی ایران: نظریهای دادهبنیاد با تأکید بر برنامههای پنجسالهی توسعهی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی. فصلنامهی علمی-پژوهشی گردشگری و توسعه، سال 7، شمارهی 3، صص. 73-25.
عابدی جعفری، حسن، تسلیمی، محمدسعید، فقیهی، ابوالحسن و شیخزاده، محمد. (1390). تحلیل مضمون و شبکهی مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در دادههای کیفی. اندیشهی مدیریت راهبردی، سال 5، شمارهی 2، شمارهی پیاپی 10، صص. 198-151.
فرجام، سعید، نساجی کامرانی، مهدی، و بردبار، زهره. (1397). بررسی تأثیر ارزش ویژهی برند بر وفاداری گردشگران به منطقهی گردشگری شیراز. فصلنامهی علمیـ پژوهشی گردشگری و توسعه، سال 7، شمارهی 3، صص. 126-107.
قلیپورسوته، رحمتالله، امیری، مجتبی، ضرغامبروجنی، حمید و کیانی فیضآبادی، زهره. (1397). واکاوی موانع توسعهی گردشگری پزشکی در ایران با تأکید بر الزامات سیاستگذاری. گردشگری و توسعه، دورهی 7، شمارهی 4، شمارهی پیاپی 17، صص. 60-38.
کلر، کوین لین (2008). مدیریت استراتژیک برند (عطیه بطحایی، مترجم، 1391). تهران: انتشارات سیته.
کیانی فیضآبادی، زهره. (1397). عوامل مؤثر بر وفاداری به مقصد گردشگری با نقش میانجی رضایت گردشگران (موردمطالعه: شهر کاشان). فصلنامهی گردشگری شهری، دورهی 5، شمارهی 4، صص. 120-105.
محمدی گلوندانی، مریم (1394). عوامل مؤثر بر برند گردشگری استان گیلان. پایاننامهی کارشناسی ارشد. چاپنشده. موسسهی آموزش عالی کوشیار.
محمودزاده حسینی، سمیهسادات (1395). بررسی راهکارهای گرافیکی ایجاد برندینگ گردشگری مذهبی بر اساس آیینهای عزاداری عاشورا در ایران. پایاننامهی کارشناسی ارشد، چاپنشده، موسسهی آموزش عالی فردوس.
مرادی، فاطمه، سعیده زرآبادی، زهرا سادات و ماجدی، حمید (1397). تبیین مدل برندسازی شهری در راستای ارتقای رقابتپذیری و رشد اقتصاد شهری با استفاده از مدل F’ANP. فصلنامهی علمیـ پژوهشی اقتصاد و مدیریت شهری، شمارهی 2 (پیاپی 22)، صص. 56-33.
مقدم، فرزاد (1398). برندسازی در هفت گام: راهنمای کاربردی خلق و مدیریت برند. تهران: انتشارات سیته.
نجارزاده، محمد، ابراهیمی، سیدعباس، و گلستانه، رضوان. (1398). استفاده از برند گردشگری جهت ایجاد انگیزهی سفر با نقش میانجی نگرش نسبت به مقصد گردشگری. فصلنامهی علمی مطالعات مدیریت گردشگری، سال 14، شمارهی 45، صص. 166-139.
نساجی کامرانی، مهدی (1396). طراحی مدل ارتقای جایگاه برند گردشگری جمهوری اسلامی ایران با تأکید بر نقش دولت. رسالهی دکتری، چاپنشده، دانشگاه پیام نور (مرکز تحصیلات تکمیلی).
ویسی، هادی. (1396). بررسی سیاستگذاری صنعت گردشگری در قوانین بالادستی جمهوری اسلامی ایران.
فصلنامهی مطالعات راهبردی سیاستگذاری عمومی، دورهی 7، شمارهی 25، صص. 112-93.
Aabedi J., H., Taslimi, M. S., Faghihi, A. & Sheikhzadeh, M. (2011). Thematic analysis and thematic network: a simple and efficient way to explain patterns in qualitative data. Journal of Strategic Management Thought, 5(2), Continous No. 10, pp. 151-198. [In Persian].
Aaker, David A. & Joachimsthaler, Erich (2000). Brand Leadership. New York: The Free Press.
Aghajani, H., Amirfakhrian, M. & Kazemi B., M. (2012). Pilgrimage & tourism in the large-scale development programs and documents of the country- with emphasis on the pilgrimage of Imam Reza. Journal of Social Studies of Tourism, (1), pp. 63-75. [In Persian].
Airey, D. (2015). Developments in understanding tourism policy. Tourism Review, 70) 4), 246-258.
Albino, S. P. B. (2015). Tourism in University Cities: The Role of Universities in Place Branding. Universidade De Lisboa (Instituto de Geografia e Ordenamento do Territorio) (Portugal) & University of Exeter (Business School) (UK), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Allan, Malcolm. (2011). The leadership challenge. In Morgan, Nigel, Pritchard, Annette, & Pride, Roger (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 81-90). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Amin Zadeh, Sh., Farhangi, A. A., & Naami, A. (2017). Designing a model for using social media in the national branding of the Islamic Republic of Iran from the perspective of religious tourism. Journal of Islam and Social Sciences, 9(17), pp. 5-16. [In Persian].
Asadi, D., & Rafiean, M. (2018). Investigating Effective Factors on Historical Neighborhoods Regeneration with Emphasis on Urban Branding Approach (Case Study: Sang-siah Neighborhood in Shiraz). Haft Hesar Environmental Studies, 6(24), pp. 5-14. [In Persian].
Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative research, 1(3), 385-405.
Chan, Chung-Shing & Marafa, Lawal M. (2019). Branding Places and Tourist Destinations: A Conceptualisation and Review. In The Branding of Tourist Destinations: Theoretical and Empirical insights. Camilleri, Mark Anthony (Ed.) (pp. 15-42). Emerald Publishing Limited.
Ipsos. (2019). Place brand research: Ipsos public affaris, Anholt Ipsos Nation Brands Index (NBI). France: Ipsos Global Market Research and Public Opinion Specialist.
Day, G. J. (2005). Branding Nations as Tourism Destinations in the USA: The Australian Experience. Department of Tourism, James Cook University (Austrailia), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Dinnie, K. (2008). Nation Branding: Concepts, issues, practice (Dehghan, N., Pourreza, M., Alizadeh, H. & Sharifi Sigarourdi, S. Translators, 2016). Tehran: Fouzhan. [In Persian].
Dinnie, K. (2008). Nation Branding: Concepts, issues, practice. UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Došen, Ð. O., Vranešević, T., & Prebežac, D. (1998). IMPORTANCE OF BRANDING IN THE DEVELOPMENT OF MARKETING STRATEGY OF CROATIA AS TOURIST DESTINATION. Acta Turistica, 10(2), pp. 110-127.
Dredge, D. & Jenkins, J. (2011). New spaces of tourism planning and policy. In Dredge, D. & Jenkins, J. (Eds.). Stories of practice: tourism policy and planning, UK & USA: Ashgate. 1-12.
Edgell, D. L. Sr., & Swanson, J. R. (2019). Tourism policy and planning: yesterday, today and tomorrow (3rd Ed.). NY, USA: Routledge.
Ekhlasi, A. (2014). Branding for places, shopping malls & destinations. Tehran: Elmi Publications. [In Persian].
Farjam, S., Nasaji Kamrani, M. & Bordbar, Z. (2018). Investigating the effect of brand equity on tourists' loyalty to Shiraz tourism region. Journal of Tourism and Development, 7(3), pp. 107-126. [In Persian].
Foroudi, P., Gupta, S., Kitchen, Ph., Foroudi, M. M., & Nguyen, B. (2016). A framework of place branding, place image, and place reputation: Antecedents and moderators. Qualitative Market Research: An International Journal, 19(2), 241-264.
Fyall, A. (2011). The partnership challenge. In Morgan, Nigel, Pritchard, Annette, & Pride, Roger (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 91-103). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
García, J. A., Gómez, M., & Molina, A. (2012). A destination-branding model: An empirical analysis based on stakeholders. Tourism Management, 33, pp. 646-661.
Gholipour S., R., Amiri, M., Zargham B., H. & Kiani Feyzabadi, Z. (2018). Analysis of barriers to the development of medical tourism in Iran with emphasis on policy-making requirements. Journal of Tourism and Development, 7(4), Continous No. 17, pp. 38-60. [In Persian].
Giannopoulos, A. A., Piha, L. P., & Avlonitis, G. J. (2011). “Desti-Nation Branding”: what for? From the notions of tourism and nation branding to an integrated framework. Berlin International Economics Congress.
Gupta, Sh., Foroudi, M. M., Väätänen, J., Gupta, S., & Wright, L. T. (2018). Nations as brands: Cinema's place in the branding role. Journal of Business Research, (116), 721-733.
Haji Gol Yazdi, F. (2015). The Brand Role of Yazd City Tourism Indusrty in Promotion of Internal Tourist Satisfication and Loyalty. Allameh Tabataba'i University (Tehran), an unpublished master thesis. [In Persian].
Hall, M. (2008). Tourism planning: policies, processes and relationships (2nd Ed.). UK: Pearson Education Limited.
Hankinson, G. (2004). Relational network brands: Towards a conceptual model of place brands. Journal of Vacation Marketing, 10(2), 109-121.
Hankinson, Graham. (2007). The Management of Destination Brands: Five Guiding Principles Based on Recent Developments in Corporate Branding Theory. Journal of Brand Management, No. 14, pp. 240-254.
Hassan, S. & Mahrous, A. A. (2019). Nation branding: the strategic imperative for sustainable market competitiveness. Journal of Humanities and Applied Social Sciences, 1 (2), 146-158.
Hidreth, Jeremy. (2011). The measurement challenge. In Morgan, Nigel, Pritchard, Annette, & Pride, Roger (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 155-168). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Imani Kh., M. H. & Ayyoubi Y., H. (2010). Factors affecting the brand equity in the destination of Yazd City. Journal of Tourism Management Studies, (13), pp. 113-137. [In Persian].
Jahanian, M., Aghaie, M. & Vahedi, E. (2020). Social Tourism Studies, 8(16), pp. 191-222. [In Persian].
Jalalian, S. E. (2018). Investigating the factors affecting destination’s brand equity, a case study of Marivan city. Journal of Urban Tourism, 5(4), pp. 73-86. [In Persian].
Javedan, M., Firouzi, M., Adibi S., Z. & Paveie, S. (2014). Evaluation of Iran tourism development policies & programs in the framework of sustainable tourism development approach. International Scientific-Strategic Conference on Tourism Development of the Islamic Republic of Iran Challenges & Prospects, Academic Center for Education, Culture and Research (Jahād-e Dāneshgāhi). [In Persian].
Kavaratzis, M. & Ashworth, G. J. (2007). Partners in Coffeeshops, Canals & Commerce: Marketing the City of Amesterdam. Cities, 24(1), 16-25.
Kavaratzis, M. & Hatch, M. J. (2019). The elusive destination brand and the ATLAS Wheel of place brand. Journal of Trravel Research, 0(0), 1-13.
Kavaratzis, M. (2004). From city marketing to city branding: Towards a theoretical framework for developing city brands. Place Branding. 1(1), pp. 58–73.
Kevin L., K. (2008). Strategic brand management (Bathaie, A., Translator, 2012). Tehran: Siteh. [In Persian].
Khakpour, B., Abbasi, H. & Shakermi, N. (2014). Evaluating & analyzing the position of tourism brand in Fars province based on national competitiveness identity. Journal of Tourism Management Studies, (44), pp. 109-142. [In Persian].
Kiani F., Z. (2018). Factors affecting destination loyalty with the mediating role of tourist satisfaction (Case Study of Kashan). Journal of Urban Tourism, 5(4), pp. 105-120. [In Persian].
Kotler, Ph., & Gertner, D. (2011). A place marketing and place branding perspective revisited. In Morgan, N., Pritchard, A., & Pide, R. (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 32-53). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Kotsi, F., Balakrishnan, M. S., & Ramsøy, Th. Z. (2018). Place branding: Aligning multiple stakeholder perception of visual and auditory communication elements. Journal of Destination Marketing & Management, 7, pp. 112-130.
Mahmoudzadeh Hoseini, S. S. (2016). Investigating graphic solutions for creating religious tourism branding based on Ashura mourning rituals in Iran. Ferdows Higher Education Institute, an unpublished master thesis. [In Persian].
McCleary, K. W. (1987). A Framework for National Tourism Marketing. International Journal of Hospitality Management, 6(3), 169-175.
Moghadam, F. (2019). Branding in seven steps: Practical guideline for creating and managing a brand). Tehran: Siteh. [In Persian].
Mohammadi Golvandani, M. Factors affecting the tourism brand of Guilan province. Kushiar Higher Education Institute, an unpublished master thesis. [In Persian].
Moilanen, T. & Rainisto, S. (2009). How to Brand Nations, Cities & Destinations: A Planning Book for Place Branding. UK: Palgrave Macmillan.
Moradi, F., Saideh Z., Z. S. & Majedi, H. (2018). Explain the urban branding model to promote competitiveness and urban economic growth using the F’ANP model. Journal of Urban Economics and Management, (2), Continous No. 22, pp. 33-56. [In Persian].
Morgan, N. & Pritchard, A. (2004). Meeting the destination branding challenge. In Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (Eds.). Destination Branding: Creating the Unique Destination Proposition (2d Ed.), (pp. 59-78). Elsevier Butterworth-Heinemann.
Morgan, N., Pritchard, A., & Pide, R. (Eds.). (2011a). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Morgan, N., Pritchard, A., & Piggott, R. (2002). New Zealand, 100% Pure. The creation of a powerful niche destination brand. BRAND MANAGEMENT, 9(4–5), 335–354.
Morgan, N., Pritchard, A., & Pride, R. (2011b). Tourism places, brands, and reputation management. In Morgan, N., Pritchard, A., & Pide, R. (Eds.). (2011). Destination Brands: Managing Place Reputation (3rd Ed.) (pp 3-19). UK & USA: Butterworth-Heinemann.
Najjarzadeh, M., Ebrahimi, S. A. & Gholestaneh, R. (2019). Using the tourism brand to create travel motivation by mediating role of the attitudes towards the destination. Journal of Tourism Management Studies, 14(45), pp. 139-166. [In Persian].
Nassaji K., M. (2017). Designing Model for Promotion Islamic Republic of Iran’s Tourism Brand Situation with Emphasis on Government’s Role. Payame Noor University, an unpublished Ph.D. Dissertation. [In Persian].
Ndlovu, J. (2009). Branding as a strategic tool to reposition a destination: A survey of key tourism stakeholders in Zimbabwe. University of Pretoria (South Africa), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Pan, S. (2019). Tourism Slogans: Towards a Conceptual Framework. Tourism Management, (72), pp. 180-191.
Parchekani, P. (2018). Model designing of sustainable brand in tourism coastal destinations case studies: Chabahar. University of Science and Culture (Tehran), an unpublished Ph.D. Dissertation. [In Persian].
Parlov, N., Perkov, D., & Sicaja, Z. (2016). New Trends in Tourism Destination Branding By Means of Digital Marketing. Acta Economica Et Turistica, 2(2), pp. 139-146.
Pike, S. (2004). Destination Marketing Organizations. The Netherlands, USA & UK: Elsevier Ltd.
Pike, S. (2008). Destination Marketing: An integrated marketing communication approach. MA, USA: Butterworth-Heinemann
Rahimi, M. (2016). Investigating the challenges of Iranian sports destination brand. Hakim Sabzevari University, an unpublished Master Thesis. [In Persian].
Sanayei, A. & Molaie, A. (2014). Branding in destinations. Shiraz: Nameye Parsi. [In Persian].
Saraniemi, S. (2009). Destination Branding in a Country Context: A case study of Finland in the British market. University of Joensuu (Finland), an unpublished Ph.D. Dissertation.
Shahmari Gh., A. & Farhoudi, A. (2020). Identification & prioritization of destinations’ brand equity components (Case study of Khalkhal city). Journal of Urban Research and Planning, 11, continuous No. 40, pp. 77-90. [In Persian].
Sheppard, V. A. & Fennell, D. A. (2019). Progress in tourism public sector policy: toward an ethic for non-human animals. Tourism Management, (73), 134-142.
Torkestani, M. S., Bakhshizadeh, K. & Hajedi, P. (2018). Mapping the network of tourism brand associations of Kish Free Zone using the brand concept map method. Journal of Tourism Management Studies, 13(42), pp. 41-65. [In Persian].
UNWTO (2009). Handbook on Tourism Destination Branding. Spain: The World Tourism.
UNWTO (2018). Tourism Highlits. Spain: United Nations World Tourism Organization.
Veríssimo, J. M. C., Tiago, M. T. B., Tiago, F. G., & Jardim, J. S. (2017). Tourism destination brand dimensions: an exploratory approach. Tourism & Management Studies, 13(4), 1-8.
Veysi, H. (2017). Investigating the tourism industry policy-making in the large-scale laws of the Islamic Republic of Iran. Journal of Strategic Studies in Public Policy, 7(25), pp. 93-112. [In Persian].
WTTC (2018). Travel & Tourism Economic Impacts 2018- World. UK: World Travel & Tourism Council.
Zargham B., H. & Barzani, H. (2013). A pathological study of Iran Tourism Brand. Journal of Modern Marketing Research, 3(1), continuous No., 8, pp. 63-80. [In Persian].
Zargham B., H. & Bazdafshan, M. (2014). Investigating the effective factors on the implementation of tourism policies of the Islamic Republic of Iran (from the perspective of academic researchers). Journal of Tourism Planning and Development, 3(9), pp. 31-51. [In Persian].
Zargham B., H. & Heydari, A. (2016). The Impact of new media on the development of tourism strategies in line with the objectives of the country’s 20-Year Vision Plan for 1404. Journal of Heritage and Tourism, 1(2), pp. 13-25. [In Persian].
Zargham B., H. & Sedaghat, M. (2018). The process model of sustainable tourism development of the Islamic Republic of Iran: a grounded theory with emphasis on five-year economic, social and cultural development plans. Journal of Tourism and Development, 7(3), pp. 25-73. [In Persian].