اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 57 |
| تعداد شماره‌ها | 1,864 |
| تعداد مقالات | 14,914 |
| تعداد مشاهده مقاله | 32,758,725 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,254,945 |
روایت‌هاچگونه واقعیت را می‌سازند؟ | ||
| مطالعات روان شناسی بالینی | ||
| مقاله 9، دوره 5، شماره 19، تیر 1394، صفحه 155-182 اصل مقاله (401.29 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| نویسنده | ||
| حسین اسکندری* | ||
| دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه علامه طباطبایی ( نویسنده مسئول) | ||
| چکیده | ||
| هدف پژوهش حاضر پاسخگویی به این مسائلهاست که روایت چگونه شکل می‌گیرد؛ چگونه کار می‌کند؛چگونه وضعیت سلامت و بیماری را توضیح می‌دهد و چگونه و براساس چه مکانیزمی قادر به پیش‌بینی و کنترل وضعیت انسانی‌می‌شود و در پایان هدف پاسخگویی به این پرسش است که چگونه روایت واقعیت را می‌سازد.پژوهش حاضر در چارچوب تحلیلی نظری و بر اساس بررسی استدلالی و استنباطی مبتنی بر تحلیل گفتمان نظری سازمان‌دهی شده است. تحلیل گفتمان به‌منزله روش پژوهش کیفی متن را مورد واکاوی قرار می‌دهد. متن در ادبیات مزبور هم یک متن نوشتاری می‌تواند باشد، هم یک نظریه و هم یک واقعیت اجتماعی. زبان را می‌توان از دو راه بررسی کرد؛ درمطالعه «همزمانی»، زبان در یک مقطع زمانی واحد و در یک وضعیت خاص بدون در نظر گرفتن زمان، بررسی می‌شود و در مطالعه «درزمانی»، تحول زبان در طول زمان، مطالعه می‌شود. روایت در جریان ساختارهای هم‌نشینی و جانشینی(حرکت همزمانی و درزمانی زبان) شکل می‌گیرد. این جریان وابسته به زبان و گفتگویی دوجانبه است؛ روایت به زبان درمی‌آید و در جریان گفتگو انسجام پیدا می‌کند و یکپارچهمی‌شود. روایت مسائلهبرون ذهنی ( جهان اول)، چنانکه واقع‌گرایان روایتی می‌گویند و نیز موضوعی درون ذهنی(جهان دوم)، چنانکه رویکردهای پسامدرن و برساخت گرا می‌گویند، نیست.زبان مسائله و موضوعی است کهدر فرایند گفتگو و در بستر گفتمانی شکل می‌گیرد و در جهان سوم مستقر می‌شود. روایت‌هابه شکل گفتگویی سامان پیدا می‌کنندوبه شکل دادن خویشتن روایتی کمک می‌رسانند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| زبان؛ روایت؛ هویت روایتی؛ روایت زیسته شده؛ روایت بازگو شده؛ روایت پنهان | ||
| اصل مقاله | ||
|
| ||
| مراجع | ||
|
آقاگل‌زاده، فردوس، (1390). تحلیل گفتمان انتقادی: تکوین تحلیل گفتمان در زبان‌شناسی. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی. ابراهیمی دینانی، غلامحسین، (1389). فلسفه و ساحت سخن. تهران: هرمس. اوکانو، دی. جی، (1985). تاریخ تحلیلی فلسفه غرب. (ترجمه خشایار دیهیمی). تهران: نقش جهان. بژه، دیوید، (2001). تحلیل روایت و پیشاروایت: روش‌های روایی در تحقیقات اجتماعی. (ترجمه حسن محدثی). تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت مطبوعاتی و اطلاع‌رسانی، دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها. پوپر، کارل، (1994). اسطوره چارچوب؛ در دفاع از علم و عقلانیت. ( ترجمه علی پایا). تهران: طرح نو. تودوروف، تزوتان. (1984). منطق گفتگویی میخائیل باختین. ترجمه داریوش کریمی. تهران: نشر مرکز. تولان، مایکل، (2001). درآمدی نقادانه-زبان شناختی بر روایت. (ترجمه ابوالفضل حری). تهران: انتشارات بنیاد سینمایی فارابی. جینز، جولیان، (2005). خاستگاه آگاهی در فروپاشی ذهن دوجایگاهی. (ترجمه خسرو پارسا). تهران: آگه. دامت، مایکل (1994). خاستگاه‌های فلسفه تحلیلی. (ترجمه عبدالله نیک‌سیرت). تهران: حکمت. دیلتای، ویلهلم، (1989). به فهم درآوردن جهان انسانی. (ترجمه منوچهر صانعی دره بیدی). تهران: ققنوس. ریکور، پل، (1984). زمان و حکایت1: پیرنگ و حکایت تاریخی. (ترجمه مهشید نونهالی). تهران: گام نو. ریکور، پل، (1984). زمان و حکایت2: پیکربندی زمان در حکایت داستانی. (ترجمه مهشید نونهالی). تهران: گام نو. فروید، زیگموند، (1900). تفسیر خواب. (ترجمه شیوا رویگران). تهران: نشر مرکز. فی، برایان، (1996). فلسفه امروزین علوم اجتماعی؛ نگرشی چند فرهنگی. (ترجمه خشایار دیهیمی). تهران: طرح نو. گروندن، ژان، (1994). درآمدی به علم هرمنوتیک فلسفی. (ترجمه محمد سعید حنایی کاشانی). تهران: مینوی خرد (1994). لان، کریس، (2004). ویتگنشتاین و گادامر به‌سوی فلسفه پساتحلیلی. (ترجمه مرتضی عابدینی فرد). تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه. مارتین، والاس، (1986). نظریه‌های روایت. (ترجمه محمد شهبا). تهران: هرمس. مکوئیلان، مارتین، (2000). گزیده مقالات روایت. (ترجمه فتاح محمدی). تهران: مینوی خرد. ملاصدرا، صدرالمتالهین محمد بن ابراهیم شیرازی، (1386). مفاتیح الغیب.(مصحح نجفقلی حبیبی). تهران: بنیاد حکمت ملاصدرا. مولانا بلخی رومی، جلال‌الدین محمد، (1388). مثنوی معنوی. تهران: انتشارات کاروان. موللی، کرامت، (1383). مبانی روانکاوی فروید-لکان. تهران: نشر نی. Bruner, J. (1986). Actual minds, possible worlds. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Bruner, J. (1990). Acts of meaning. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Bruner, J. (2002). Making Stories: Law, literature, Life. New York Farrar, Straus& Giroux.
Bruner, J. (2003). The narrative construction of reality.Narrative Intelligence. Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Robbins, D. (2001). Vygotsky, s psychology – philosophy: A Metaphor for Language Theory and Learning. New York: Kluwer Academic/Plenum Publishers.
Freud, S. (1989). Beyond the pleasur Principle. NewYork: Norton.
Giniun, Ch. (1998). Narrative Explanation in Psychotherapy. American Behavioural Scientist.41 (4).
Kearney, R. (2002). On Stories. London and NewYork: Routledge.
Marcus, S. (1990). Freud and Dora: story, history, case history. NewYork: University of Columbia Press.
Mateas, M. & Sengers, P (2003). Narrative Intelligence. Philadelphia: John Benjamins Publishing Company.
Phillips, A. (1994). The Telling of selves. London: Faber.
Ricoeur, P. (1988). Time and narrative. Chicago: Chicago University Press.
Ricoeur, P. (1991). Narrative and interpretation. Ed. David Wood. London and NewYork: Routledge.
Ricoeur, P. (1996). The Hermeneutics of Action. Ed. R. Kearney. London: Sage.
Sheehan, J. (1995). Psychology as Narrative: A Critical Application of Paul Ricoeur’s Philosophy of Narrative to Psychotherapy. Dublin University Press. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,367 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,890 |
||