آزاد یکتا، مهرناز. (۱۴۰۰). اثربخشی روانشناسی مثبت نگر بر بهزیستی روانشناختی مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی. تعلیم و تربیت استثنایی، ۳ (۱۶۳)، ۲۰-۹.
احمدی، خدابخش و دارابی، عاطفه. (1396). اثربخشی آموزش صبر بر کاهش سوگ و تسهیل رشد پس از ضربه. روانشناسی فرهنگی، 1(1)، 114-131.
اسکندری، بهاره؛ پوراعتماد، حمیدرضا؛ حبیبی عسگرآباد، مجتبی و مظاهری، محمدعلی. (1395). اثربخشی مداخله سبکهای پردازش حسی برافزایش خودکارآمدی والدگری و رابطه والد-کودک در کودکان با اختلال طیف اوتیسم. تعلیم و تربیت استثنائی، 1(16)،14-21.
اصغرینکاح، سیدمحسن و بلقانآبادی، مصطفی. (1390). اعتباریابی و تجدیدنظر مقیاس نگرش والدین نسبت به کودکاستثناییشان. (2013). روانشناسی افراد استثنایی، 3(11)، 147-163.
افسری، مهسا؛ زینالی، علی. (1400). تأثیر آموزش مدیریت والدین در کاهش اختلال نافرمانی مقابلهای دانش آموزان کمتوان ذهنی. تعلیم و تربیت استثنایی، ۵ (۱۶۵): ۵۶-۴۷.
اقایوسفی، علیرضا؛ ترخان، مرتضی و فرمانی، اعظم. (1395). نقش پنج عامل بزرگ شخصیت در پیشبینی راهبردهای تنظیم شناختی هیجان باواسطه گری مؤلفههای صبر بهمنظور ارائه مدل. مطالعات روانشناسی بالینی، 7(26)، 43-64.
بخشی زاده، شهرزاد؛ افروز، غلامرضا؛ به پژوه، احمد؛ غباری بناب، باقر و شکوهی یکتا، محسن. (1395). اثربخشی آموزش مهارتهای تابآوری مبتنی بر معنویت اسلامی بر میزان رضامندی زوجیت و مؤلفههای تابآوری معنوی در مادران با کودکان آهسته گام. توانمندسازی کودکان استثنایی،7(20)،60-75.
بهادری خسروشاهی، جعفر. (1396). رابطه خودکارآمدی والدینی و خودبخشایش گری با تعامل مادر-کودک در مادران دارای فرزند کمتوان ذهنی. توانمندسازی کودکان استثنائی، 8(2)، 26-36.
جاجرمنه، فاطمه؛ قضاوی، زهره؛ مهرابی، طیبه و نجفی، مصطفی. (1395). تأثیر برنامه آموزش مدیریت استرس بر خودکارآمدی مادران کودکان مبتلابه تالاسمی. پرستاری و مامایی، 5(2)،84-93.
جبلی، مهرناز و خادمی، علی. (1399). مقایسهی انعطافپذیری و سرسختی روانشناختی در مادران کودکان استثنایی (ناشنوا، نابینا، با ناتوانی هوشی). مجله مطالعات ناتوانی، 10 (18)،1-6.
چراغی، فاطمه؛ روستایی، زهره؛ عسگری، محمد؛ شمسایی، فرشید و تاپاک، لیلی. (1396). تأثیر آموزش نقش والدی بر نگرش مادران دارای کودکان ۵-۱ ساله نسبت به سوء رفتار با کودک. آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، ۵ (۳)، ۱۹۰-۱۸۲.
حسین ثابت، فریده. (1391). مبانی دینی و تحلیل روانشناختی «صبر» با تکیهبر آیات قرآن کریم. فصلنامه سراج منیر، 3(8)،95-113.
خدادادی سنگده، جواد؛ تولائیان، سیدعبدالحسین و بلقان آبادی، مصطفی. (1393). اثربخشی رواندرمانی مثبت نگر به شیوه گروهی برافزایش شادکامی مادران کودکان با نیازهای ویژه. روانشناسی خانواده، 1(1)، 53-62.
خرمائی، فرهاد؛ آزادی ده بیدی، فاطمه وحق جو، شیوا. (1395). مدل ساختاری رابطه فضیلت اخلاقی صبر با مشکلات تنظیم هیجانی در دانشجویان. پژوهش در سلامت روانشناختی، 10(1)،21-31.
خرمائی، فرهاد؛ فرمانی، اعظم و سلطانی، اسماعیل. (1388). ساخت و بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس صبر. مجله اندازهگیری تربیتی، 5(17)، 83-99.
رضاپور میرصالح، یاسر؛ شمالی احمدآبادی، مهدی؛ اکبریان ترک آباد، الهه؛ عمارتی، سیدعلیرضا؛ برخورداری، عاطفه. (1400). اثربخشی زوجدرمانی هیجانمحور بر رضایت جنسی، رضایت زناشویی و ابعاد سلامت روان در مادران کودکان کمتوان ذهنی. روانشناسی افراد استثنایی، 11(42).
سرتیپی، زهرا؛ سهرابی، فرامرز و پسندیده، عباس. (1395). کارآمدی آموزش صبر بر اساس مؤلفه صبر در الگوی اسلامی شادکامی، بر بهباشی روانشناختی زنان خانهدار. روانشناسی اسلامی، 2(4)، 45-69.
شباهنگ، رضا؛ خسروجاوید، مهناز و احمدی، علیرضا. (1397). نقش نگرش و تابآوری در پیشبینی کیفیت زندگی والدین کودکاستثنایی. فصلنامه سلامت روان کودک، 5(3)، 11-21.
صفآرا، مریم؛ خانبابایی، مینو و خانبابایی، مینا. (1399). تأثیر آموزش مهارتهای معنوی بر ارتقای کیفیت زندگی و امید به زندگی مادران دارای کودک کمتوان ذهنی. روانشناسی افراد استثنائی، 10(37)،161-180.
طالعی، علی؛ طهماسیان، کارینه و وفایی، نرگس. (1390). اثربخشی آموزش برنامه فرزندپروری مثبت بر خوداثرمندی والدینی مادران. خانواده پژوهی، 7(39)،311-323.
غباریبناب، باقر و راقبیان، رؤیا. (1396). آموزش صبر به کودکان برای ارتقای سلامت معنوی آنان: راهنمای والدین. مجله فرهنگ و ارتقای سلامت (فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی ایران)، 1(1)، 49-58.
قدم پور، عزتالله؛ رحیمی پور، طاهره؛ امیری، فاطمه و خلیلی گشنیگانی، زهرا. (1397). اثربخشی آموزش صبر مبتنی بر آموزههای دینی بر تابآوری. روانشناسی و دین، 11(1)، 31-46.
کارگر، مونا و اصغری ابراهیمآباد، محمدجواد. (1394). مقایسه سبک حل مسئله و سازگاری زناشویی در مادران کودکاستثنایی و عادی. تعلیم و تربیت استثنایی، 11(2)، 37-44.
مبارکی، آسیه و زاده باقری، قادر. (1382). مقایسه دانش و نگرش مادران دارای فرزند معلول ذهنی و بدون فرزند معلول ذهنی درزمینه معلولیت ذهنی در شهر گچساران در سال 1382. ارمغان دانش، 8(31)، 81-90.
مرادی ثانی، رعنا و خادمی، علی. (1396). بررسی تطبیقی کمخونی در دانشآموزان ابتدایی مبتلابه نارسایی توجه و عادی و ارتباط آن با اختلالهای یادگیری. ناتوانیهای یادگیری، 7(1)، 119-135.
نعمتی پور، زهرا؛ گلزاری، محمود و باقری، فریبرز. (1391). بررسی اثربخشی آموزش صبر به شیوه گروهی بر کاهش علائم افسردگی و فشار روانی حاصل از داغدیدگی در مادرانی که فرزند خود را ازدستدادهاند. مطالعات روانشناسی بالینی، 2(7)، 31-59.
نوروزی، مهناز؛ لک، پیمانه واحسانپور، سهیلا. (1398). مقایسه تأثیر آموزش به دو روش گروهی و لوح فشرده مولتیمدیا بر آگاهی و نگرش مادران در مورد کودکآزاری جنسی. همایش کشوری مامایی و سلامت زنان، دانشکده پرستاری مامایی و معاونت درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشگاه علوم پزشکی مشهد.
هارون رشیدی، همایون، منصوری راد واحد. (1396). رابطه حمایت اجتماعی ادراکشده و تابآوری با درماندگی روانشناختی مادران کودکان استثنایی. تعلیم و تربیت استثنایی. ۳ (۱۴۶): ۱۵-۲۲
References
Aini، F.، & Kurniawati، F. (2019، August). The Effectiveness of the SERASI Intervention Program in Improving Parents’ Positive Attitudes towards Students with Disabilities. In 2nd International Conference on Intervention and Applied Psychology (ICIAP 2018) (pp. 576-587). Atlantis Press.
Albarracin، D.، & Shavitt، S. (2018). Attitudes and attitude change. Annual review of psychology، 69، 299-327.
Al-Dababneh، K. A.، & Al-Zboon، E. K. (2018). Parents’ attitudes towards their children with cerebral palsy. Early Child Development and Care، 188(6)، 731-747.
Arman، A. N. Z.، & Kurniawati، F. (2019، August). Does the Availability of Information Matter for Parents’ Attitude Towards Children with Special Needs?. In 2nd International Conference on Intervention and Applied Psychology (ICIAP 2018) (pp. 537-544). Atlantis Press.
Aydogmus، M. (2021). Investigation of the effect of social entrepreneurship on professional attitude and self-efficacy perception: a research on prospective teachers. Studies in Higher Education، 46(7)، 1462-1476.
Bar، M. A.، Shelef، L.، & Bart، O. (2016). Do participation and self-efficacy of mothers to children with ASD predict their children’s participation?. Research in Autism Spectrum Disorders، 24، 1-10.
Bandura، A. (1989). Regulation of cognitive processes through perceived self-efficacy. Developmental psychology، 25(5)، 729.
Coleman، P. K.، & Karraker، K. H. (2000). Parenting self‐efficacy among mothers of school‐age children: Conceptualization، measurement، and correlates. Family relations، 49(1)، 13-24.
Currier، J. M.، Kuhlman، S.، & Smith، P. N. (2015). Empirical and ethical considerations for addressing spirituality among veterans and other military populations at risk for suicide. Spirituality in Clinical Practice، 2(1)، 68.
Deng، J.، Li، T.، Wang، J.، & Zhang، R. (2020). Optimistically accepting suffering boosts happiness: associations between Buddhism patience، selflessness، and subjective authentic-durable happiness. Journal of Happiness Studies، 21(1)، 223-240.
Dias، P. C.، Mamas، C.، & Gomes، R. (2020). Attitudes of students towards peers with special educational needs in mainstream Portuguese schools. European journal of special needs education، 35(5)، 636-647.
Dumka، L. E.، Stoerzinger، H. D.، Jackson، K. M.، & Roosa، M. W. (1996). Examination of the cross-cultural and cross-language equivalence of the parenting self-agency measure. Family Relations، 216-222.
Fereydooni، A.، Heidari، A.، Eftekhar Saadi، Z.، Ehteshamzadeh، P.، & Pasha، R. (2020). A Comparison of the Effects of Happiness and Mindfulness Training on Parenting Self-Efficacy in Mothers of Anxious Preschool Children. International Journal of Pediatrics، 8(11)، 12327-12337.
Gawronski، B.، Rydell، R. J.، De Houwer، J.، Brannon، S. M.، Ye، Y.، Vervliet، B.، & Hu، X. (2018). Contextualized attitude change. In Advances in experimental social psychology . Academic Press 57:1-52.
Govender، N. (2002). Attitudes of parents towards their mentally retarded children: a rural area examination (Doctoral dissertation).
Jiu، C. K.، Zulfia، N.، Rahayu، I. D.، & Putra، G. J. (2020). Students with Intellectual Disability in Special Needs School: A Qualitative Study. International Journal of Multidisciplinary Research and Publications (IJMRAP).
Lavelock، C. R. (2015). Good things come to those who (peacefully) wait: Toward a theory of patience.
Namaziandost، E.، & Çakmak، F. (2020). An account of EFL learners’ self-efficacy and gender in the Flipped Classroom Model. Education and Information Technologies، 25(5)، 4041-4055.
Patten، S. B. (2014). Support، patience، and expectancy: therapeutic options alongside intensified treatments for depression?. The Canadian Journal of Psychiatry، 59(7)، 347-348.
Rani، S. (2020). Impact of disabled child in the family.
Reis، H.، Silva، A.، Simões، B.، Moreira، J.، Dias، P.، & Dixe، M. (2020). Preschool Children’s Attitudes Towards Their Peers with Special Needs. International Journal of Disability، Development and Education، 1-11.
Roberts، A. R.، & Fishbach، A. (2020). When wanting closure reduces patients’ patience. Organizational Behavior and Human Decision Processes، 161، 85-94.
Sabila، H.، & Kurniawati، F. (2019). Parental attitudes of preschool children toward students with special needs in inclusive and non-inclusive kindergartens: A comparative study. In Advances in Social Science، Education and Humanities Research: Proceedings of the 2nd International Conference on Intervention and Applied Psychology (ICIAP 2018) . 229: 602-609).
Schnitker، S. A. (2012). An examination of patience and well-being. The Journal of Positive Psychology، 7(4)، 263-280.
Schnitker، S. A.، & Emmons، R. A. (2007). Patience as a virtue: Religious and psychological perspectives. In Research in the Social Scientific Study of Religion 18: 177-207.
Shiau، W. L.، Yuan، Y.، Pu، X.، Ray، S.، & Chen، C. C. (2020). Understanding fintech continuance: perspectives from self-efficacy and ECT-IS theories. Industrial Management & Data Systems.
Smart، L. K. (2016). Parenting self-efficacy in parents of children with autism spectrum disorders. Brigham Young University.
Temiz، G. (2020). The relationship between mothers’ psychological well-being and their attitudes towards their children. Psychology، 10(1)، 1-9.
Vance، A. J.، Pan، W.، Malcolm، W. H.، & Brandon، D. H. (2020). Development of parenting self-efficacy in mothers of high-risk infants. Early human development، 141، 104946.
Wardana، L. W.، Narmaditya، B. S.، Wibowo، A.، Mahendra، A. M.، Wibowo، N. A.، Harwida، G.، & Rohman، A. N. (2020). The impact of entrepreneurship education and students' entrepreneurial mindset: the mediating role of attitude and self-efficacy. Heliyon، 6(9)، e04922.
Weiss، J. A.، Tint، A.، Paquette-Smith، M.، & Lunsky، Y. (2016). Perceived self-efficacy in parents of adolescents and adults with autism spectrum disorder. Autism، 20(4)، 425-434.
Wittkowski، A.، Garrett، C.، Calam، R.، & Weisberg، D. (2017). Self-report measures of parental self-efficacy: A systematic review of the current literature. Journal of child and family studies، 26(11)، 2960-2978.
Yada، A.، & Savolainen، H. (2017). Japanese in-service teachers’ attitudes toward inclusive education and self-efficacy for inclusive practices. Teaching and Teacher Education، 64، 222-229.
استناد به این مقاله: ابراهیمزاده، نجمه.، اصغری نکاح، سیدمحسن.، سلطانی کوهبنانی، سکینه. (1402). تأثیر آموزش گروهی افزایش صبر بر خودکارآمدی و نگرش مادران دارای کودک استثنایی،
روانشناسی افراد استثنایی، 13(51)، 105-143.
DOI: 10.22054/jpe.2023.67103.2437
Psychology of Exceptional Individuals is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.