دانشگاه علامه طباطبایی

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات60
تعداد شماره‌ها2,017
تعداد مقالات16,212
تعداد مشاهده مقاله41,786,729
تعداد دریافت فایل اصل مقاله24,142,300
یاوری, فاطمه, سجادی پور, فریده. (1402). غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال و بررسی تأثیر آن بر نشخوار فکری و روابط بین فردی کودکان دختر مرکز شبانه‌روزی بهزیستی رضوانشهر. سامانه مدیریت نشریات علمی, 13(52), 93-133. doi: 10.22054/jpe.2023.72908.2560
فاطمه یاوری; فریده سجادی پور. "غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال و بررسی تأثیر آن بر نشخوار فکری و روابط بین فردی کودکان دختر مرکز شبانه‌روزی بهزیستی رضوانشهر". سامانه مدیریت نشریات علمی, 13, 52, 1402, 93-133. doi: 10.22054/jpe.2023.72908.2560
یاوری, فاطمه, سجادی پور, فریده. (1402). 'غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال و بررسی تأثیر آن بر نشخوار فکری و روابط بین فردی کودکان دختر مرکز شبانه‌روزی بهزیستی رضوانشهر', سامانه مدیریت نشریات علمی, 13(52), pp. 93-133. doi: 10.22054/jpe.2023.72908.2560
یاوری, فاطمه, سجادی پور, فریده. غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال و بررسی تأثیر آن بر نشخوار فکری و روابط بین فردی کودکان دختر مرکز شبانه‌روزی بهزیستی رضوانشهر. سامانه مدیریت نشریات علمی, 1402; 13(52): 93-133. doi: 10.22054/jpe.2023.72908.2560

غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال و بررسی تأثیر آن بر نشخوار فکری و روابط بین فردی کودکان دختر مرکز شبانه‌روزی بهزیستی رضوانشهر

روانشناسی افراد استثنایی
مقاله 4، دوره 13، شماره 52، دی 1402، صفحه 93-133    اصل مقاله (1.07 M)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jpe.2023.72908.2560
نویسندگان
فاطمه یاوری؛ فریده سجادی پور*
مربی گروه علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه پیام نور رضوانهشر، یزد، ایران.
چکیده
پژوهش حاضر باهدف غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال و بررسی تأثیر آن بر نشخوار فکری و روابط بین فردی کودکان دختر مرکز شبانه‌روزی بهزیستی رضوانشهر در سال تحصیلی 1401-1400 انجام شد.روش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کودکان 9 تا 12 ساله ساکن در مرکز شبانه‌روزی بهزیستی دخترانه رضوانشهر بودند 40 نفر از کودکان با روش نمونه‌گیری در دسترس از این مرکز انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگماری شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه 45 دقیقه‌ای برنامه فلسفه برای کودکان با غنی‌سازی فناوری‌های دیجیتال شرکت کردند و گروه کنترل به‌صورت حضوری آموزش دیدند. برای جمع‌آوری و اندازه‌گیری داده‌های این پژوهش پرسشنامه نشخوار فکری (نولن هوکسما و مورو) و پرسشنامه ارزیابی روابط بین فردی کودکان ازنظر معلم. ویرو داوین (1980) مورد استفاده قرار گرقت.  نتایج تحقیق نشان بین میانگین نمرات نشخوار فکری و روابط بین فردی دو گروه در مرحله پس‌آزمون تفاوت معنادار وجود دارد (001/P<)؛. نتایج نشان داد غنی‌سازی برنامه فلسفه برای کودکان با فناوری‌های دیجیتال بر کاهش نشخوار فکری و بهبود روابط بین فردی تأثیر معنادار دارد (05/0P<).مداخله انجام شده در مطالعه پیش رو که با بهره گیری از کلیپ ها،چندرسانه های ها، پویانمایی ها، واقعیت افزوده و نرم افزار کپ تی ویت انجام شده بود موجب  غنی سازی برنامه فلسفه برای کودکان شده بود که  اثربخشی قابل قبولی بر کاهش نشخوار فکری و بهبود روابط میان فردی آنان داشه باشد.
کلیدواژه‌ها
فلسفه برای کودکان؛ نشخوار فکری؛ روابط بین فردی؛ فناوری‌های دیجیتال
مراجع
منابع

برنی فیه، اسکار. (2010). منظورم چیست؟ ترجمه آرزو نیر احمدی (1389). تهران: انتشارات شهرتاش.

   اسماعیل زاد، تیمور ه، الله کرمی، آزاد و موسوی، فرانک .(1395). اثربخشی چند رسانه ای فلسفه برای کودکان بر حل مسئله دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی. فصلنامه فناوری آموزش. جلد 12. شماره 4.

 اسماعیلی زاده، تیمور وکرمی، اسماعیل .(1394). اجرای فلسفه چند رسانه ای برای کودکان (p4c) و بررسی تأثیر آن بر تعامل دانش‌آموزان مقطع ابتدایی. فصلنامه اندیشه و کودک، سال دوم، پیاپی 1، شماره 21.

 باقری نژاد، مینا، صالحی فدردی، جواد و طباطبائی، سید محمود .(1389). رابطه نشخوار فکری و افسردگی در نمونه ای از دانشجویان ایرانی. جلد 11. شماره 1. صفحات 21 تا 38 .  

مرد، پل فلیش. (2008). مسافرخانه نیمه‌راه، ترجمه انتشارات وکیلی (1389). تهران: انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان.

جمشیدی، علی. (1380). بررسی تطبیقی مهارت‌های ارتباط اجتماعی دانش‌آموزان با ناتوانی‌های یادگیری ویژه و کودکان عادی ۱۲-۸ ساله شهر تهران. در سال تحصیلی 81-80 اخذ مدرک کارشناسی‌ارشد روانشناسی کودکان استثنایی. دانشگاه علامه طباطبائی. فارسی.

جنگی زهی، حمیدرضا، زارعی زوارکی، اسماعیل، نیلی احمدآبادی، محمدرضا و دلاور، علی. (1397). طراحی و اعتبارسنجی الگوی آموزشی چندرسانه‌ای برای دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی، مجله کودکان استثنایی، سال هفدهم، شماره 1 (63)، 52-31.

حبیبی، رامین، فرید، ابوالفضل، مصرآبادی، جواد و بهادری، جعفر. (1398). اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی و عاطفی بر بهبود روابط بین فردی دانش‌آموزان. مجله راهبردهای آموزش در علوم پزشکی. دوره 12. شماره 1.

حسن‌زاده، فرهاد. (1391). پ، ت، کو ...، تهران: انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. فارسی.

 حیدری، ایرج، سیفی، محمد و مرادی مخلص، حسین .(1398). توسعه مهارت های تفکر انتقادی در زمینه محیط های یادگیری چند رسانه ای بر اساس رویکرد سازنده گرایی. تحقیق اخلاقی سال 9. شماره 4.

هابنر، داون. (2012). اگر همیشه غر بزنم چه کنم، ترجمه حسین مسنن فارسی (۱۳۹۳). تهران: انتشارات کم.

 ذبیح اله، الهی، زارعی زوارکی، اسماعیل، شریفی درامدی، پرویز، نوروزی، داریوش و دلاور، علی.(1396). «طراحی و اعتبارسنجی الگوی آموزشی استفاده از تلفن همراه برای دانش‌آموزان کم بینا، فصلنامه رویکردهای نوین در آموزش و یادگیری، مجله فناوری برنامه درسی، 1 (2)، 86-71.  

رضایی، نورمحمد، پدروند، حافظ، عبدالرضایی، نادر و رضایی، علی‌محمد. (1393). بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در افزایش خلاقیت و مؤلفه‌های سیال، انعطاف‌پذیری، ابتکار و گسترش، مجله نوآوری و خلاقیت در علوم انسانی. دوره 4. شماره 4.

زارعی زوارکی، اسماعیل. (1395). طراحی برنامه درسی دوره کارشناسی‌ارشد فناوری آموزشی با محوریت آموزش استثنایی در ایران. فصلنامه پژوهش در نظام‌های آموزشی. مسئله 39.

مارتین، سلیگمن. (2015). کودک خوش‌بین، ترجمه فروزنده داورپناه. (1396). تهران: نشر رشد.

ژیرارد، سیلوی. (2016). برای سلامتی شما، ترجمه زهره ناطقی. (1395). تهران: انتشارات راز باران.

سیلوراستان، شل. (2012). درخت بخشنده، ترجمه رازی هیرمندی. (1378). تهران: انتشارات آروین

 عدالت، علی و مکوندی، بهروز. (1399). اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر استرس، نشخوار فکری و نگرانی از تصویر بدن در زنان ماستکتومی شده. مجله تحقیقات توان‌بخشی ایران، 6(1)، 69-76 .

عندلیب، سیما، عابدی، محمدرضا، نشاط دوست، حمید طاهر و آقایی، اصغر. (1399). مقایسه اثربخشی بسته تجربی درمانی با درمان مبتنی بر شفقت و شادی و نشخوار فکری در بیماران افسرده. مجله روانشناسی بالینی. سال دوازدهم شماره 1. متوالی 25.

فتحی، لیلا، قدسی، احقر و نادری، عزت الله. (1395). تأثیر آموزش فلسفه به کودکان از طریق پژوهش مشارکتی بر روابط بین فردی دانش‌آموزان. فصلنامه آموزش‌وپرورش. شماره 140.

آن مارو، کارول. (2017). بخشش - آرامش برای دل کوچکت، ترجمه برزو سریزادی. (1397). تهران: انتشارات صابرین

 کاشانی وحید، لیلا، افروز، غلامعلی، شکوهی یکتا، محسن، خرازی، کمال و غباری بناب، باقر. (1394). طراحی و تدوین برنامه آموزشی حل مسئله بین فردی با رویکرد خلاقانه و بررسی اثربخشی آن بر ارتقای مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان ممتاز. دو فصلنامه شناخت اجتماعی. سال پنجم. شماره 2.

کاظمی، نواب، ارجمندنیا، علی‌اکبر، مرادی، ریحانه، محمدی، سید تقی و صادقی فرد، مریم. (1399). اثربخشی آموزش شفقت به خود بر بهزیستی روان‌شناختی و نشخوار فکری در مادران دانش‌آموزان دارای ناتوانی‌های یادگیری خاص. ظهور روانشناسی. سال 9. شماره 1. پیاپی 46.

کبیری، علی‌اکبر و واحدی، مهدی. (1400). اثربخشی فلسفه برای کودکان باغبانی فناوری‌های دیجیتال بر تحریف‌های شناختی و ادراک شایستگی پسران بی‌خانمان و بد سرپرست. مجله علوم روانشناسی، 110.

کبیری، علی‌اکبر، قاسمی، علی، زارعی زوارکی، اسماعیل و ریوندی، ریحانه. (1398). تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان با کمک فناوری بر خوش‌بینی تحصیلی و انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پسر پایه دوم ابتدایی شهر همدان. فصلنامه راهبردهای شناختی در یادگیری. سال هشتم شماره پانزده.

آل اچ، لوئیس. (2008). من همانی هستم که فکر می‌کنم، ترجمه مریم رزاقی (1390). تهران: انتشارات آوش.

محمدزاده، زهرا. (1394). تأثیر فناوری آموزشی بر تفکر کودکان و دیدگاه‌های رایج فلسفی در مورد آن. چهارمین همایش ملی توسعه پایدار و علوم تربیتی و روانشناسی. مطالعات اجتماعی و فرهنگی.

مرادی، رحیم. زارعی زوارکی، اسماعیل، شریفی درامدی، پرویز، نیلی احمدآبادی، محمدرضا و دلاور، علی. (1399). غنی‌سازی برنامه درسی زبان انگلیسی با رویکرد فناوری کمکی و بررسی تأثیر آن بر یادگیری دانش‌آموزان با آسیب‌های جسمی و حرکتی: دستورالعمل‌های جدید برای آموزش فراگیر، مجله راهبردهای آموزشی در علوم پزشکی، 12(1).

مرادی قائم‌مقام، حجت‌الله و جولا، راضیه. (1396). راهنمای آموزش مهارت‌های زندگی (حل مسئله، تصمیم‌گیری و تفکر خلاق)، چاپ اول، تهران: انتشارات شلک.

نقدعلی، محسن و پناهی، زهرا. (1390). رابطه جامعه پژوهشی در برنامه فلسفه برای کودکان با روش‌های تدریس فعال و مشارکتی. فصلنامه اندیشه و کودک. سال دوم. شماره 2، صص 101-126

هدایتی، محبوبه و قائدی، یحیی. (1389). تأثیر برنامه فلسفه برای کودکان از طریق روش جامعه تحقیق بر بهبود مهارت‌های روابط بین فردی دانش‌آموزان دبستانی. کودکی و فلسفه، 5(9)، 199-217.

 References

  Ca sidy, C., Marwick, H., Deeney, L., & McLean, G. (2022). Philosophy with children, self-regulation and engaged participation for children with emotional-behavioural and social communication needs. Emotional and Behavioural Difficulties, 23(1), 81-96.

Demsky, C. A., Fritz, C., Hammer, L. B., & Black, A. E. (2019). Workplace incivility and employee sleep: The role of rumination and recovery experiences. Journal of occupational health psychology, 24(2), 228.

  Deal, K. H. (2009). The relationship between critical thinking and interpersonal skills: Guidelines for clinical supervision. The Clinical Supervisor, 22(2), 3-19.

 PEters, L. (2018). Orphan texts: Victorian orphans, culture and empire. In Orphan texts. Manchester University Press.

 Emmerman, K. S. (2021). Is That a Philosophical Question? The Philosopher as Teacher: The Tension Between Democratizing the Classroom and Building Skills in Philosophy for Children. Metaphilosophy, 52(2), 302-320.

Eneanya, N. D., Paasche-Orlow, M. K., & Volandes, A. (2017). Palliative and end-of-life care in nephrology: moving from observations to interventions. Current opinion in nephrology and hypertension, 26(4), 327-334.

 Gil ert, P. (2017). A brief outline of the evolutionary approach for compassion focused therapy.

  Holdaway, A. S., Luebbe, A. M., & Becker, S. P. (2018). Rumination in relation to suicide risk, ideation, and attempts: Exacerbation by poor sleep quality?. Journal of affective disorders, 236, 6-13.

  Hi  chi, S., & Splitter, L. J. (2021). Philosophy for children in Confucian societies: The case of Japan. In Philosophy for Children in Confucian Societies (pp. 117-140). Routledge.

 Gatley, J. (2020). Philosophy for children and the extrinsic value of academic philosophy. Metaphilosophy, 51(4), 548-563.

  Gr   gory, M. (2011). Philosophy for children and its critics: A Mendham dialogue. Journal of Philosophy of Education, 45(2), 199-219.

  Ge rgieva, D., & Valchev, G. (2020). Specific features of interpersonal communication in deaf children. Proceedings of CBU in Social Sciences, 1, 81-87..

G., Éthier, M. A., ... & Léger-Goodes, T. (2021). Existential therapy for children: impact of a philosophy for children intervention on positive and negative indicators of mental health in elementary school children. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(23), 12332.

 Kunz, J. (2018). Parental divorce and children's interpersonal relationships: A meta-analysis. In Divorce and the Next Generation: Perspectives for Young Adults in the New Millennium (pp. 19-47). Routledge.

  Ko ak, C., & Önen, A. S. (2014). The analysis on interpersonal relationship dimensions of secondary school students according to their ruminative thinking skills. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 143, 784-787.

  Lyle, S. (2022). Philosophy for Children, the UNCRC and Children's Voice in the Context of the Climate and Biodiversity Crisis. Analytic Teaching and Philosophical Praxis, 41(1), 80-95.

   Le  e, S. Y., & Kang, S. J. (2020). The Effects of Team Based Learning Education on Critical Thinking, Interpersonal Relationships, Self-Leadership and Academic Major Satisfaction. International Journal of Elderly Welfare Promotion and Management, 4, 1-8.

  Mercader, C. (2020). Explanatory model of barriers to integration of digital technologies in higher education institutions. Education and Information Technologies, 25(6), 5133-5147.

  Miller, C., & Lukey, B. (2022). Creating a More Thoughtful and Compassionate Schooling Experience: Implementing Philosophy for Children Hawai'i in Our Teacher Education Programs. In Handbook of Research on Critical Thinking Strategies in Pre-Service Learning Environments (pp. 562-582). IGI Global.

 Malboeuf-Hurtubise, C., Taylor, G., Paquette, L., & Lacourse, E. (2018). A mindfulness-based intervention for students with psychiatric disorders in a special education curriculum: a series of n-of-1 trials on internalized and externalized symptoms. In Frontiers in Education (Vol. 3, p. 66). Frontier

 Pet ina, S. (2022). Philosophy of technology for children and youth. In Pedagogy for technology education in secondary schools (pp. 311-323). Springer, Cham

Wubbels, T., den Brok, P., Tartwijk, J. V., & Levy, J. (2012). Interpersonal relationships in education. An overview of contemporary research. Rotterdam: Sense Publishers.

Watkins, E. R., & Roberts, H. (2020). Reflecting on rumination: Consequences, causes, mechanisms and treatment of rumination. Behaviour Research and Therapy, 127, 103573

 Yendork, J. S. (2020). Vulnerabilities in Ghanaian orphans: Using the ecological systems theory as a lens. New Ideas in Psychology, 59, 100811.

Yang, C. (2016). “Learning methodologies for wireless big data networks: A Markovian game-theoretic perspective”. Neurocomputing, 174, 431-438.

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 338
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 137


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب
login