قرآن کریم. ترجمههای محمد مهدی فولادوند. عبدالمحمدآیتی و محمد کاظم معزی.
ابن بابویه قمی، علی. (1404-1363ش). الامامه و التبصره من الحیره. قم: مدرسه امام مهدی.
آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن. (۱۴۰۳ق). الذریعه إلى تصانیف الشیعه. بیروت: دارالاضواء.
ابن حبان بستی، محمد. ( بیتا). کتاب المجروحین. (ویرایش تحقیق: محمود ابراهیم زاید). بیجا: بینا.
ابن شهر آشوب، محمد بن علی. (۱۳۷۶). مناقب آل أبی طالب. نجف: مطبعه الحیدریه.
ابن عطیه اندلسی، عبدالحق بن غالب. (۱۴۱۳). المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابن قتیبه دینه وری، عبد الله بن مسلم. (بیتا). تأویل مختلف الحدیث. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابو حیان اندلسی، محمد بن یوسف. (۱۴۲۲). تفسیر البحر المحیط. بیروت: دارالکتب العلمیه.
ابوالفتوح رازی، حسین بن علی. (۱۳۷۱). روض الجنان وروح الجنان فی تفسیر القرآن. مشهد: بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى.
الزحیلی، (معاصر). وهبه. (۱۴۲۷). التفسیر الوسیط. دمشق: دارالفکر.
بخاری، محمد بن اسماعیل.(1401ق). صحیح البخاری. بیروت: دارالفکر.
بغوی، حسین بن مسعود. (بیتا). معالم التنزیل. بیروت: دارالمعرفه.
بغدادی، محمد بن حبیب. ( 1405 هـ - 1985 م). المنمق فی اخبار قریش. محقق: خورشید احمد فاروق، بیروت: عالم الکتب.
بیهقی، احمد بن حسین. (1410 - 1990 م.). شعب الایمان. بیروت: دار الکتب العلمیه.
ثعلبی، احمد بن محمد. (۱۴۲۲). الکشف و البیان. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
حاکم حسکانی، عبیدالله بن عبدالله. (1411ـ 1990م). شواهد التنزیل لقواعد التفضیل. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
حسینی عاملی، سید بدرالدین بن احمد. (1425-1383ش). الحاشیه علی اصول الکافی. قم: دارالحدیث.
حویزی، عبد علی بن جمعه. (۱۴۱۲). تفسیر نور الثقلین. قم: اسماعیلیان.
خرمشاهی، بهاءالدین.(1374ش). بازتاب فرهنگ زمانه در قرآن کریم. بیّنات. سال دوم. شماره 5. ص90-97.
خطیب بغدادی، احمد بن علی. (۱۴۱۷). تاریخ بغداد. بیروت: دارالکتب العلمیه.
خویی، ابوالقاسم. (1413ق). معجم رجال الحدیث. قم: مرکز نشر الثقافه الاسلامیه فی العالم. چاپ پنجم.
زرکشی، بدرالدین. (1376ق- 1957 م). البرهان فی علوم القرآن. قاهره: دار إحیاء الکتب العربیه.
زمخشری، محمود بن عمر. (۱۳۸۵). الکشاف عن حقائق التنزیل وعیون الأقاویل فی وجوه التأویل. قاهره: شرکه الحلبی.
سیدهاشم بحرانی. (۱۱۰۷ق). هاشم بن سلیمان. (بیتا). البرهان فی تفسیر القرآن. قم: موسسه البعثه.
سیوطی، جلال الدین. (۱۴۱۶). الاتقان فی علوم القرآن. بیروت: دارالفکر.
سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن بن ابی بکر. ( بیتا). الدر المنثور فی التفسیر بالماثور. بیروت: دارالمعرفه.
شرفالدین حسینی استرآبادی، علی. (۱۴۰۷). تأویل الایات الظاهره فی فضائل العتره الطاهره. قم: مدرسه الامام مهدی(عج).
صالحی نجف آبادی، (معاصر). عبدالله. (بیتا). فضائل القرآن الکریم وخواصّ سُوَره وآیاته. قم: مؤلف.
صدوق، محمد بن علی. (بیتا). من لایحضره الفقیه (ویرایش نسخه نرم افزار مکتبه اهل البیت(ع)). چاپ سوم. قم: نشر اسلامی.
_________________. (1404ق). عیون اخبارالرضا علیهالسلام. بیروت: اعلمی.
_________________. (1362ش.). کمال الدین و تمام النعمه؛ به تصحیح غفاری. علی اکبر؛ قم: اتشارات اسلامی.
طباطبائی، محمدحسین. (بیتا). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: انتشارات اسلامی.
____________. (۱۳۷۴). المیزان فی تفسیر القرآن. (ترجمه و ویرایش مترجم: موسوی همدانی، سید محمد باقر). قم: انتشارات اسلامی.
طبرسی، الحسن بن الفضل بن حسن. (۱۳۹۲). مکارم الأخلاق. قم: منشورات الشریف الرضی.
طبرسی، فضل بن حسن. (۱۴۱۵). مجمعالبیان فی تفسیرالقرآن. بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
_____________. (۱۴۱۸). تفسیر جوامعالجامع. قم: انتشارات اسلامی.
طبری، محمدبن جریر. (۱۴۱۵). جامعالبیان عن تاویل آیالقرآن. بیروت: دارالفکر.
طوسی، محمد بن حسن. (۱۲۰۹). التبیان فی تفسیر القرآن. (ویرایش تحقیق: أحمد حبیب قصیر العاملی). بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
_____________. (۱۳۶۴). تهذیب الاحکام. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
_____________. (1415). الرجال. تحقیق: جواد قیومی. قم: مؤسسه نشراسلامی.
_____________. (1417ق)، الفهرست. تحقیق: جواد قیومی. نشر الفقاهه.
_____________. (1404ق). اختیار معرفه الرجال. تحقیق: سیدمهدی رجائی. قم: مؤسسه آل البیت(ع).
علامه حلی، حسن بن یوسف. (۱۴۲۰). منتهی المطلب. مشهد: مجمع البحوث الإسلامیه.
عیاشی، محمد بن مسعود. (بیتا). تفسیر العیاشی. تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی. تهران: کتابخانه علمی اسلامی.
فخر رازی، محمد بن عمر. (بیتا). تفسیر کبیر رازی(مفاتیح الغیب). نسخه نرم افزار مکتبه اهل البیت(ع).
فرات الکوفی، فرات بن ابراهیم. (۱۴۱۰). تفسیر فرات الکوفی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فیض کاشانی، محمد بن مرتضی. (۱۴۱۶). تفسیر الصافی. تهران: کتابخانۀ صدر.
قاضی نعمان مغربی، نعمان بن محمد. (۱۴۱۴). شرح الاخبار فی فضائل الأئمة الأطهار. قم: نشر اسلامی.
قربانی لاکتراشانی، فاطمه و حلیمی جلودار، حبیبالله (1399). «اعتبار سنجی روایت حسن بصری در کار آمدی آیه و ان یکاد در دفع چشم زخم». حدیث پژوهی. بهار و تابستان. صص75-98.
قرطبی، محمد بن احمد. (۱۴۰۵). الجامع لاحکام القرآن. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
قمی مشهدی، محمد بن محمدرضا. (۱۴۰۷). تفسیر کنز الدقائق و بحر الغرائب. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
قمی، علی بن ابراهیم. (۱۴۰۴). تفسیر القمی. قم: دار الکتاب.
قیومی(معاصر)، جواد. (۱۳۷۵). صحیفه الحسن. قم: انتشارات اسلامی.
کریمی رکن آباد، اصغر و همکاران. (1394ش). آسیبشناسی پدیده چشم زخم در جامعه اسلامی در پرتو آیات قرآن. کتاب قیم. شماره سیزدهم. صص 73 ـ 92.
کفعمی، ابراهیم بن علی. (۱۴۰۳). جنة الأمان الواقیه وجنه الایمان الباقیه المشتهر بالمصباح. بیروت: موسسه اعلمی.
کلانتری، علی اکبر. «بررسی تفسیری ارتباط آیه و ان یکاد و مساله چشم زخم». مطالعات تفسیری. تابستان 1397. صص7-24.
کلینی، محمد بن یعقوب. (۱۳۶۳). الکافی. تصحیح: غفاری. علی اکبر. تهران: اسلامیه.
_______________.(1364). الروضه من الکافی. ترجمه: سید هاشم رسولی محلاتی. تهران: اسلامیه
محمد علینژاد عمران، روحالله. (1399ش). حقانیت چشم زخم از منظر قرآن. روایات و دانش پزشکی. (1399ش). قرآن و طب. دوره 5. شماره 3. ص49 ـ 58.
مجلسی اول، محمدتقی. (۱۴۱۶). لوامع صاحبقرانی. قم: دارالتفسیر.
مجلسی، محمدباقر. (۱۴۰۳). بحار الانوار الجامعه لدرر اخبار ائمه الاطهار. بیروت: الوفاء.
__________. (۱۴۰۴). مرآه العقول فی شرح اخبار آل الرّسول. تهران: دار الکتب الاسلامیه.
مطهری، مرتضی. (1389). مجموعه آثار. ج26. تهران: صدرا.
ملاحسنی، علیرضا. (1390ش). چشم زخم در قرآن. روایات. تاریخ و فرهنگ. قم: بوستان کتاب.
معرفت، محمد هادی. (۱۳۸۵). نقد شبهات پیرامون قرآن کریم. ترجمۀ حکیمباشی، حسن و دیگران. قم: التمهید.
نجاشی، احمد بن علی. (۱۴۱۶). رجال النجاشی. قم: انتشارات اسلامی.
نمازی شاهرودی، علی. (۱۴۱۲). مستدرکات علم رجال الحدیث. تهران: ابن مولف.
نیشابوری، مسلم بن حجاج. (بیتا). الجامع الصحیح. بیروت: دارالفکر.
واحدی النیسابوری، علی بن احمد. (۱۳۸۸). اسباب النزول. قاهره: مؤسسۀ الحلبی و شرکا.