| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,065 |
| تعداد مقالات | 16,647 |
| تعداد مشاهده مقاله | 44,757,244 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 25,306,837 |
پژوهشی بر تفسیر واعظانه قرآن کریم و تبیین برخی از نمونه‌های آن | ||
| سراج منیر | ||
| مقاله 7، دوره 15، شماره 49، مهر 1403 | ||
| نوع مقاله: علمی- ترویجی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/ajsm.2024.77324.1990 | ||
| نویسندگان | ||
| باقر ریاحی مهر* 1؛ سید محمد حسینی پور2 | ||
| 1استادیار جامعه المصطفی العالمیه | ||
| 2دانش آموخته دکتری تفسیر تطبیقی ،دانشگاه علوم و معار ف قرآن کریم | ||
| چکیده | ||
| تفسیر واعظانه، نامی نوآشنا اما گرایشی کهن از تفسیر قرآنکریم است که تا کنون مطالعه دقیقی پیرامون چیستی و جایگاه آن میان تفاسیر انجام نیافته است. این گونهی تفسیری با انگیزهی تبیین قرآن همراه با وعظ و اندرز مخاطبان به منظور تأثیرگذاری آموزههای قرآنی بر ایشان، با استفاده از ابزارهایی همچون: شعر، حکایت، امثال، اشارات عرفانی و مأثورات روایی، چونان واعظی هنرمند، به تفسیر آیات میپردازد. تفسیر واعظانه، تفسیری همسو با روح قرآن یعنی هدایت و موعظه است و شواهد و قراین نشان میدهد که رگههایی از آن به عصر نزول بازمیگردد لیکن در شکل مصطلح خود با تفسیر حسن بصری آغاز شد و با ترجمه تفسیر طبری ادامه یافت تا سرانجام با تفسیر ابوالفتوح رازی به یک تفسیر کامل با نشانههای تفسیری که از آن به «واعظانه» یاد میشود، نمود جدّی در جهان تفسیر پیدا کرد. برخلاف تفاسیر اجتهادی-علمی که گرایش تنها نخبگان جامعه را بهسوی خود ایجاد میکند، تفسیر واعظانه همچون خود قرآن، قابل استفاده علمی، تربیتی و اخلاقی برای عموم بوده و هست ولی با تفاسیر تربیتی و هدایتی تفاوتهایی دارد. این گونهی تفسیر، میتواند فاصله میان دانش تفسیر و توده مسلمان را کاهش داده و به پیوند بیشتر عامه مردم با مفاهیم قرآنی، منتهی گردد. در این مقاله، ضمن بهکارگیری روش توصیفی-تحلیلی و شیوه منبعیابی کتابخانهای، جایگاه تفسیر واعظانه بین گونههای مختلف تفاسیر، معنا و چیستی آن با عنایت به مفردات و معناشناسی وعظ، تبیین و برای نخستین بار، تعریف کاملی از آن ارایه شده است | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تفسیر واعظانه؛ روابط همنشینی؛ روابط جانشینی؛ میدان معنایی؛ وعظ | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 41 |
||