اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 57 |
| تعداد شماره‌ها | 1,864 |
| تعداد مقالات | 14,913 |
| تعداد مشاهده مقاله | 32,758,249 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 20,254,726 |
اثربخشی روان‌درمانی مثبت‌نگر بر رضایت از زندگی، خوش‌بینی و عواطف مثبت در دانشجویان | |
| مطالعات روان شناسی بالینی | |
| مقاله 7، دوره 7، شماره 27، تیر 1396، صفحه 137-159 اصل مقاله (622.27 K) | |
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22054/jcps.2017.7911 | |
| نویسنده | |
| مهدی خانجانی* | |
| استادیار روانشناسی بالینی دانشگاه علامه طباطبائی | |
| چکیده | |
| پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی برنامه روان‌درمانی مثبت‌نگر بر افزایش رضایت از زندگی، خوش‌بینی و عواطف مثبت در دانشجویان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه بود. 34 نفر به عنوان نمونه پژوهش از بین 1200 نفر از دانشجویان کارشناسی ورودی سال تحصیلی 93-1392 دانشگاه شهید بهشتی با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. ابزارهای این پژوهش شامل مقیاس رضایت از زندگی (داینر و همکاران، 1985) ، فرم تجدید نظر شده آزمون جهت‌گیری زندگی (شی‌یر، کارور و بریگز، 1994) و برنامه عاطفه مثبت و منفی (واتسون، کلارک و گری، 1988) بود. برنامه روان‌درمانی مثبت‌نگر به صورت هفتگی طی شش جلسه دو ساعته به گروه آزمایشی، آموزش داده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد برنامه روان‌درمانی مثبت‌نگر در افزایش رضایت از زندگی، خوش‌بینی و عواطف مثبت در دانشجویان مؤثر بوده است (05/0p<) و نتایج بعد از دو ماه در مرحله پیگیری نیز پایدار مانده بود. در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از آن است که برنامه روان‌درمانی مثبت‌نگر در افزایش میزان رضایت از زندگی، خوش‌بینی و ایجاد و افزایش عواطف مثبت در دانشجویان، برنامه‌ایی سودمند است و از این برنامه می‌توان در جهت ارتقاء سلامت روان در دانشجویان ورودی جدید دانشگاه‌ها استفاده کرد. | |
| کلیدواژه‌ها | |
| دانشجویان؛ روان‌درمانی مثبت‌نگر؛ رضایت از زندگی؛ خوش‌بینی؛ عواطف مثبت | |
| مراجع | |
|
براتی سده، فرید. (1388). اثربخشی مداخلات روانشناسی مثبت‌گرا در افزایش نشاط و شادی، خشنودی از زندگی و معناداری زندگی و کاهش افسردگی: مدلی برای اقدام. پایان‌نامه دوره دکتری، د انشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی. بیانی،علی اصغر؛ کوچکی، عاشورمحمد؛ گودرزی، حسنیه. (1386). اعتبار و روایی مقیاس رضایت از زندگی (SWLS). فصلنامه روان‌شناسان ایرانی، سال سوم، شماره11، 265-259. خانجانی، مهدی و رضائی، سعید. (1395). اثربخشی برنامه روان‌درمانی مثبت‌نگر بر افزایش بهزیستی روانشناختی، عواطف مثبت و کاهش عواطف منفی مادران دارای کودک با اختلال اتیسم، فصلنامه توانمندسازی کودکان استثنایی، 7، 1(17): 52-37. سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس.، و حجازی، الهه. (1383). روش های تحقیق در علوم رفتاری. تهران: انتشارات آگاه. شکری، امید. (1388). مقایسه الگوی روابط علّی پیشایندها و پسایندهای استرس تحصیلی دانشجویان دختر و پسر در پارادایم های فرهنگی جمع‌گرا و فردگرا. رسالة دکتری. دانشگاه تربیت معلم تهران. شکری، امید.، گودرزی، احمد.، و شریفی، مسعود. (1393). آزمون تغییرناپذیری عاملی نسخه فارسی فهرست عواطف مثبت و منفی در دو جنس. روانشناسی معاصر. 9(1)، 94-83. کجباف، محمدباقر.، عریضی، حمیدرضا.، و خدابخشی، مهدی. (1385). هنجاریابی، پایایی و روایی مقیاس خوش‌بینی و بررسی رابطه بین خوش‌بینی، خود تسلط‌یابی و افسردگی در شهر اصفهان. مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا(س). 2، 1 و 2، 68-51. نجفی، محمود.، احدی، حسن.، سهرابی، فرامرز و دلاور، علی. (1394). مدل پیشبین رضامندی زندگی براساس سازه‌های روانشناسی مثبت‌گرا. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی. 21 (6): 59-31. نوفرستی، اعظم.، روشن، رسول.، فتی، لادن.، حسن‌آبادی، حمیدرضا و پسندیده، عباس. (1395). تأثیر روان‌درمانی مثبت‌گرای مبتنی بر خیرباوری بر کاهش علائم و نشانه‌های افسردگی غیر بالینی- مطالعه تک آزمودنی چند خط پایه. فصلنامه مطالعات روانشناسی بالینی. 25 (7): 29-1. Arrindell, W. A., Meeuwesen, L., & Huyse, F. J. (1991). The Satisfaction With Life Scale (SWLS): Psychometric properties in a non-psychiatric medical outpatient’s sample. Personality and Individual Differences, 12, 117-123.
Asgharipoor, N., Asgharnejad, Farid. A., Arshadi, H., & Sahebi, A. (2010). A comparative study on the effectiveness of positive psychotherapy and group cognitive-behavioral therapy for the patients suffering from major depressive disorder. Iranian Journal of Psychiatry and Behavioral Sciences, 6, 33-41.
Bay, M. & Csillic, A. (2012). Comparing Positive Psychotherapy with cognitive behavioral therapy in treating depression. Unpublished manuscript. Paris West University Nanterre La Défense (Université Paris Ouest Nanterre La Défense).
Bolier, L., Haverman, M., Westerhof, G. J., Riper, H., Smit, F., and Bohlmeijer, E. (2013). Positive psychology interventions: a meta-analysis of randomized controlled studies. BMC Public Health, 13:119. doi:10.1186/1471-2458-13-119.
Compton, W. C. & Hoffman, E. (2013). Positive Psychology: The Science of Happiness and Flourishing (2nd Edition). Belmont, CA: Wadsworth.
Cuadra-Peralta, A., Veloso-Besio, C., Pérez, M., & Zúñiga, M. (2010). Resultados de la psicoterapia positiva en pacientes con depresión [Positive psychotherapy results in patients with depression.]. Terapia Psicológica, 28, 127-134.
Diener, E. Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). The Satisfaction with Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71‐75.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55, 34–43.
Diener, E., Oishi, S., & Lucas, R. R. (2003). Personality, culture, and subjective well-being: Emotional and cognitive evaluation of life, Annual Review of Psychology, 54, 403-425.
Duckworth, A. L., Steen, T. A., & Seligman, M.E.P. (2005). Positive psychology in clinical practice. Journal of Clinical Psychology, 1, 629-646.
Emmons RA, McCullough ME. (2003). counting blessings versus burdens: an experimental investigation of gratitude and subject wellbeing in daily life. J. Personal. Soc. Psychol. 84 (2):377–89.
Froh, J. J., Sefick, W. J., & Emmons, R. A. (2008). Counting blessings in early adolescents: An experimental study of gratitude and subjective well-being. Journal of School Psychology, 46, 213–233.
Fredrickson, B. L. (2003). The value of positive emotions. American Scientist, 91, 330- 335.
Fredrickson, B. L., & Branigan, C. (2005). Positive emotions broaden the scope of attention and thought–action repertoires. Cognition and Emotion, 19, 313–332.
Fredrickson, B. L., Cohn, M. A., Coffey, K. A., Pek, J., & Finkel, S. M. (2008). Open hearts build lives: Positive emotions, induced through loving-kindness meditation, build consequential personal resources. Journal of Personality and Social Psychology, 95, 1045-1062.
Gable, S., & Haidt, J. (2005). What (and why) is positive psychology? Review of General psychology, 9 (2), 103-110.
Gilman, R., Huebner, E.S., & Buckman, M. (2009). Life satisfaction. In S. J. Lopez (Ed.), Encyclopedia of positive psychology (Vol. 2) (pp. 582-585). Malden, MA: Wiley-Blackwell Publishers.
Grossman, P., Tiefenthaler-Gilmer, U., Raysz, A., & Kesper, U. (2007). Mindfulness training as an intervention for fibromyalgia: Evidence of postintervention and 3-year follow-up benefits in well-being. Psychotherapy and Psychosomatics, 76, 226–233.
Joseph, S., & Linley, A. P. (2005). Positive psychological approaches to therapy. Counseling and Psychotherapy Research, | |