| تعداد نشریات | 60 |
| تعداد شماره‌ها | 2,029 |
| تعداد مقالات | 16,334 |
| تعداد مشاهده مقاله | 42,838,751 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 24,527,385 |
اجل معلّق و اجل مسمّی از منظر آیات و تجلّی آن در روایات | ||
| سراج منیر | ||
| مقاله 1، دوره 7، شماره 22، فروردین 1395، صفحه 7-38 اصل مقاله (504.9 K) | ||
| نوع مقاله: علمی- ترویجی | ||
| نویسنده | ||
| محمد حسین بیات* | ||
| دانشگاه علامه طباطبایی | ||
| چکیده | ||
| موضوع اجل معلّق (قضای مشروط) و اجل مسمّی (قضای محتوم) در ارتباط با زمان مردن آدمیان، از دیرزمان مورد بحث مفسّران اسلامی بوده است. بعضی از آیات قرآن کریم، در اجل معلّق ظهور دارند؛ مثل آیة Pأَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اتَّقُوهُ وَ أَطیعُونِ * یغْفِرْ لَکمْ مِنْ ذُنُوبِکمْ وَ یؤَخِّرْکمْ إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی..: اینکه خدا را عبادت نمایید و تقوا پیشه کنید و از دعوت من اطاعت نمایید تا خداوند گناهانتان را بیامرزد و مرگتان را تا وقتِ نامیده‌شده (در علم خدا) به تأخیر اندازدO (نوح/ 3ـ4). لیکن برخی دیگر از آیات در اجل مسمّی ظهور دارند؛ مثل آیة Pنَحْنُ قَدَّرْنا بَینَکمُ الْمَوْتَ وَ ما نَحْنُ بِمَسْبُوقینَ: ما زمان مرگ را میان شما تعیین کرده‌ایم و هیچ کس آن را تغییر نتواند دادO (الواقعه/60). نویسندة این مقاله، نخست با استناد به آیات و روایات، اجل معلّق و مسمّی را به اثبات رسانیده، سپس با استناد به مراتب علم خداوندی، به این نتیجه رسیده که دو گونه بودن اجل آدمی با یکدیگر منافات ندارند؛ چراکه بازگشت اجل معلّق به اجل مسمّی می‌باشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اجل معلّق؛ اجل مسمّی؛ قضای مشروط؛ قضای محتوم؛ قدر؛ بداء؛ علم الهی | ||
| مراجع | ||
|
قرآن کریم. ابن‌بابویه (صدوق)، محمّد بن علی. (1387ق.). عیون أخبارالرضا(ع). تهران: نشر جهان. امین اصفهانی، بانو نصرت. (بی‌تا). مخزن العرفان. ج 7. تهران: نهضت زنان مسلمان. جوادی آملی، عبدالله. (1381). رحیق مختوم. ج2. قم: اسراء. ـــــــــــــــــــــ. .(1372). شرح حکمت متعالیّه. تهران: انتشارات الزّهرا(س). راغب اصفهانی، حسین بن محمّد. (1412ق.). المفردات فی غریب القرآن. تحقیق صفوان عدنان داود. چاپ اوّل. بیروت: دارالعلم. سهروردی، شهاب‌الدّین یحیی. (1355). حکمة الإشراق. تهران: انجمن فلسفة ایران. شریف‌الرّضی، محمّدبن حسین. نهج‌البلاغه. (1379). ترجمة محمّد دشتی. قم: صحفی. صدرای شیرزای، محمّد. (1346). شواهد. مشهد: دانشگاه فردوسی. ـــــــــــــــــــــ . (1386). مفاتیح الغیب. تهران: بنیاد صدرا. ـــــــــــــــــــــ . (1981 م.). اسفار. بیروت: دار احیاء التّراث العربی. ـــــــــــــــــــــ . (1372). شرح حکمة الأشراق. تهران: مؤسّسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی. طباطبائی، سیّد محمّدحسین. (1376). المیزان. ترجمة محمّدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی. طبرسی، فضل‌بن حسن. (بی‌تا). مجمع‌البیان. ج 9. بیروت: دارالمعرفة. کلینی، محمّدبن یعقوب. (1387). کتاب کافی. بیروت: انتشارات الأمیرة. مدرّس، سیّد محمّدتقی. (1406ق.). مِن هدی القرآن. ج 12. بی‌جا: دارالهدی. مصباح الشّریعة. (1360). منسوب به جعفر بن محمّدصادق(ع). ترجمة حسن مصطفوی. چاپ اوّل. تهران: بی‌نا. موسوی خمینی(ره)، روح‌الله. (1378). چهل حدیث. تهران: مؤسّسة تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره). | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,624 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,198 |
||